Θεραπεία κύστης κόκκυγα με laser

Πρωτοπορία στη θεραπεία κύστης κόκκυγα σε παγκόσμιο επίπεδο

Επτά χρόνια εμπειρίας στην ενδοσκοπική εξάχνωση με λέιζερ της κύστης κόκκυγα (τεχνική SiLaC) – Αντιμετώπιση 1000 περιστατικών και δημοσίευση επίσημων αποτελεσμάτων από τον Δρ. Αλκιβιάδη Παππά

Η θεραπεία της κύστης κόκκυγα με laser, που πρωτοανέπτυξε σε παγκόσμιο επίπεδο το 2012 και εφαρμόζει τα τελευταία 7 χρόνια στην Ελλάδα ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς, έχει πλέον διαδοθεί ευρέως σε όλη την Ευρώπη. Μάλιστα, οι ανακοινώσεις του πρόσφατου Πανευρωπαϊκού Συνεδρίου Κολοπρωκτολογίας, στο οποίο συμμετείχε και ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς, την κατατάσσουν στις θεραπείες 1ης επιλογής.

Η θεραπεία κύστης κόκκυγα με laser, όχι μόνο έχει τα περισσότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα, αλλά μπορεί να εφαρμοστεί και σε όλες τις κύστες, ανεξαρτήτως μεγέθους και κατάστασης. Γι’ αυτό καθίσταται πρώτη επιλογή για την αντιμετώπιση όλων των περιπτώσεων (χωρίς καμία εξαίρεση) κύστεων του κόκκυγα.

ενδοσκοπική εξάχνωση με λέιζερ της κύστης κόκκυγα

Τι να περιμένετε από τη θεραπεία της κύστης κόκκυγα με laser;

Από το 2012 μέχρι το 2019, ο Δρ. Αλκιβιάδης έχει αντιμετωπίσει πάνω από 1000 περιστατικά κύστης κόκκυγα. Η ποσότητα και η ποικιλομορφία αυτών των περιστατικών, τον βοήθησε να εξελίξει ακόμη περισσότερο τη μέθοδο θεραπείας της κύστης κόκκυγας με Laser (την οποία έχει ονομάσει SiLaC), αυξάνοντας ακόμη περισσότερο το ποσοστό επιτυχίας (<98%).

Τη μέθοδο αυτή ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς είχε παρουσιάσει επίσης και στο διεθνές συνέδριο Πρωκτολογίας το 2016, καθώς και σε συναδέλφους του από τη Γερμανία που συμμετείχαν σε ειδικό workshop, το οποίο είχε διοργανωθεί στο Ιατρικό Ψυχικού το 2018. Ενώ τα πρώτα αποτελέσματά της, έχει δημοσιεύσει στο έγκριτο διεθνές ιατρικό περιοδικό Colorectal Disease.

Η πρωτοποριακή αυτή θεραπεία για την κύστη κόκκυγα (ενδοσκοπική θεραπεία με laser – SiLaΤ), γίνεται με εφαρμογή θερμικής ενέργειας (μέσω οπτικής ίνας) στα εσωτερικά τοιχώματα της κύστης κόκκυγα- χωρίς εκτομή, δηλαδή!

Η θερμική ενέργεια προκαλεί ελεγχόμενη φωτοθερμική διαδικασία με έντονη αντισηπτική και ήπια φλεγμονώδη δράση, που γίνεται στοχευμένα (με συγκεκριμένο είδος οπτικής ίνας, με συγκεκριμένο μήκος κύματος laser και με διάχυση της ενέργειας σε ορισμένη εμβέλεια) στην πάσχουσα περιοχή εντός του τοιχώματος της κύστης, αφήνοντας άθικτους τους φυσιολογικούς ιστούς πέριξ της κύστης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ταχεία επούλωση και σύγκλειση της κύστης κόκκυγα, και την οριστική θεραπεία της πάθησης.

Σημείωση: Αυτό που μας εξασφαλίζει η ενέργεια του laser (στοχευμένη δράση μόνον εντός της πάσχουσας περιοχής), δεν το εξασφαλίζουν άλλες μορφές ενέργειας, όπως είναι η διαθερμία και οι ραδιοσυχνότητες, οι οποίες μπορεί να διαχυθούν και έξω από την πάσχουσα περιοχή της κύστης, βλάπτοντας περιβάλλοντες υγιείς ιστούς. Γι’ αυτό η θεραπεία με laser για την κύστη κόκκυγα δεν πρέπει να συγχέεται με άλλες θεραπείες (όπως είναι η EPSIT), που επίσης χρησιμοποιούν ενέργεια. Γιατί πρόκειται για άλλο είδος ενέργειας, το οποίο δεν έχει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει το laser.  

Πλεονεκτήματα τεχνικής SiLaT:

Η θεραπεία γίνεται με τοπική αναισθησία και είναι ανώδυνη, αναίμακτη και σύντομη, καθώς διαρκεί έως και 20 λεπτά, το πολύ.

Δεν υπάρχουν καθόλου επιπλοκές ενώ το ποσοστό των υποτροπών περιορίζεται στο 2,6%.

Ο χρόνος νοσηλείας είναι σχεδόν μηδαμινός, με χρόνο επούλωσης 34 ημερών, και χωρίς κόστος αποθεραπείας.

Η περιοχή δεν φέρει κανένα απολύτως τραύμα. Έτσι, ο ασθενής γλιτώνει από την επώδυνη και επίπονη μετεγχειρητική περιποίηση με τις συχνές αλλαγές, αλλά κι από τον κίνδυνο έκθεσης σε μολύνσεις ή άλλες επιπλοκές.

Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις κανονικές του δραστηριότητες. Παράλληλα, η μετεγχειρητική εικόνα της περιοχής επανέρχεται σύντομα σε αυτήν που προϋπήρχε της εμφάνισης της κύστης κόκκυγα.

Η θεραπεία είναι οριστική και συνοδεύεται από άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

Οι περιπτώσεις υποτροπών είναι πολύ σπάνιες, οπωσδήποτε πολύ λιγότερες απ’ ότι με την κλασική τεχνική εφαρμογής laser. Επιπλέον, η εφαρμογή της νέας τεχνικής με laser σε περιπτώσεις πολλαπλών υποτροπών μετά από χειρουργική αφαίρεση προσφέρει οριστικό αποτέλεσμα.

Η εφαρμογή του laser στην ευρύτερη περιοχή της ουράς σχεδόν μηδενίζει την πιθανότητα δημιουργίας νέας κύστης ή υποτροπής σε αυτή την περιοχή.

Συμπέρασμα: Η θεραπεία της κύστης κόκκυγα με laser, βάσει των αποτελεσμάτων θεραπείας που έχει εφαρμόσει ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς σε 1000 περιστατικά κύστης κόκκυγα, είναι η πλέον ασφαλής, ανώδυνη και αποτελεσματική επιλογή για την αντιμετώπιση όλων των μορφών κύστεων του κόκκυγα, σε βαθμό να αγγίζει την ιδανική θεραπεία.

Σε ποιες περιπτώσεις κύστης κόκκυγα μπορεί να εφαρμοστεί η θεραπεία με laser;

Η θεραπεία κύστης κόκκυγα με laser εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις κύστης κόκκυγα, ανεξαρτήτως μεγέθους. Οπότε, σε κάθε περίπτωση μπορείτε να λάβετε τη συγκεκριμένη θεραπεία και όχι κάποια που παρουσιάζεται ως παραπλήσια, με τη δικαιολογία ότι ενδείκνυται καλύτερα για συγκεκριμένες κύστες.

Γνωρίστε τον χειρουργό: Ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς πρωτοπορεί στην Ελλάδα από το 2009, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας μεθόδους με βάση την εφαρμογή laser τελευταίας γενιάς, που αντιμετωπίζουν τις παθήσεις πρωκτού και εντέρου με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζουν μόνιμη θεραπεία και -το κυριότερο- χωρίς επιπλοκές. Οι επεμβάσεις με laser για τη θεραπεία αιμορροΐδων, κύστης κόκκυγα, περιεδρικού συριγγίου και ραγάδας πρωκτού, είναι σύντομες (διαρκούν μόλις 15 λεπτά) και ανώδυνες. Δεν χρειάζονται νοσηλεία και επιτρέπουν στον ασθενή να επιστρέψει στις δραστηριότητές του από την επόμενη κιόλας ημέρα.

Ραγάδα πρωκτού: Από τι προκαλείται και πώς μπορεί να θεραπευτεί με τη χρήση laser

Η ραγάδα πρωκτού ή ραγάδα δακτυλίου είναι ένα τραύμα ή σχίσιμο στο εσωτερικό του πρωκτικού σωλήνα. Πρόκειται για μια από τις πιο επώδυνες παθήσεις της πρωκτικής περιοχής και αφορά τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, με την ίδια συχνότητα. Μπορεί δε να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Υπολογίζεται ότι το 20% του γενικού πληθυσμού θα εμφανίσει κάποια στιγμή στη ζωή του ραγάδες πρωκτού.

Οι ραγάδες μπορεί να επεκταθούν είτε προς τα πάνω, στο χαμηλότερο μέρος του βλεννογόνου του ορθού, είτε προς τα κάτω, προκαλώντας πρησμένα δερματικά θηλώματα που αναπτύσσονται στο πρωκτικό χείλος, γνωστά και ως πρωκτικά θηλώματα.

Από τι προκαλείται;

Σε μεγάλο βαθμό η αιτιολογία της νόσου παραμένει ασαφής. Εκτιμάται πως οφείλεται κυρίως σε τραυματισμό της περιοχής, εξαιτίας της χρόνιας δυσκοιλιότητας και της διέλευσης από εκεί σκληρών κοπράνων. Άλλες αιτίες είναι:

  • ελκώδης κολίτιδα

  • νόσος του Crohn

  • εγκυμοσύνη/τοκετός

  • υπερτονία του σφιγκτήρα

  • διάρροια

Σπανιότερα, μια ραγάδα πρωκτού μπορεί να έχει ως αιτίες ασθένειες, όπως είναι ο καρκίνος πρωκτού, ο HIV, η σύφιλη, ο έρπης ή η φυματίωση.

Ποια είναι τα συμπτώματα εκδήλωσης της νόσου;

Το πλέον χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ραγάδας πρωκτού είναι ο οξύς πόνος που εκδηλώνεται, συνήθως, κατά την αφόδευση, και διαρκεί από μερικά λεπτά έως και αρκετές ώρες.

Άλλα συμπτώματα είναι η αιμορραγία, ο κνησμός και το αίσθημα σπασμού του σφιγκτήρα.

Η πιο συχνή επιπλοκή της χρόνιας ραγάδας είναι η επιμόλυνση, η δημιουργία αποστήματος και συριγγίου στην περιοχή της ραγάδας. Επίσης η χρήση αλοιφών για μεγάλο διάστημα (3 έως 6 μήνες) μπορεί να δημιουργήσει στο έδαφος της ραγάδας ένα χρόνιο έλκος με βασικό σύμπτωμα την συνεχή εκροή πυώδους υγρού.

Πώς αντιμετωπίζεται η ραγάδα δακτυλίου;

Πάνω από το 50% των ραγάδων θεραπεύονται από μόνες τους, χωρίς να χρειάζονται επέμβαση. Ωστόσο, όσο περισσότερο καιρό παραμένει μια ραγάδα, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να θεραπευτεί από μόνη της.

Για τις ραγάδες που δεν θεραπεύονται από μόνες τους, η αντιμετώπιση περιλαμβάνει αρχικά συντηρητικά μέτρα και θεραπευτική αγωγή με τοπικές αλοιφές και χειρουργική επέμβαση, αναλόγως την περίπτωση.

Συντηρητική αντιμετώπιση και θεραπεία

Η συντηρητική και μη επεμβατική θεραπευτική αντιμετώπιση των ραγάδων περιλαμβάνει:

  • κατανάλωση περισσότερων υγρών

  • λήψη συμπληρωμάτων φυτικών ινών και διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες

  • χρήση λουτρών sitz (μούλιασμα του πρωκτού σε ζεστό νερό για 20 λεπτά, αρκετές φορές την ημέρα)

  • λήψη σκευασμάτων που μαλακώνουν τα κόπρανα (υπακτικά)

  • εφαρμογή νιτρικών αλάτων

  • τοπική έγχυση αλλαντικής τοξίνης

  • χρήση κορτιζόνης

  • χρήση λιδοκαϊνης

Χειρουργική αντιμετώπιση (πριν από τη χρήση Laser)

Μέχρι προ ολίγων ετών, εφόσον η συντηρητική θεραπεία δεν απέδιδε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, η αντιμετώπιση για οριστική λύση ήταν η κλασική χειρουργική επέμβαση μερικής εκτομής του έσω σφιγκτήρα, η λεγόμενη – έσω πλάγια σφιγκτηροτομή.

Οι επεμβάσεις αυτές, οι οποίες εφαρμόζονται ακόμη, είχαν επιπτώσεις, καθώς η σφιγκτηροτομή επηρεάζει την λειτουργία του σφιγκτήρα και μπορεί να προκαλέσει μερική ακράτεια.

Σήμερα με τη χρήση νέων τεχνικών και σύγχρονων μέσων (λέιζερ) η χειρουργική πλάγια σφιγκτηροτομή είναι απολύτως περιττή ακόμη και αν γίνεται από έμπειρα χέρια.

Θεραπεία ραγάδας πρωκτού στην Proctoclinic με τη χρήση Laser

Η τεχνική που εφαρμόζει ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς βασίζεται στην αποκλειστική χρήση επουλωτικού laser (νεαροποίηση: εκτομή της ραγάδας με λέιζερ), και είναι απόρροια εξειδίκευσης, έρευνας και πολυετούς εμπειρίας σε πληθώρα περιστατικών.

Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική τεχνική, ανώδυνη, μικρής διάρκειας και με σίγουρο αποτέλεσμα. Πέραν όμως αυτού, η θεραπεία με λέιζερ διασφαλίζει ένα ακόμη κύριο πλεονέκτημα: αφήνει άθικτο τον πρωκτικό σφιγκτήρα, προλαμβάνοντας έτσι οποιεσδήποτε επιπλοκές.

Ως εκ τούτου, η εφαρμογή για τη θεραπεία της ραγάδας πρωκτού είναι και η πιο ασφαλής επιλογή, καθώς με μια σύντομη θεραπεία 10-15 λεπτών, πετυχαίνουμε σίγουρο αποτέλεσμα και αποφεύγουμε πιθανές αστοχίες όπως του μπότοξ ή και πιο σοβαρές επιπλοκές όπως της σφιγκτηροτομής.

Με τη χρήση του επουλωτικού λέιζερ, επιπλέον, μπορούμε επίσης να έχουμε άριστο αποτέλεσμα και σε χρόνια έλκη του πρωκτού, που δύσκολα αντιμετωπίζονται με άλλες τεχνικές.

Ποιες είναι μακροχρόνια οι επιπλοκές της χρόνιας δυσκοιλιότητας; Γιατί η θεραπεία μετράει

Στην ιατρική αναφερόμαστε σε χρόνια δυσκοιλιότητα όταν για αρκετές εβδομάδες οι κενώσεις απαιτούν υπερβολική προσπάθεια κατά την αφόδευση ή όταν οι κενώσεις δεν είναι τακτικές, και δύο ή λιγότερες την εβδομάδα. Εάν δεν υπάρχει κάποια γνωστή αιτία που να προκαλεί τη δυσκοιλιότητα (παθήσεις θυρεοειδούς, Parkinson, υπερασβεστιαιμία, υποκαλιαιμία, νεφρικά νοσήματα, διαβήτης, ισχαιμία εντέρου, ορθοκήλη, εγκολεασμός, πρόπτωση ορθού, αμυλοείδωση, κ.ά), τότε μιλάμε για χρόνια ιδιοπαθή δυσκοιλιότητα.

Με την πάροδο του χρόνου, εάν η δυσκοιλιότητα δεν αντιμετωπίζεται, ο πάσχων διατρέχει τον κίνδυνο η κατάσταση αυτή να του προκαλέσει επιπλοκές. Η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας το συντομότερο δυνατό, μπορεί να βοηθήσει τον πάσχοντα να αποφύγει την εμφάνιση άλλων σοβαρών ιατρικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη δυσκοιλιότητα.

Μερικοί από τους κινδύνους μιας χρόνιας δυσκοιλιότητας, που αφήνεται χωρίς θεραπεία, είναι:

Αιμορροΐδες

Όταν κάποιος αντιμετωπίζει πρόβλημα δυσκοιλιότητας, συνήθως καταβάλει μεγάλη προσπάθεια και ζορίζεται κατά την προσπάθεια αφόδευσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διόγκωση των αιμορροΐδων – και πιθανώς την πρόπτωσή τους.

Οι αιμορροΐδες μπορεί να προκαλούν:

  • ερεθισμό ή φαγούρα γύρω από τον πρωκτό

  • μικρή ενόχληση ή σοβαρό πόνο

  • πρήξιμο

  • αιμορραγία κατά την κένωση

Προκειμένου να εμποδίσετε την εμφάνιση των αιμορροΐδων ή την επιδείνωση της κατάστασης:

  • Αντιμετωπίστε τη χρόνια δυσκοιλιότητα στα αρχικά στάδια της εμφάνισης

  • Αποφύγετε να ζορίζεστε κατά τη διάρκεια των κενώσεων

  • Αποφύγετε να κάθεστε στην τουαλέτα για μεγάλα χρονικά διαστήματα

Για να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα των αιμορροΐδων, μπορείτε:

  • Να χρησιμοποιήσετε κάποια ειδική κρέμα που θα σας προσφέρει ανακούφιση

  • Να χρησιμοποιήσετε κάποιο ειδικό υπόθετο για την αντιμετώπιση των αιμορροΐδων

  • Να λάβετε κάποιο παυσίπονο

  • Να κάνετε χλιαρό μπάνιο, αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας

Εάν δείτε ότι παρουσιάζετε συμπτώματα αιμορροϊδοπάθειας, τα οποία δεν υποχωρούν σε διάστημα μίας εβδομάδας, τότε πρέπει να απευθυνθείτε στον ειδικό πρωκτολόγο.

Ραγάδα Πρωκτού

Η ραγάδα πρωκτού ή ραγάδα του πρωκτικού δακτυλίου είναι ένα τραύμα ή σχίσιμο στο εσωτερικό του πρωκτικού σωλήνα. Το τραύμα/σχίσιμο μπορεί να προκύψει όταν από τον πρωκτό περνάνε σκληρά κόπρανα ή όταν ζορίζεστε κατά την κένωση, τα οποία, και τα δύο, είναι συχνά στους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια δυσκοιλιότητα.

Τα πιθανά συμπτώματα μιάς πρωκτικής ραγάδας, περιλαμβάνουν:

  • ένα ορατό σχίσιμο στην περιοχή του πρωκτού

  • ένα εξόγκωμα ή θήλωμα κοντά στο σχίσιμο

  • πόνο κατά τη διάρκεια και για αρκετές ώρες μετά την κένωση

  • αιμορραγία

  • φαγούρα στην περιοχή

Προκειμένου να προλάβετε και να θεραπεύσετε τις ραγάδες πρωκτού, είναι σημαντικό να αντιμετωπίσετε τη χρόνια δυσκοιλιότητα και να αποφεύγετε το ζόρισμα στην τουαλέτα. Το πλύσιμο της περιοχής με χλιαρό νερό, αρκετές φορές την ημέρα, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.

Πρόπτωση Ορθού

Με τον καιρό, είναι πιθανό η χρόνια δυσκοιλιότητα να προκαλέσει πρόπτωση ορθού. Πρόπτωση ορθού είναι μια κατάσταση κατά την οποία το ορθό (το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου) πέφτει προς τα κάτω και βγαίνει το εσωτερικό μέρος προς τα έξω. Αρχικά, το ορθό παραμένει μέσα στο σώμα, αλλά, καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται, μπορεί να προεξέχει από τον πρωκτό. Παράλληλα, συχνά εμφανίζεται μια αδυναμία των μυών του πρωκτού, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή βλέννας ή κοπράνων.

Όταν έχουμε μια πλήρη πρόπτωση ορθού, τα τοιχώματα του ορθού εξέρχονται και αναστρέφονται, εκτός του δακτυλίου, δημιουργώντας μια εύθραυστη οιδηματώδη μάζα που μεγεθύνεται με το πέρας του χρόνου (πλήρης πρόπτωση), ενώ, αντίθετα, αν έχουμε μια ατελή πρόπτωση, τότε εξέχει μόνο ο βλεννογόνος του ορθού και όχι σε όλη την περίμετρο του πρωκτικού δακτυλίου.

Αρχικά, η πρόπτωση του ορθού μπορεί να παρουσιαστεί μόνο στην αφόδευση. Αργότερα όμως μπορεί να παρουσιαστεί και κατά το φτέρνισμα ή το βήχα, ή να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε σωματική προσπάθεια ή άσκηση. Επίσης, συχνά μπορεί να παρουσιαστεί απώλεια βλέννας, αιμορραγία ή και ακράτεια κοπράνων.

Κοπρόσταση

Η χρόνια δυσκοιλιότητα μπορεί να οδηγήσει σε ενσφήνωση κοπράνων (κοπρόσταση). Αυτό συμβαίνει όταν μία σκληρή μάζα κοπράνων σφηνώνει στο έντερο. Η πάθηση είναι γνωστή και ως εντερική απόφραξη ή απόφραξη εντέρου.

Τα πιθανά σημάδια και συμπτώματα της ενσφήνωσης κοπράνων είναι:

  • κοιλιακό άλγος, ειδικά μετά το φαγητό

  • αδυναμία αφόδευσης ή αερισμού

  • πονοκέφαλοι

  • εμετός

  • ναυτία

  • απώλεια όρεξης

  • πρήξιμο ή/και φούσκωμα στην κοιλιά

Η ενσφήνωση κοπράνων είναι μια επικίνδυνη ιατρική κατάσταση, που απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Γι’ αυτό, αν παρατηρήσετε τα παραπάνω συμπτώματα μετά από παρατεταμένη περίοδο δυσκοιλιότητας, επισκεφτείτε αμέσως τον γιατρό σας.

Πρόληψη

Προκειμένου να αποφύγετε πιθανές επιπλοκές, είναι σημαντικό να προλάβετε και να θεραπεύσετε εγκαίρως τη χρόνια δυσκοιλιότητα.

Ακολουθώντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής μπορεί να σας βοηθήσει. Για παράδειγμα:

  • Πηγαίνετε στην τουαλέτα κάθε φορά που αισθάνεστε την ανάγκη, και μην το αναβάλετε

  • Τρώτε τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες, όπως φρούτα, λαχανικά, όσπρια, δημητριακά ολικής και ξηρούς καρπούς

  • Φροντίστε να ενυδατώνετε επαρκώς τον οργανισμό σας πίνοντας τουλάχιστον 6 με 8 ποτήρια νερό ή άλλα υγρά (ρόφημα βοτάνων, χυμοί κ.λπ.)

  • Βάλτε την καθημερινή άσκηση στο πρόγραμμά σας και αποφύγετε την καθιστική ζωή

  • Προσπαθήστε να αποβάλετε το στρες και φροντίστε τον εαυτό σας

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλέψει:

  • να πάρετε συμπληρώματα φυτικών ινών

  • να λάβετε κάποιο ειδικό σκεύασμα για να μαλακώνουν τα κόπρανα

  • να πάρετε κάποιο καθαρτικό, κάποιο υπόθετο ή να κάνετε κλύσμα

Μια άλλη προσέγγιση για να αντιμετωπίσετε τη χρόνια δυσκοιλιότητα είναι να εκπαιδεύσετε το έντερό σας:

  1. Προσπαθήστε να πηγαίνετε στην τουαλέτα την ίδια ώρα κάθε μέρα, συνήθως 15 με 45 λεπτά μετά το φαγητό

  2. Δοκιμάστε τη θεραπεία βιοανάδρασης (biofeedback therapy) για να επανεκπαιδεύσετε τους μύες που συμμετέχουν στην κίνηση του εντέρου

Ποια είναι η καλύτερη διατροφή μετά από αιμορροϊδοπλαστική με laser για τη θεραπεία των αιμορροΐδων (αιμορροϊδοπάθειας);

Μετά το χειρουργείο που αφορά στο γαστρεντερικό σύστημα, συνιστάται συνήθως ρευστή και υγρή τροφή, όμως η αιμορροϊδοπλαστική με laser, είναι μια ήπια επέμβαση, ανώδυνη και αναίμακτη που βασίζεται στην εφαρμογή ενέργειας μέσω οπτικής ίνας.

Δεν γίνεται δηλαδή  χρήση νυστεριού, δεδομένου και ότι οι  αιμορροΐδες δεν πρέπει να αφαιρούνται. Γίνεται εφαρμογή ενέργειας, η οποία συρρικνώνει τις διογκωμένες αιμορροΐδες, επαναφέροντάς τους στη φυσιολογική τους κατάσταση.

Έτσι το άτομο που έχει λάβει θεραπεία με laser δεν χρειάζεται να περιοριστεί στη διατροφή του, εξαιτίας της θεραπείας. Χρειάζεται όμως να προσαρμόσει τη διατροφή του για να αποτρέψει το ενδεχόμενο ζορίσματος (έντονης δυσκοιλιότητας) αμέσως μετά τη θεραπεία, αλλά και στη συνέχεια, στην άμεση και μελλοντική καθημερινότητά του, προκειμένου να μηδενίσει το ενδεχόμενο επανεμφάνισης των αιμορροΐδων, εξαιτίας κακής διατροφής και προβληματικών κενώσεων.

Ημέρα επέμβασης – μετά τη θεραπεία

Παρά το ότι δεν υπάρχουν οι περιορισμοί που συνηθίζονται μετά από ένα συμβατικό χειρουργείο, καλό είναι τα γεύματά σας μετά τη θεραπεία των αιμορροΐδων με laser να είναι όσο γίνεται πιο υγρά και μαλακά.

Οι επιλογές, για όσους θέλουν να είναι πολύ αυστηροί, μπορεί να περιλαμβάνουν χυμούς (όπως cranberry ή μήλου), ήπια αφεψήματα (χαμομήλι), ζωμό, σούπες και τροφές σε μορφή κρέμας, όπως ο πουρές. Γενικά όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο, και μπορείτε να κινηθείτε σε πιο συνηθισμένες επιλογές, όπως:

  • Οποιοδήποτε γαλακτοκομικό προϊόν, αλλά περιορίστε την ποσότητα σε 2 φλιτζάνια την ημέρα

  • Στραγγισμένος χυμός λαχανικών, πατάτες χωρίς τη φλούδα και μαλακά μαγειρεμένα λαχανικά

  • 100% φυσικούς χυμούς, κονσερβοποιημένα φρούτα, μαλακά πεπόνια και μπανάνες

  • Λευκό ψωμί, λευκό ρύζι, ζυμαρικά και δημητριακά

  • Μαλακό μαγειρεμένο κρέας, πουλερικά και θαλασσινά

Επόμενη ημέρα μετά τη θεραπεία -δώστε βάση στις φυτικές ίνες

Την επομένη του χειρουργείου μπορείτε να ξεκινήσετε τη συνηθισμένη σας διατροφή δίνοντας, όμως, έμφαση στα λαχανικά, τα φρούτα και τα δημητριακά ολικής άλεσης. Εντάσσοντας περισσότερες φυτικές ίνες στη διατροφή σας μετά από ένα χειρουργείο βελτιώνεται η λειτουργία του εντέρου και μειώνεται η δυσκοιλιότητα, η οποία αποτελεί βασικό παράγοντα πρόκλησης αιμορροϊδοπάθειας, ειδικά για τις αιμορροΐδες στις γυναίκες.

Οι γυναίκες χρειάζονται καθημερινά 21 με 25 γραμμάρια φυτικών ινών, ενώ οι άντρες 30 με 38 γραμμάρια.

Μερικές από τις καλύτερες πηγές φυτικών ινών θα τις βρείτε στα εξής τρόφιμα:

  • Φρούτα: σμέουρα, φράουλες, ακτινίδια, δαμάσκηνα και πορτοκάλια

  • Λαχανικά: μπρόκολο, σπανάκι, καρότα

  • Σπόροι: καστανό ρύζι, quinoa, ψωμί ολικής αλέσεως και κριθάρι

  • Φασόλια, μπιζέλια και φακές: φασόλια, ρεβίθια και μπιζέλια

  • Όσπρια και λαδερά φαγητά όπως φασολάκια, μπάμιες, μπριάμ κ.λπ.

Συμβουλή: Φροντίστε να αυξήσετε σταδιακά την πρόσληψη φυτικών ινών για να αποφύγετε πιθανό κοιλιακό πόνο και δυσφορία. Επίσης, σιγουρευτείτε ότι παράλληλα πίνετε τουλάχιστον 2 λίτρα υγρών καθημερινά (φυσικούς χυμούς, τσάι, νερό).

Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες – πιο αναλυτικά

Η περιεκτικότητα φυτικών ινών στα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα δημητριακά ολικής ποικίλλει. Ορισμένα δημητριακά ολικής, οι αγκινάρες, τα σμέουρα (raspberries), τα βατόμουρα (blackberries) και τα δαμάσκηνα περιέχουν τουλάχιστον 4 γραμμάρια φυτικών ινών ανά μερίδα. Τα όσπρια, μεταξύ των οποίων τα φασόλια και τα ρεβίθια, είναι επίσης πλούσια σε φυτικές ίνες, με 4 γραμμάρια ή περισσότερα ανά μερίδα.

Το ψωμί ολικής άλεσης και τα παξιμάδια ολικής, τα μήλα, τα πορτοκάλια, τα αχλάδια, το μαγειρεμένο μπρόκολο και το σπανάκι, τα καρότα, το κουνουπίδι, το καλαμπόκι και οι ντομάτες είναι επίσης καλές πηγές φυτικών ινών, με 1 έως 3 γραμμάρια ανά μερίδα, και αποτελούν τρόφιμα ιδανικά για τη διατροφή ατόμων που μόλις έκαναν εγχείριση αιμορροΐδων.

Συμβουλή: Αποφύγετε για κάποιο διάστημα τα καυτερά φαγητά, το κόκκινο κρέας και τα πολλά μπαχαρικά. Ψάρι μπορείτε να τρώτε, αλλά φροντίστε να το μαγειρεύετε με όσο το δυνατόν λιγότερα μπαχαρικά (ιδανική επιλογή είναι το ψάρι στον ατμό).

Επτά συμβουλές για σωστή διατροφή και καλή ενυδάτωση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού

Το καλοκαίρι μπορεί να γλιτώνουμε από τις ιώσεις και τα κρυολογήματα του χειμώνα, όμως η ζέστη του καλοκαιριού εκτός από ανάγκη για χαλάρωση και ξεκούραση μπορεί να φέρει και διάφορα προβλήματα υγείας, όπως αφυδάτωση, στοματικές διαταραχές και θερμοπληξία. Για να αποφύγετε τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η αυξημένη θερμοκρασία του καλοκαιριού, είναι σημαντικό να διατηρείτε το σώμα σας πιο ελαφρύ και ενυδατωμένο.

Για να το πετύχετε αυτό, ακολουθήστε τις παρακάτω συμβουλές:

1. Καταναλώνετε εποχιακά φρούτα και λαχανικά

Στις μέρες μας μπορεί να υπάρχουν φρούτα και λαχανικά που είναι διαθέσιμα όλο το χρόνο, επιλέγοντας όμως να καταναλώνετε φρούτα και λαχανικά εποχής απολαμβάνετε περισσότερες ευεργετικές ιδιότητες από αυτά. Κάποια από αυτά είναι το αγγούρι, το καρπούζι, τα ροδάκινα, οι φράουλες, τα κολυκυθάκια και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά.

2. Διατηρείτε το σώμα σας ενυδατωμένο

Η κατανάλωση νερού είναι πολύ σημαντική καθώς βοηθάει στην επανενυδάτωση του σώματος και στην καλύτερη λειτουργία του. Φροντίστε να καταναλώνετε 8-10 ποτήρια νερό την ημέρα, αποφεύγοντας το πολύ παγωμένο νερό.

3. Μειώστε το μέγεθος των γευμάτων σας

Με τη ζέστη, το στομάχι χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να χωνέψει την τροφή, γι’ αυτό είναι καλύτερο να έχετε πιο ελαφριά γεύματα, ειδικά το βράδυ.

4. Καταναλώνετε περισσότερες ενυδατικές τροφές

Κάποια φρούτα και λαχανικά, όπως είναι η ντομάτα, το ραπανάκι, η χρωματιστή πιπεριά, το κουνουπίδι και το σπανάκι και φυσικά το αγγούρι και το καρπούζι, που αναφέρουμε παραπάνω, προσφέρουν μεγαλύτερη ενυδάτωση στον οργανισμό μας.

5. Προτιμάτε τους φούσκους χυμούς από τα παγωμένα αναψυκτικά

Το καλοκαίρι νιώθουμε έντονη δίψα που μας στρέφει προς τα παγωμένα αναψυκτικά ή τα ενεργειακά ροφήματα, όμως είναι καλύτερο και πιο αποτελεσματικό να προτιμάμε φρέσκους χυμούς.

6. Προτιμήστε τα πιο ελαφριά σνακ

Καλό θα είναι να αποφεύγετε τα τηγανητά σνακ που ίσως ετοιμάζατε το χειμώνα και να προτιμήσετε για το καλοκαίρι, πιο ελαφριά σνακ, όπως ξηρούς καρπούς, σπόρους και φρούτα.

7. Μεριμνήστε για την υγιεινή των τροφίμων

Το καλοκαίρι τα τρόφιμα αλλοιώνονται πιο εύκολα, οπότε θα πρέπει στο σπίτι να κάνετε καλή και έγκαιρη συντήρηση και εκτός σπιτιού να αποφεύγετε να καταναλώνετε τρόφιμα από πλανόδιους πωλητές, όπως και ποτά, νερό και παγάκια αμφιβόλου προέλευσης.

Για πρόληψη από θερμοπληξία, βρείτε οδηγίες εδώ.

Οξεία, επιμένουσα και χρόνια διάρροια: Χαρακτηριστικά, διάρκεια και αντιμετώπιση

Ως διάρροια ορίζουμε τη διαταραχή των κενώσεων. Μπορεί να αφορά τη συχνότητα των κενώσεων, τον όγκο των κοπράνων (πάνω από 250 γρ. ημερησίως) ή τη ρευστότητά τους. Συνήθως, μιλάμε για διάρροια όταν παρατηρούμε χαλαρά, υδαρή κόπρανα, που εμφανίζονται περισσότερο από τρεις φορές σε μία ημέρα.

Η διάρροια, ως προς τη διάρκεια και τα χαρακτηριστικά της, μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Οξεία είναι όταν διαρκεί λιγότερο από 14 ημέρες και χρόνια όταν διαρκεί πάνω από 14 ημέρες (ορισμένοι ειδικοί τοποθετούν το χρόνο αυτόν σε πάνω από 30 ημέρες και προσθέτουν μια τρίτη ενδιάμεση κατηγορία, την επιμένουσα διάρροια – 14 έως 30 ημέρες).

Η οξεία μορφή διάρροιας συνήθως σχετίζεται με βακτήρια, ιούς ή παρασιτική λοίμωξη. Η χρόνια διάρροια συνήθως σχετίζεται με τις λειτουργικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου ή ασθένειες όπως η κοιλιοκάκη ή η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ένα κοινό πρόβλημα που διαρκεί συνήθως μία ή δύο ημέρες και φεύγει από μόνο του χωρίς καμία ειδική αντιμετώπιση. Ωστόσο, η παρατεταμένη διάρροια μπορεί να είναι ένα σημάδι άλλων προβλημάτων.

Η διάρροια μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση, που σημαίνει ότι το σώμα δεν έχει αρκετά υγρά για να λειτουργήσει σωστά. Επιπλέον, με τη διάρροια ο οργανισμός εμφανίζει απώλειες ηλεκτρολυτών.

Από τι προκαλείται η διάρροια και ποια είναι τα συμπτώματα;

Υπάρχει μια σειρά από αίτια στα οποία ενδεχομένως να οφείλεται η διάρροια. Τα πιο κοινά από αυτά είναι:

  • Βακτηριακές ή ιογενείς λοιμώξεις, παράσιτα: Πολλά είδη βακτηρίων και ιών, όπως και πολλά παράσιτα, τα οποία καταναλώνονται μέσω μολυσμένης τροφής ή νερού, μπορεί να προκαλέσουν διάρροια (καμπυλοβακτήριο, σαλμονέλα, σιγκέλα, κολοβακτηρίδιο, ρινοϊός ή αδενοϊός, γρίπη, Giardia lamblia, η Entamoeba histolytica, κρυπτοσπορίδιο, ιός του Norwalk, ο κυτταρομεγαλοϊός, ο ιός του απλού έρπητα, η ιογενής ηπατίτιδα)

  • Ασθένειες ή διαταραχές του εντέρου: (νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα, κοιλιοκάκη, σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου)

  • Τροφικές δυσανεξίες: Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να αφομοιώσουν ένα συστατικό των τροφίμων, όπως για παράδειγμα τη λακτόζη, το σάκχαρο που βρίσκεται στο γάλα. Υπάρχουν διαφορετικά τρόφιμα (καφές, εσπεριδοειδή, όσπρια κ.ά), τα οποία μπορούν να προκαλέσουν διάρροια σε ορισμένους ανθρώπους

  • Αντίδραση σε φάρμακα: Αντιόξινα που περιέχουν μαγνήσιο, φάρμακα για την αρτηριακή πίεση, φάρμακα για την αντιμετώπιση καρδιολογικών παθήσεων, αντιβιοτικά, μπορούν να οδηγήσουν σε συμπτώματα διάρροιας

  • Χημειοθεραπείες

  • AIDS

Ορισμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν διάρροια μετά από χειρουργική επέμβαση στο στομάχι ή την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Ο λόγος μπορεί να είναι η αλλαγή στην ταχύτητα που κινούνται τα τρόφιμα μέσω του πεπτικού συστήματος, μετά από τη χειρουργική επέμβαση στο στομάχι, ή η αύξηση της χολής στο έντερο, μετά την επέμβαση της χοληδόχου κύστης. Από την άλλη, κάποιες γυναίκες παρουσιάζουν διάρροια πριν και κατά τη διάρκεια της περιόδου, χωρίς να είναι σαφής η αιτία γι’ αυτό.

Η διάρροια μπορεί να συνοδεύεται από κράμπες, κοιλιακό άλγος, φούσκωμα, ναυτία ή μια επείγουσα ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε το μπάνιο. Ανάλογα με την αιτία, ένα άτομο μπορεί να έχει πυρετό ή κενώσεις με αίμα.

Διάγνωση και θεραπεία διάρροιας

Αν και συνήθως δεν είναι επιβλαβής, η διάρροια μπορεί να γίνει επικίνδυνη ή να σηματοδοτήσει ένα πιο σοβαρό πρόβλημα.

Πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας εάν:

  • Έχετε διάρροια για περισσότερο από 3 ημέρες

  • Έχετε έντονο πόνο στην κοιλιά ή στο ορθό

  • Έχετε πυρετό πάνω από 38,88 βαθμούς Κελσίου

  • Δείτε αίμα στα κόπρανα ή είναι μαύρα, σαν πίσσα

  • Έχετε σημάδια αφυδάτωσης

Εάν το παιδί σας έχει διάρροια, μη διστάσετε να καλέσετε τον γιατρό για συμβουλές. Η διάρροια μπορεί να είναι επικίνδυνη σε περίπτωση που τα παιδιά έχουν χάσει πολλά υγρά, τα οποία δεν έχουν αντικατασταθεί γρήγορα.

Τι εξετάσεις μπορεί να κάνει ο γιατρός;

Οι διαγνωστικές εξετάσεις για να βρεθούν τα αίτια της διάρροιας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

  • Ιατρικό ιστορικό και κλινική εξέταση. Ο γιατρός πρέπει να ξέρει για τις διατροφικές σας συνήθειες και για πιθανή χρήση φαρμάκων, ώστε να σας εξετάσει για τα συμπτώματα της ασθένειας.

  • Καλλιέργεια κοπράνων. Οι μικροβιολόγοι αναλύουν στο εργαστήριο ένα δείγμα των κοπράνων, προκειμένου να ελέγξουν για βακτήρια, παράσιτα ή άλλα σημάδια πάθησης ή λοίμωξης.

  • Εξετάσεις αίματος. Οι εξετάσεις αίματος μπορεί να είναι χρήσιμες για να αποκλείσουν ορισμένες ασθένειες.

  • Διατροφικές εξετάσεις. Για να διαπιστώσετε εάν μια τροφική δυσανεξία ή αλλεργία προκαλεί διάρροια. Ο γιατρός μπορεί να σας ζητήσει να αποφεύγετε τη λακτόζη, που βρίσκεται στα γαλακτοκομικά προϊόντα, τους υδατάνθρακες, το σιτάρι ή άλλα τρόφιμα για να δείτε αν η διάρροια ανταποκρίνεται σε μια αλλαγή στη διατροφή.

  • Σιγμοειδοσκόπηση. Για την εξέταση αυτή ο γιατρός χρησιμοποιεί ένα ειδικό μέσο για να εξετάσει το εσωτερικό του ορθού και του κάτω μέρους του παχέος εντέρου.

  • Κολονοσκόπηση. Η εξέταση αυτή είναι παρόμοια με τη Σιγμοειδοσκόπηση, αλλά ο γιατρός εξετάζει το σύνολο του παχέος εντέρου.

Θεραπεία διάρροιας

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μόνη απαραίτητη θεραπεία είναι η αντικατάσταση των υγρών που έχουν χαθεί για να αποφευχθεί η αφυδάτωση. Φάρμακα που σταματούν τη διάρροια μπορεί να είναι χρήσιμα σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά δεν συνιστώνται για τα άτομα των οποίων η διάρροια είναι από βακτηριακή λοίμωξη ή παράσιτο, γιατί σταματώντας τη διάρροια ο μικροοργανισμός παγιδεύεται στα έντερα και έχουμε παράταση του προβλήματος. Αντ’ αυτού, οι γιατροί συνταγογραφούν συνήθως αντιβιοτικά. Τα ιογενή αίτια αντιμετωπίζονται είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε αφήνονται να κάνουν τον κύκλο τους, ανάλογα με τη σοβαρότητα και τον τύπο του ιού.

Αντιμετώπιση μέσω της διατροφής

Στις περιπτώσεις οξείας διάρροιας, το πρώτο 24ωρο είναι καλό ο ασθενής να μην καταναλώνει στερεά τροφή αλλά να αναπληρώνει τα υγρά καταναλώνοντας ασφαλές νερό, καθαρό ζωμό, χυμούς ή πολτό φρούτων. Στη συνέχεια μπορούν να προστεθούν συχνά μικρά και μαλακά γεύματα. Τέλος, στην ανάρρωση ο ασθενής αρχίζει να τρώει εύπεπτες τροφές.

Πιο συγκεκριμένα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί μία διάρροια:

  • Καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε κάλιο (μπανάνες, μήλα)

  • Προτιμήστε αμυλούχα τρόφιμα (πατάτες, ρύζι, φιδές)

  • Καθώς θα προσθέτετε πρωτεϊνούχες τροφές προτιμήστε άπαχο κοτόπουλο ή μοσχάρι σε σούπες ή βραστά, και άπαχα ψάρια (ψητά ή ατμού)

  • Το τσάι και τα αναψυκτικά τύπου cola (όχι light που περιέχουν ασπαρτάμη) μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της διάρροιας

  • Αποφύγετε τα γαλακτοκομικά προϊόντα

  • Καταναλώστε τρόφιμα που δεν είναι πλούσια σε φυτικές ίνες

  • Αποφύγετε για λίγο διάστημα τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά

  • Μην καταναλώνετε γλυκά, τηγανητά, αλλαντικά και σνακ (πατατάκια, γαριδάκια κ.λπ)

Ενδείξεις καλής υγείας του παχέος εντέρου (Εύκολο τεστ που μπορείτε να κάνετε μόνοι σας!)

Η καλή υγεία ξεκινά από το παχύ έντερο, η καλή λειτουργία του οποίου είναι βασική προϋπόθεση για ένα υγιές σώμα, αλλά και για ισορροπημένη ψυχική διάθεση.

Πώς καταλαβαίνουμε ότι το παχύ μας έντερο έχει καλή υγεία;

Το παχύ έντερο είναι το μέρος όπου καταλήγουν τα κατάλοιπα που παράγονται μέσα στο σώμα μας, μετά από κατανάλωση τροφής. Το τελευταίο σημείο, όπου αποθηκεύονται, μέχρι να τα αποβάλλουμε από μέσα μας, μέσω της κένωσης.

Στο παχύ έντερο, εκτός από προσωρινή αποθήκευση των καταλοίπων, γίνεται και απορρόφηση τυχόν θρεπτικών συστατικών που έχουν απομείνει (όπως νερό, ηλεκτρολύτες και βιταμίνες).

Η υγεία του παχέος εντέρου εξαρτάται από το οικογενειακό ιστορικό, από το προσωπικό ιστορικό από τη διατροφή και τον τρόπο ζωής μας. Μια υγιής διατροφή, πλούσια σε διατροφικές ίνες και προβιοτικά, σε συνδυασμό με ξεκούραση, καλή ενυδάτωση (κατανάλωση νερού και υγρών) και τακτική άσκηση, βοηθούν το παχύ έντερο να παραμένει υγιές.

Λόγω όμως του σύγχρονου τρόπου ζωής, που περιλαμβάνει καθιστική ζωή και κατανάλωση μη θρεπτικών τροφών, το παχύ έντερο καταλήγει να μην αδειάζει όπως πρέπει και άρα να συσσωρεύει τα κατάλοιπα, τα οποία αρχίζουν να δημιουργούν τοξικούς παράγοντες μέσα στο εντερικό περιβάλλον, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται η υγεία του εντέρου και συνακόλουθα η υγεία όλου του σώματος.

Γι’ αυτό, αν θέλετε να βελτιώσετε τη συνολική σας υγεία, θα πρέπει να ξεκινήσετε από τη βελτίωση της εντερικής σας υγείας!

Ενδείξεις καλής υγείας του παχέος εντέρου:

  • Καθαρή επιδερμίδα χωρίς ατέλειες

  • Καθημερινή κένωση του εντέρου

  • Αναπνοή που δεν έχει ενοχλητική οσμή

  • Κόπρανα χωρίς βλέννα, χωρίς μερικώς διασπασμένες τροφές και χωρίς αίμα

  • Εντερικές κενώσεις σε διάστημα 18-24 ωρών

  • Μεγάλη εντερική κένωση το πρωί

  • Μικρότερη εντερική κένωση αργότερα μέσα στην ημέρα

  • Εύκολη αποβολή των κοπράνων, χωρίς ζόρισμα δηλαδή

  • Μαλακά, καλοσχηματισμένα κόπρανα, σωληνοειδούς σχήματος

Το τεστ της εντερικής κινητικότητας που μπορείτε να κάνετε στο σπίτι σας

Για να ελέγξετε πόσο χρόνο χρειάζεται το σώμα σας να αφομοιώσει την τροφή και να αποβάλει τα κατάλοιπα που παράγονται, μπορείτε να κάνετε το «τεστ» με τα παντζάρια. Να καταναλώσετε, δηλαδή, παντζάρια και να δείτε σε πόσες μέρες θα τα αποβάλετε.

Κανονικά θα πρέπει να τα αποβάλετε 18-24 ώρες αφότου τα καταναλώσετε ή το πολύ 2 έως 3 ημέρες αργότερα.

Αν δεν συμβεί αυτό, τότε υπάρχει κάποια εντερική διαταραχή ή δυσλειτουργία του εντέρου που αφορά στην κινητικότητά του, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να καθυστερεί η διέλευση των κοπράνων.

Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να κάνετε διατροφικές αλλαγές και αλλαγές στην καθημερινότητά σας ώστε να βοηθήσετε τη λειτουργία του παχέος εντέρου, και άρα να βελτιώσετε τη συνολική σας υγεία. Ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει συμπληρώματα διατροφής που μπορείτε να συμπεριλάβετε σε μια προσαρμοσμένη διατροφή.

Αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, πόνος, αιμορραγία ή άλλα συμπτώματα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.

Είναι οι αιμορροΐδες επικίνδυνες για την υγεία μας; Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος θεραπείας;

Οι αιμορροΐδες συνιστούν φυσιολογικό μέρος του σώματός μας, μια μάζα από αγγεία, αρτηρίες και φλέβες που υπάρχει στο τέλος του παχέος εντέρου μας για να μας προστατεύει από διαρροή.

Όταν κανείς παραπονιέται ότι έχει αιμορροΐδες, εννοεί αιμορροϊδοπάθεια. Οι αιμορροΐδες δηλαδή δεν είναι ένα ξένο σώμα που «φυτρώνει» στο σώμα μας, αλλά είναι ένα ήδη υπάρχον μέρος του σώματος, το οποίο μπορεί να «χαλάσει».

Τι συμβαίνει όταν «χαλάνε» οι αιμορροΐδες;

Πολύ συχνά αυτή η μάζα πρήζεται εντός ή εκτός του εντέρου, (διογκωμένες και προσπίπτουσες αιμορροΐδες), δημιουργώντας αισθητικό, αλλά και ανατομικό πρόβλημα.

Όταν οι αιμορροΐδες παραμορφώνονται (διογκώνονται ή βγαίνουν έξω από τον πρωκτό), εμποδίζεται η καλή λειτουργία του εντέρου και προκαλούνται διάφορα δυσάρεστα συμπτώματα, όπως πόνος και αιμορραγία, αίσθημα ατελούς κένωσης και ερεθισμός, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται αισθητά η ποιότητα ζωής του ασθενούς, καθώς και η σωματική και ψυχική του υγεία.

Γιατί παραμορφώνονται οι αιμορροΐδες;

Η μορφολογία των αιμορροΐδων μπορεί να αλλάξει εξαιτίας παραγόντων, που σχετίζονται με κληρονομικότητα και διατροφή. Στην εποχή μας όμως επιδρούν σημαντικά και άλλοι παράγοντες, όπως είναι το στρες και η χρήση αντιβιοτικών, οι οποίοι λειτουργούν ως εξής:

Η κακή ή η ανεπαρκής διατροφή προκαλεί δυσκοιλιότητα και με το ζόρισμα κατά την κένωση, οι αιμορροΐδες μπορεί να πρηστούν ή να ωθηθούν έξω από τον πρωκτό (διογκωμένες και προσπίπτουσες αιμορροΐδες).

Το στρες και τα αντιβιοτικά επίσης μπορεί να διαταράξουν τη φυσιολογική σύνθεση της εντερικής μικροχλωρίδας, και άρα τη λειτουργία του εντέρου, προκαλώντας συμπτώματα, όπως διάρροιες, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμούς και σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, τα οποία πλήττουν τις αιμορροΐδες, επιφέροντας αιμορροϊδοπάθεια.

Μπορεί οι πάσχουσες αιμορροΐδες να είναι επικίνδυνες για την υγεία μας;

Οι φυσιολογικές αιμορροΐδες ως μέρος του σώματός μας, όχι μόνο δεν είναι επικίνδυνες, αλλά μας είναι και απαραίτητες. Και ως παραμορφωμένες και διογκωμένες, όμως, επίσης δεν είναι επικίνδυνες για την υγεία μας, ούτε μπορούν να εξελιχθούν σε κακοήθεια ή να προκαλέσουν θρόμβο σε κάποιο σημείο του σώματος.

Επικίνδυνες μπορεί να γίνουν οι αιμορροΐδες ως πάσχουσες, μόνο όταν προκαλούν έντονη αιμορραγία. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι θεραπεύσιμες. Σε όσο προχωρημένο στάδιο και να είναι, δηλαδή, οι αιμορροΐδες μπορούν να θεραπευτούν, χωρίς καμία επιπλοκή για τον ασθενή.

Σημαντική σημείωση: Οι αιμορροΐδες δεν αφαιρούνται ποτέ. Μόνο θεραπεύονται.

Πώς θεραπεύονται οι πάσχουσες αιμορροΐδες;

Σε πολλές περιπτώσεις η αιμορροϊδοπάθεια θεραπεύεται χωρίς επέμβαση, με αλλαγή συνήθειας στην τουαλέτα και χρήση κάποιας κρέμας. Αν όμως η αιμορροϊδοπάθεια είναι προχωρημένη, χρειάζεται να κάνει κανείς επέμβαση για να τις θεραπεύσει, και όχι για να τις αφαιρέσει!

Με την εφαρμογή laser, οι περισσότερες περιπτώσεις αιμορροϊδοπάθειας θεραπεύονται με επιτυχία 100%. Οι περιπτώσεις προχωρημένης αιμορροϊδοπάθειας θεραπεύονται σε ποσοστό 95% με αποκλειστική χρήση laser ή συνδυασμό του με απολίνωση-ανάρτηση.

Γιατί η αιμορροϊδοπλαστική με laser είναι η ασφαλέστερη και πιο αποτελεσματική θεραπεία;

Η θεραπεία των αιμορροΐδων γίνεται με μια επέμβαση που ονομάζεται αιμορροΐδοπλαστική με laser, η οποία είναι απολύτως ασφαλής για τον ασθενή, αφού χρησιμοποιεί laser τελευταίας γενιάς και οπτικές ίνες που αφήνουν άθικτο τον πρωκτικό σφιγκτήρα.

Η τεχνική αυτή εφαρμόζεται μέσα σε 15 λεπτά με τη χρήση ήπιας μέθης. Ο ασθενής σε δύο ώρες είναι σε θέση να αποχωρήσει από την κλινική, ενώ από την επόμενη ημέρα μπορεί να επιστρέψει κανονικά στην καθημερινότητά του.

Η τεχνική αυτή δεν έχει καμία σχέση με τις παλιότερες τεχνικές, και εφόσον εφαρμοστεί από έμπειρο γιατρό εξασφαλίζει μόνιμη λύση, με ανώδυνο τρόπο και χωρίς καμία επιπλοκή.

 

Γνωρίστε τον χειρουργό: Ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς πρωτοπορεί στην Ελλάδα από το 2009, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας μεθόδους με βάση την εφαρμογή laser τελευταίας γενιάς, που αντιμετωπίζουν τις παθήσεις πρωκτού και εντέρου με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζουν μόνιμη θεραπεία και -το κυριότερο- χωρίς επιπλοκές. Οι επεμβάσεις με laser για τη θεραπεία αιμορροΐδων, κύστης κόκκυγα, περιεδρικού συριγγίου και ραγάδας πρωκτού, είναι σύντομες (διαρκούν μόλις 15 λεπτά) και ανώδυνες. Δεν χρειάζονται νοσηλεία και επιτρέπουν στον ασθενή να επιστρέψει στις δραστηριότητές του από την επόμενη κιόλας ημέρα.

Δυσανεξία στη λακτόζη: Πώς μπορείτε να καταλάβετε αν έχετε και τι μπορείτε να κάνετε για να την αντιμετωπίσετε

Η λακτόζη είναι ένα είδος φυσικής ζάχαρης που υπάρχει στο γάλα και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, η οποία για να διασπαστεί και να αφομοιωθεί μέσα στον οργανισμό μας χρειάζεται ένα ένζυμο, τη λακτάση. Αν το λεπτό μας έντερο δεν παράγει αρκετή λακτάση, τότε παθαίνουμε δυσανεξία στη λακτόζη.

Η λακτόζη που κινείται στο παχύ έντερο (κόλον) χωρίς να μπορεί να αφομοιωθεί, προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα, όπως αέρια, πόνο στην κοιλιά και φούσκωμα. Η δυσανεξία στη λακτόζη σε κάποιους ανθρώπους μπορεί να μην επιτρέπει δηλαδή καθόλου κατανάλωση γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων, ενώ σε άλλους μπορεί να επιτρέπει επιλεκτική κατανάλωση μικρών ποσοτήτων.
Όσοι έχουν δυσανεξία στη λακτόζη πρέπει να μάθουν πώς να τρώνε ώστε από τη μία πλευρά να αποφεύγουν αυτά τα δυσάρεστα συμπτώματα, κι από την άλλη να φροντίζουν να προσλαμβάνουν το απαραίτητο για αυτούς ασβέστιο.

Ποιοί εμφανίζουν δυσανεξία στη λακτόζη;

  • Η δυσανεξία στη λακτόζη είναι συνήθως κληρονομική και τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως κατά την εφηβεία ή μετά την ενηλικίωση.
  • Κάποιες φορές το λεπτό έντερο σταματά να παράγει λακτάση μετά από βραχυχρόνια πάθηση, όπως η στομαχική γρίπη ή μακροχρόνια πάθηση, όπως η κυστική ίνωση.
  • Σπανίως, κάποια νεογέννητα γεννιούνται με δυσανεξία στη λακτόζη. Σε αυτή την περίπτωση, τα άτομα αυτά δεν μπορούν να καταναλώσουν τίποτα το οποίο να περιέχει λακτόζη.
  • Κάποια βρέφη που γεννιούνται πρόωρα εμφανίζουν προσωρινή δυσανεξία στη λακτόζη, καθώς δεν μπορούν ακόμη να παράξουν λακτάση. Το πρόβλημα αποκαθίσταται, μόλις αρχίσουν να την παράγουν.
  • Κάποιες φορές άτομα τα οποία δεν είχαν ποτέ πρόβλημα από την κατανάλωση γάλακτος ή γαλακτοκομικών προϊόντων, εμφανίζουν ξαφνικά δυσανεξία στη λακτόζη. Αυτό οφείλεται στο γήρας.

Τι συμπτώματα εμφανίζει η δυσανεξία στη λακτόζη;

Τα συμπτώματα από τη δυσανεξία στη λακτόζη μπορεί να είναι από ήπια έως βαριά, ανάλογα με το πόση λακτάση παράγει το σώμα σας. Η εμφάνισή τους συνήθως ξεκινά 30 λεπτά έως 2 ώρες αφότου καταναλώσετε γάλα ή άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα. Αν έχετε δυσανεξία στη λακτόζη, τα συμπτώματά σας μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • Φούσκωμα
  • Πόνο ή κράμπες
  • Γουργουρητό στην κοιλιά
  • Αέρια
  • Χαλαρά κόπρανα ή διάρροια
  • Εμετού

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Ο γιατρός μπορεί να κάνει τη διάγνωση ρωτώντας σας για το είδος των συμπτωμάτων που εμφανίζετε και ζητώντας σας να απέχετε από την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων, προκειμένου να διαπιστωθεί τυχόν βελτίωση των συμπτωμάτων.

Για επιβεβαίωση της διάγνωσης μπορεί να γίνει τεστ εκπνοής υδρογόνου ή τεστ ζαχάρου του αίματος. Με αυτές τις απλές εξετάσεις φαίνεται αν αφομοιώνετε φυσιολογικά τη λακτόζη.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Δεν υπάρχει θεραπεία για τη δυσανεξία στη λακτόζη. Αλλά, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα συμπτώματα περιορίζοντας ή αποφεύγοντας τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν γάλα με μειωμένη λακτόζη ή το υποκαθιστούν με γάλα σόγιας. Κάποιοι άνθρωποι που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη μπορούν να καταναλώσουν γιαούρτι χωρίς να αντιμετωπίσουν πρόβλημα, ειδικά γιαούρτι με ζωντανά γαλακτικά ένζυμα. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα να λαμβάνετε διατροφικά συμπληρώματα λακτάσης που βοηθούν στην αφομοίωση της λακτόζης. Με τον καιρό, οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη, μαθαίνουν να αποφεύγουν ό,τι δεν μπορεί να αφομοιώσει ο οργανισμός τους.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα για όσους έχουν δυσανεξία στη λακτόζη είναι να λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες ασβεστίου. Το ασβέστιο είναι σημαντικό για τα παιδιά, τους εφήβους, τις εγκύους και τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Για να προλάβετε αυτή την έλλειψη, μπορείτε να στραφείτε στην κατανάλωση μη γαλακτομικών τροφών που που περιέχουν ασβέστιο:

  • Μπρόκολο, μπάμιες, λάχανο, λαχανίδες και γογγύλια
  • Κονσερβοποιημένες σαρδέλες, τόνο και σολομό
  • Ενισχυμένα με ασβέστιο χυμούς και δημητριακά
  • Ενισχυμένα με ασβέστιο προϊόντα σόγιας, όπως γάλα σόγιας, τόφου και κύαμο σόγιας
  • Αμύγδαλα

Το έντερο ως 2ος εγκέφαλος και τα μηνύματα που μας στέλνει: Εκείνο «μιλάει», εμείς όμως το «ακούμε»; Δείτε τι πρέπει να έχετε υπόψη σας για μια υγιή εντερική λειτουργία και καλή διάθεση!

Το έντερο, όπως ίσως θα έχετε ακούσει μέχρι τώρα, χαρακτηρίζεται από κάποιους επιστήμονες ως ο δεύτερος εγκέφαλός μας, και όχι τυχαία αφού πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο όργανο, που έχει τόσο περίπλοκο χημικό σύστημα, όσο και η φαιά ουσία στον εγκέφαλο!

Τον (πρώτο) εγκέφαλό μας τον ακούμε όταν μας μιλάει, αν και δεν τον λαμβάνουμε υπόψη μας πάντα! Τον «δεύτερο» όμως τείνουμε να τον αγνοούμε και να τον καταφρονούμε. Και ωστόσο, και το έντερο μάς «μιλάει» αν προσπαθήσουμε να το ακούσουμε.

Μας «λέει» πότε δεν του «κάθεται» καλά κάποια τροφή, πότε δεν του «κάθεται» καλά κάποια κατάσταση… ή ακόμη και κάποιος άνθρωπος! Στην αγγλική γλώσσα, μάλιστα, είναι εντυπωσιακό πώς το «ένστικτο» ταυτίζεται με το «έντερο», με την έκφραση Gut Feeling: Ένστικτο, όπου «Gut: έντερο/ κοιλιά, και Feeling: συναίσθημα.

Πλέον όμως γνωρίζουμε και επιστημονικά ότι το νεύρο μας εκείνο που συνδέει το γαστρεντερικό σύστημα με τον εγκέφαλο και την καρδιά, είναι το λεγόμενο πνευμονογαστρικό νεύρο, το οποίο καθορίζει κατά πολύ αυτό που λέμε «ένστικτο» (!) και συναποφασίζει με τη δική του συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων.

Το έντερο όμως, πέρα από ενστικτωδώς, μας «μιλάει» και μέσα από τη λειτουργία του. Οι κενώσεις και το είδος των κοπράνων είναι ο καλύτερος τρόπος να καταλαβαίνουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το έντερό μας. Οι κανονικές κενώσεις και τα κανονικά σχηματισμένα κόπρανα συνδέονται με ένα πιο ποικίλο μικροβίωμα, το οποίο αποτελεί βασικό δείκτη της υγείας των εντέρων.

Σε αυτά μπορεί κάποιες φορές να παρατηρήσουμε κάποια αλλαγή, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας ανησυχήσει, ειδικά αν οφείλεται σε κάτι που φάγαμε ή που κάναμε. Και σε αυτές τις περιπτώσεις η λύση του προβλήματος είναι απλή: αποφεύγουμε αυτούς τους παράγοντες (όπως μπορεί να είναι η υπερκατανάλωση φαγητού, συγκεκριμένες τροφές ή ποτά που δεν μας «κάθονται» καλά στο έντερο, άγχος) στο μέλλον.

Οπότε αυτό που θα πρέπει να εξετάσετε είναι αν η διαδικασία πέψης και τα κόπρανα είναι φυσιολογικά τις περισσότερες φορές. Ή μήπως η λειτουργία τους έχει αλλάξει τόσο ώστε πια να θεωρείται μη φυσιολογική.

Τι σημαίνει φυσιολογική πέψη και πώς πρέπει να είναι τα φυσιολογικά κόπρανα;

Η φυσιολογική πέψη πρέπει καταρχάς να σας κάνει να νιώθετε καλά! Τίποτα σε σχέση με αυτή τη διαδικασία δεν πρέπει να επηρεάζει την ποιότητα της ζωής σας, να σας κάνει να νιώθετε ντροπή, ή να σας εμποδίζει από το να κάνετε πράγματα που θέλετε στην καθημερινότητά σας.

Αναφορικά με τις φυσιολογικές κενώσεις και τα κόπρανα, πρέπει να έχετε υπόψη σας τα εξής:

Χρώμα: Τα φυσιολογικά κόπρανα πρέπει να είναι μεσαίου σκούρου καφέ χρώματος και όχι γκρι. Όταν τα κόπρανα είναι καφέ, σημαίνει ότι το σώμα σας παράγει επαρκείς ποσότητες χολής κατά την πέψη. Ενώ αν είναι γκρι σημαίνει ότι το συκώτι σας είναι συμφορημένο.

Πυκνότητα: Τα κόπρανα πρέπει να έχουν στερεή μορφή, αλλά να είναι μαλακά. Σκληρά κόπρανα, σβολιαστά ή σφαιροειδή υποδηλώνουν υποτονικό έντερο και ότι δεν γίνεται σωστή διέλευση/μετακίνηση των κοπράνων μέσα στο έντερο, με αποτέλεσμα να αποσπάται πολύ νερό από τα κόπρανα. Από την άλλη μεριά, χαλαρά ή υδαρά κόπρανα είναι συνήθως αντίδραση σε συσσώρευση από βακτήρια και τοξίνες που βλάπτουν τη βλεννογονική επένδυση του εντέρου, σε βαθμό που αδυνατεί να απορροφήσει το νερό και να φτιάξει σχηματισμένα κόπρανα.

Συχνότητα: Αν αποβάλετε τα κόπρανα απευθείας, μια ή δύο φορές την ημέρα, χωρίς ζόρισμα και χωρίς μεγάλη επιτακτικότητα, τότε είστε σε καλή φόρμα. Μετά την κένωση θα πρέπει να νιώθετε ότι έχετε αποβάλει όλα τα κόπρανα. Δεν θα πρέπει να νιώθετε δηλαδή αίσθημα ατελούς κένωσης.

Οσμή: Τα φυσιολογικά κόπρανα έχουν ήπια οσμή. Αν η οσμή είναι ανυπόφορα έντονη, τότε σημαίνει ότι υπάρχει υπερανάπτυξη βακτηρίων, όπως συμβαίνει όταν κανείς καταναλώνει πολύ κρέας.

Αν η εντερική λειτουργία και η πυκνότητα των κοπράνων δεν είναι όπως περιγράφεται παραπάνω, τότε το σώμα σας προσπαθεί να σας πει ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά με το έντερο ή με τη διατροφή σας.

Ραγάδα πρωκτού: Τι είναι, πώς μπορούμε να την προλάβουμε και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος θεραπείας

Η ραγάδα πρωκτού ή ραγάδα δακτυλίου είναι ένα μικρό σκίσιμο στο δέρμα στην είσοδο του πρωκτού. Το σκίσιμο αυτό μπορεί να προκύψει από τη διέλευση σκληρών ή μεγάλων σε όγκο κοπράνων ή μετά από πολλαπλές διαρροϊκές κενώσεις.

Οι ραγάδες πρωκτού προκαλούν πόνο και αιμορραγία κατά την κένωση. Συνήθως ο πόνος διαρκεί αρκετές ώρες μετά την κένωση. Μπορεί επίσης να προκαλέσουν σπασμούς στον πρωκτικό σφιγκτήρα και αίσθημα ατελούς κένωσης. Οι ασθενείς έχουν την αίσθηση πως δεν μπορούν να έχουν ολοκληρωμένη κένωση.

Στις χρόνιες ραγάδες πρωκτού ο καθημερινός πόνος επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία του εντέρου, πολύ περισσότερο σε ασθενείς με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Κατά συνέπεια επηρεάζουν και την καθημερινότητα και την ψυχολογία του ασθενούς, που μπορεί να εμφανίσει έως και ήπια κατάθλιψη εξαιτίας αυτής της κατάστασης.

 

Ποιά είναι τα συμπτώματα της ραγάδας πρωκτού;

  • Πόνος, ο οποίος είναι έντονος κάποιες φορές, κατά τη διάρκεια της κένωσης
  • Πόνος, μετά από κένωση, που μπορεί να διαρκέσει έως και αρκετές ώρες
  • Ανοιχτόχρωμο κόκκινο αίμα στα κόπρανα ή στο χαρτί τουαλέτας μετά από κένωση
  • Ορατό τραύμα στο δέρμα γύρω από τον πρωκτό
  • Μια μικρή μάζα ή θήλωμα στο δέρμα κοντά στη ραγάδα πρωκτού

Αυτά τα συμπτώματα στη χρόνια ραγάδα έχουν περιοδικότητα με υφέσεις και εξάρσεις.

Οι ραγάδες πρωκτού είναι πολύ συνηθισμένες στα βρέφη, αλλά μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι περισσότερες ραγάδες πρωκτού αντιμετωπίζονται με απλές θεραπείες, όπως είναι η πρόσληψη αυξημένων φυτικών ινών ή τα εδρόλουτρα (πλύσιμο περιπτωκτικής περιοχής με χλιαρό νερό). Σε κάποιες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να χρειαστεί φαρμακευτική αγωγή ή πιο επεμβατικές θεραπείες.

 

Πότε να επισκεφτείτε τον γιατρό;

Επισκεφτείτε τον γιατρό σας αν νιώθετε πόνο κατά τη διάρκεια της κένωσης για περισσότερο από πέντε ημέρες ή αν δείτε αίμα στα κόπρανα ή στο χαρτί της τουαλέτας, μετά από κένωση.

 

Που οφείλεται η ραγάδα πρωκτού:

Η ραγάδα πρωκτού μπορεί να εμφανιστεί από παράγοντες όπως:

  • Η διέλευση μεγάλων ή σκληρών κοπράνων λόγω δυσκοιλιότητας
  • Η χρόνια διάρροια ή πολλαπλές διαρροϊκές κενώσεις
  • Η πρωκτική διείσδυση
  • Ο τοκετός

 

Λιγότερο συχνές αιτίες που προκαλούν ραγάδα πρωκτού:

  • Η νόσος του Crohn ή άλλη φλεγμονώδης νόσος του εντέρου
  • Ο καρκίνος του πρωκτού
  • Ο ιός HIV
  • Η φυματίωση
  • Η σύφιλη

 

Παράγοντες κινδύνου

Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο να εμφανίσετε ραγάδα πρωκτού:

Οξεία δυσκοιλιότητα: Το ζόρισμα κατά την κένωση και η διεύλευση σκληρών κοπράνων αυξάνουν τον κίνδυνο σκισίματος του δέρματος που περιβάλλει τον πρωκτό, ιδίως σε άτομα που παθαίνουν επεισόδια οξείας δυσκοιλιότητας, λόγω ταξιδιών, αλλαγής περιβάλλοντος, λήψης αντιβιώσεων κ.α.

Τοκετός: Οι ραγάδες πρωκτού εμφανίζονται συχνότερα σε γυναίκες μετά τον τοκετό.

Νόσος Crohn: Αυτή η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου προκαλεί χρόνια φλεγμονή του εντερικού σωλήνα, γεγονός που μπορεί να κάνει την και την περιοχή του πρωκτού πιο ευάλωτη. 

Πρωκτική διείσδυση

Ηλικία: Οι ραγάδες πρωκτού μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συχνές σε βρέφη και ενήλικες μέσης ηλικίας.

 

Επιπλοκές από τη ραγάδα πρωκτού

Αδυναμία επούλωσης: Μια ραγάδα πρωκτού που δεν θεραπεύεται από μόνη της εντός 8 εβδομάδων, θεωρείται χρόνια και χρειάζεται περαιτέρω θεραπεία.

Δημιουργία συριγγίου: Η συχνότερη και ουσιαστικότερη επιπλοκή της χρόνιας ραγάδας είναι η δημιουργία αποστήματος και συριγγίου (χαμηλού) στην περιοχή του πρωκτού, όπου αρχικά υπάρχει η ραγάδα.

Υποτροπή: Η περιοχή του δακτυλίου που έχει εμφανίσει ραγάδα στο παρελθόν, είναι πιο επιρρεπής σε μελλοντική υποτροπή.

Σκίσιμο που εκτείνεται σε περιβάλλοντες μύες: Μια ραγάδα πρωκτού μπορεί να εκτείνεται στο δακτύλιο των μυών που συγκρατούν κλειστό τον πρωκτό (πρωκτικός σφιγκτήρας), δυσκολεύοντας την επούλωσή της. Μια ανεπούλωτη ραγάδα πρωκτού μπορεί να πυροδοτήσει έναν κύκλο δυσφορίας, και να χρειαστεί αγωγή η επέμβαση για την οριστική επούλωση της ραγάδας.

 

Πώς μπορείτε να προλάβετε την εμφάνιση ραγάδας πρωκτού;

Ο καλύτερος τρόπος για να προλάβετε την εμφάνιση της ραγάδας πρωκτού, είναι ρυθμίζοντας την εντερική λειτουργία και τις κενώσεις, ώστε να αποφεύγετε διάρροιες και δυσκοιλιότητες. Αυτό μπορείτε να το πετύχετε μέσω σωστής διατροφής (τροφές υψηλές σε φυτικές ίνες & κατανάλωση υγρών) και τακτικής άσκησης, που θα διευκολύνουν τις κενώσεις, προλαμβάνοντας το ζόρισμα του εντέρου.

 

Πώς θεραπεύεται η ραγάδα πρωκτού;

Για τη θεραπεία της ραγάδας πρωκτού, υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντιμετώπισης, στο Proctoclinic όμως πρωτοπορούμε στη θεραπεία της ραγάδας πρωκτού έχοντας εξελίξει μέθοδο με την εφαρμογή laser.  

Η τεχνική που εφαρμόζει ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς βασίζεται στην αποκλειστική χρήση επουλωτικού laser και είναι απόρροια εξειδίκευσης, έρευνας και πολυετούς εμπειρίας σε πληθώρα περιστατικών. (Δείτε περισσότερα στη σχετική δημοσίευση, του ιατρικού περιοδικού  Annals of Gastroenterology της Ελληνικής Γαστρεντερολογικής Εταιρίας.)

Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική τεχνική, ανώδυνη, μικρής διάρκειας (10-15 λεπτά) και με σίγουρο αποτέλεσμα, η οποία διασφαλίζει ένα ακόμη κύριο πλεονέκτημα: αφήνει άθικτο τον πρωκτικό σφιγκτήρα, προλαμβάνοντας έτσι οποιεσδήποτε επιπλοκές.

Επιπλέον, με τη χρήση του επουλωτικού λέιζερ, μπορούμε επίσης να έχουμε άριστο αποτέλεσμα και σε χρόνια έλκη του πρωκτού που δύσκολα αντιμετωπίζονται με άλλες τεχνικές.

Αέρια και πόνος από αέρια: Πόσο φυσιολογικά είναι και πότε πρέπει να ανησυχήσουμε;

Τα αέρια στο πεπτικό σύστημα είναι μέρος της φυσιολογικής διαδικασίας της πέψης. Η απαλλαγή από τα υπερβολικά αέρια, είτε με το ρέψιμο είτε με την αποβολή αερίων, είναι επίσης κάτι το φυσιολογικό. Πόνος από αέρια, μπορεί να εμφανιστεί εάν παγιδευτούν τα αέρια μέσα στο έντερο ή αν δεν μετακινούνται καλά μέσα από το πεπτικό σύστημα.

Τα αυξημένα αέρια ή ο πόνος εξαιτίας αυτών, μπορεί να οφείλονται:

• στην κατανάλωση συγκεκριμένων τροφών. (Κάνοντας κάποιες απλές διατροφικές αλλαγές, μπορούμε να μειώσουμε την παραγωγή υπερβολικών αερίων.)

• σε συγκεκριμένες διαταραχές στο πεπτικό σύστημα, όπως είναι το ευερέθιστο έντερο ή η κοιλιοκάκη.

Συμπτώματα

Ενδείξεις ή συμπτώματα συσσώρευσης αερίων ή πόνου από τα αέρια, περιλαμβάνουν:

• ρέψιμο

• αποβολή αερίων

• πόνο, κράμπες ή μια αίσθηση κόμπου στην κοιλιά

• αίσθηση πληρότητας ή πίεσης στην κοιλιά (φούσκωμα)

• διόγκωση του μεγέθους της κοιλιάς που μπορείτε να τη διακρίνετε με γυμνό μάτι

 

Το ρέψιμο είναι φυσιολογικό, ειδικά κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά από ένα γεύμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι αποβάλουν αέρια έως και 20 φορές την ημέρα. Συνεπώς όσο άβολο κι αν είναι ή μπορεί να γίνει, η αποβολή αερίων και το ρέψιμο -σε αυτό το πλαίσιο- δεν συνιστούν ένδειξη ιατρικού προβλήματος.

Πότε πρέπει να επισκεφτείτε τον γιατρό

Απευθυνθείτε στον γιατρό σας αν τα αέρια ή ο πόνος από τα αέρια είναι τόσο επίμονα ή σοβαρά ώστε να επιβαρύνουν την καθημερινότητά σας. Τα αέρια ή ο πόνος από τα αέρια που συνοδεύονται κι από άλλα συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνουν την ύπαρξη πιο σοβαρών προβλημάτων. Επισκεφτείτε τον γιατρό σας αν έχετε κάποια από τα παρακάτω επιπρόσθετα συμπτώματα:

• αίμα στα κόπρανα

• αλλαγές στη σύσταση των κοπράνων

• αλλαγές στη συχνότητα της εντερικής κίνησης

• απώλεια βάρους

• δυσκοιλιότητα ή διάρροια

• επίμονη ή επαναλαμβανόμενη ναυτία ή εμετός

Αναζητήστε άμεση ιατρική βοήθεια αν νιώθετε:

• παρατεταμένο πόνο στην κοιλιά

• πόνο στο στήθος

Αιτίες

Τα αέρια στο στομάχι προκαλούνται κυρίως από την κατάποση αέρα όταν τρώμε ή πίνουμε. Το μεγαλύτερο μέρος των αερίων που συγκεντρώνονται στο στομάχι, αποβάλλονται με το ρέψιμο.

Ενώ τα αέρια παράγονται στο παχύ έντερο (κόλον), όταν τα βακτήρια ζυμώνουν υδατάνθρακες – φυτικές ίνες, μερικά άμυλα και μερικά σάκχαρα – που δεν υφίστανται επεξεργασία στο λεπτό έντερο. Κάποια βακτήρια απορροφούν μέρος αυτών των αερίων, τα υπόλοιπα όμως αέρια απελευθερώνονται με αποβολή μέσω του πρωκτού.

Υψηλές σε ίνες τροφές, που συχνά προκαλούν αέρια:

• Φασόλια και μπιζέλια (όσπρια)

• Φρούτα

• Λαχανικά

• Σιτηρά ολικής αλέσεως

 

Αν και οι τροφές που είναι υψηλές σε ίνες μπορεί να αυξάνουν την παραγωγή αερίων, οι φυτικές ίνες είναι βασικές για την καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και τη ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος και της χοληστερόλης.

Άλλοι διατροφικοί παράγοντες

Άλλοι διατροφικοί παράγοντες που αυξάνουν την παραγωγή αερίων στο πεπτικό σύστημα, είναι οι εξής:

• Τα ανθρακούχα ποτά, όπως η σόδα και η μπύρα, αυξάνουν τα αέρια στο στομάχι

• Κάποιες διατροφικές συνήθειες, όπως το να τρώμε πολύ γρήγορα, να πίνουμε με καλαμάκι, το μάσημα τσίχλας, το πιπίλισμα γλυκών ή το να μιλάμε ενώ μασάμε, μας κάνουν να καταπίνουμε περισσότερο αέρα

• Συμπληρώματα φυτικών ινών που περιέχουν ψύλλιο μπορεί να αυξήσουν το αέριο στο κόλον

• Τα υποκατάστατα ζάχαρης ή τα τεχνητά γλυκαντικά, όπως η σορβιτόλη, η μαννιτόλη και η ξυλιτόλη, που βρίσκονται σε μερικά τρόφιμα και ποτά χωρίς ζάχαρη, μπορεί να προκαλέσουν υπερβολικά αέρια στο κόλον.

 

Παθήσεις/καταστάσεις

Παθήσεις που μπορεί να αυξήσουν την παραγωγή των εντερικών αερίων:

• Χρόνια εντερική νόσος. Τα υπερβολικά αέρια είναι συχνά σύμπτωμα χρόνιων εντερικών καταστάσεων, όπως η εκκολπωματίτιδα, η ελκώδης κολίτιδα ή η νόσος του Crohn.

• Υπερανάπτυξη βακτηρίων στο λεπτό έντερο. Μια αύξηση ή αλλαγή στα βακτήρια στο λεπτό έντερο μπορεί να προκαλέσει υπερβολικά αέρια, διάρροια και απώλεια βάρους.

• Τροφική δυσανεξία. Αέρια και ρέψιμο μπορεί να προκληθούν όταν το πεπτικό σας σύστημα δεν μπορεί να διασπάσει και να απορροφήσει κάποιες συγκεκριμένες τροφές, όπως είναι η ζάχαρη στα γαλακτοκομικά προϊόντα (λακτόζη) ή οι πρωτεΐνες, όπως η γλουτένη από το σιτάρι ή άλλα δημητριακά.

• Δυσκοιλιότητα. Η δυσκοιλιότητα εμποδίζει την αποβολή αερίων.