Γιατί υπάρχουν πήγματα αίματος στα κόπρανά μου;

/in /by

Η παρατήρηση αίματος στα κόπρανα – ειδικά αν αυτή είναι συχνή – αποτελεί ένα ανησυχητικό σημάδι, που πιθανώς χρήζει περαιτέρω ιατρικής διερεύνησης. Όταν όμως στα κόπρανα παρατηρούνται πήγματα αίματος (θρόμβοι), δηλαδή μικρές μάζες από αίμα, τότε η ιατρική διερεύνηση των αιτιών αυτού του φαινομένου πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Οι θρόμβοι στα κόπρανα αποτελούν σαφή ένδειξη ότι πιθανότατα υπάρχει αιμορραγία σε κάποιο σημείο του παχέος εντέρου.

Υπάρχουν αρκετά αίτια που προκαλούν αιμορραγία στο παχύ έντερο:

Εκκολπωματίτιδα

Πολλοί άνθρωποι έχουν μικρές σακούλες στο κόλον τους που εξέχουν προς τα έξω μέσω αδύναμων σημείων, σαν ένας εσωτερικός σωλήνας που προεξέχει στα αδύναμα σημεία ενός λάστιχου. Κάθε σακουλάκι ονομάζεται εκκόλπωμα. Τα σακουλάκια αυτά στον πληθυντικό ονομάζονται εκκολπώματα, ενώ η πάθηση της εμφάνισης εκκολπωμάτων ονομάζεται εκκολπωμάτωση.

Μερικές φορές αυτά τα σακουλάκια σπάνε, με αποτέλεσμα να παρατηρείται μεγάλη ποσότητα αίματος στα κόπρανα. Συχνά, η αιμορραγία στα εκκολπώματα σταματάει από μόνη της, χωρίς να συνοδεύεται από πόνο ή άλλα συμπτώματα.

Εάν όμως δεν σταματήσει από μόνη της, τότε ενδεχομένως να απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει επίσης μεταγγίσεις αίματος και ενδοφλέβια χορήγηση υγρών.

Λοιμώδης κολίτιδα

Η κολίτιδα είναι μία φλεγμονή του παχέος εντέρου. Καλείται λοιμώδης όταν έχει προκληθεί από ιούς, βακτήρια, παράσιτα ή μύκητες. Η συγκεκριμένη φλεγμονή συνδέεται συχνά με τροφική δηλητηρίαση. Τα συμπτώματα ενδέχεται να περιλαμβάνουν:

  • διάρροια
  • κοιλιακό άλγος
  • αίμα στα κόπρανα
  • αίσθημα άμεσης ανάγκης αφόδευσης
  • πυρετό
  • ναυτία
  • αφυδάτωση

Η θεραπεία της κολίτιδας ενδέχεται να περιλαμβάνει:

  • αντιβιοτικά φάρμακα
  • αντιικά φάρμακα
  • αντιμυκητιασικά φάρμακα
  • συμπληρώματα σιδήρου
  • χορήγηση υγρών

Ισχαιμική κολίτιδα

Ισχαιμική κολίτιδα ονομάζεται η κατάσταση όπου έχουμε μειωμένη ροή του αίματος στο παχύ έντερο – συνήθως προκαλείται από στενωμένες ή μπλοκαρισμένες αρτηρίες. Η μειωμένη ροή του αίματος συνεπάγεται και παροχή μειωμένων επιπέδων οξυγόνου στην πεπτική οδό, με αποτέλεσμα να προκαλείται πόνος και να υπάρχει κίνδυνος βλάβης του παχέος εντέρου.

Τα συμπτώματα της ισχαιμικής κολίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • κοιλιακό άλγος
  • ναυτία
  • αίμα ή θρόμβους αίματος στα κόπρανα
  • διέλευση αίματος από τον πρωκτό χωρίς παρουσία κοπράνων
  • διάρροια
  • αίσθημα άμεσης ανάγκης αφόδευσης

Εάν πρόκειται για μια περίπτωση ήπιας ισχαιμικής κολίτιδας, τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν σε λίγες ημέρες. Ο γιατρός σας ενδεχομένως να σας χορηγήσει επιπλέον, αντιβιοτικά και υγρά (ενδοφλεβίως). Εάν όμως τα συμπτώματα είναι πιο σοβαρά και επίμονα τότε απαιτείται θεραπεία του αιτίου που προκαλεί την κολίτιδα.

Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου

Φλεγμονώδης νόσος του εντέρου είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει έναν αριθμό χρόνιων φλεγμονωδών νόσων του γαστρεντερικού συστήματος. Οι δύο πιο κοινές είναι η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn. Τα συμπτώματα ενδέχεται να περιλαμβάνουν:

  • κοιλιακό άλγος
  • διάρροια
  • κόπωση
  • πυρετό
  • αίμα ή θρόμβους αίματος στα κόπρανα
  • μειωμένη όρεξη
  • απώλεια βάρους

Η θεραπεία της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου ενδέχεται να περιλαμβάνει:

  • αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα
  • παυσίπονα
  • φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της διάρροιας
  • χειρουργική αντιμετώπιση

Άλλες πιθανές αιτίες

Εάν παρατηρείται αίμα στα κόπρανα τότε είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν και θρόμβοι αίματος. Κάποιες από τις παθήσεις που ευθύνονται για την παρουσία αίματος στα κόπρανα είναι:

  • καρκίνος παχέος εντέρου
  • πολύποδες εντέρου
  • πρωκτίτις
  • γαστρίτις
  • πεπτικό έλκος
  • ραγάδα πρωκτού
  • αιμορροΐδες

Πότε πρέπει να δείτε έναν γιατρό;

Η ανεξήγητη αιμορραγία είναι πάντα ένας καλός λόγος για να επισκεφτείτε τον γιατρό σας προκειμένου να έχετε μία άμεση και αξιόπιστη διάγνωση. Εάν όμως έχετε πήγματα αίματος (θρόμβους) στα κόπρανά σας, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι η αιμορραγία είναι σημαντική και πρέπει να σας εξετάσει γιατρός το συντομότερο δυνατό.

Πρέπει να επισκεφτείτε άμεσα τον γιατρό σας και στις περιπτώσεις που έχετε εμφανίσει και επιπλέον συμπτώματα, όπως:

  • σοβαρό κοιλιακό άλγος
  • υψηλό πυρετό
  • ζαλάδες
  • λιποθυμία
  • ταχυπαλμίες
  • αιματέμεση (εμετός με αίμα)

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη διατροφή για να «καθαρίσετε» το παχύ έντερο;

/in /by

Ο καθαρισμός του παχέος εντέρου είναι μία «μόδα» της εποχής μας, που στόχο έχει την αποβολή των τοξινών από τον οργανισμό μας – στο πλαίσιο μίας κουλτούρας ολιστικής υγείας. Οι θιασώτες αυτής της πρακτικής υποστηρίζουν ότι είναι σημαντικό ανά διαστήματα να κάνουμε καθαρισμό του εντέρου ώστε να αποβάλουμε τις τοξίνες και άλλες βλαβερές ουσίες, οι οποίες ενδέχεται να επηρεάζουν αρνητικά την υγεία μας. Έχουν όμως όλα αυτά επιστημονική βάση ή είναι απλώς δοξασίες;

Η μελέτη των παθήσεων και του τρόπου λειτουργίας του εντέρου έχει σημειώσει αλματώδη πρόοδο τα τελευταία χρόνια. Όμως, παρά την πρόοδο, υπάρχουν αρκετά πράγματα, τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη, ή χρήζουν περαιτέρω μελέτης. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να λαμβάνουμε αποφάσεις για την υγεία μας ελαφρά τη καρδία.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι απαραίτητος ο καθαρισμός του εντέρου. Τέτοιες περιπτώσεις είναι:

  • Προετοιμασία χειρουργείου
  • Προετοιμασία για κολονοσκόπηση
  • Θεραπεία δυσκοιλιότητας
  • Έλεγχος καρκίνου του εντέρου

Στις παραπάνω περιπτώσεις όπου ο καθαρισμός του εντέρου είναι απαραίτητος, πρέπει να γίνεται μετά από συμβουλή γιατρού και σύμφωνα με τις οδηγίες αυτού. Κι αυτό διότι ο τακτικός καθαρισμός του εντέρου (για παράδειγμα με κλύσμα) μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας.

Καθάρισμα του εντέρου μέσω της διατροφής

Το καθάρισμα του εντέρου μπορεί να γίνει και με πιο φυσικές «συνταγές». Ένας από τους πιο εύκολους και φυσικούς τρόπους να βοηθήσουμε το έντερό μας να αποβάλλει ό,τι δεν χρειάζεται, είναι να εντάξουμε στη διατροφή μας συγκεκριμένα τρόφιμα, όπως:

  1. Μπρόκολο: Η AHR (Aryl Hydrocarbon Receptor) είναι μία πρωτεΐνη με σημαντικό ρόλο στην προστασία του οργανισμού μας από ρύπους, τοξίνες και διάφορα παθογόνα, που υπάρχουν στους πνεύμονες, στο δέρμα και το έντερό μας. Τα σταυρανθή λαχανικά, όπως το μπρόκολο, περιέχουν ουσίες που βοηθούν την ανάπτυξη της AHR, με αποτέλεσμα τον καθαρισμό από τοξίνες και παθογόνα και του εντέρου.
  2. Γιαούρτι: Το παραδοσιακό γιαούρτι, όπως και άλλα γαλακτοκομικά που έχουν υποστεί ζύμωση (κεφίρ, αριάνι, ξινόγαλα), περιέχουν προβιοτικά, τα οποία παίζουν εξαιρετικά ευεργετικό ρόλο στη μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου. Η τακτική κατανάλωση τέτοιων προϊόντων βοηθάει στην εξισορρόπηση της χλωρίδας και στη σωστή λειτουργία του εντέρου.
  3. Μήλα: Τα μήλα είναι πλούσια σε πηκτίνη, μια υδατοδιαλυτή φυτική ίνα, η οποία έχει την ιδιότητα να απορροφά σάκχαρα και λίπη που φτάνουν στο έντερο. Με αυτό τον τρόπο βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του.
  4. Σύκα: Είτε φρέσκα είτε αποξηραμένα, τα σύκα είναι ένα φρούτο πλούσιο σε φυτικές ίνες και μαγνήσιο, ενώ έχει και αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Εδώ και πολλά χρόνια θεωρείται ένα φυσικό καθαρτικό, με ευεργετική συμβολή στην υγεία του εντέρου.
  5. Προϊόντα ολικής αλέσεως: Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στην κίνηση του εντέρου με ομαλό τρόπο και προλαμβάνουν τη δυσκοιλιότητα, αλλά και περισσότερο οδυνηρές καταστάσεις, όπως οι αιμορροΐδες.
  6. Καφές: Ο καφές είναι ένα ακόμη φυσικό καθαρτικό. Μία από τις βασικές λειτουργίες της καφεΐνης είναι να διεγείρει την εγκεφαλική λειτουργία. Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές το έντερο λειτουργεί επί της ουσίας ως ένας δεύτερος εγκέφαλος στον οργανισμό μας. Συνεπώς, ο καφές επιδρά και στη διέγερση της λειτουργίας του εντέρου μας.
  7. Λιναρόσπορος: Θεωρείται υπερτροφή, και είναι πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά. Η τακτική κατανάλωση λιναρόσπορου, μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

Τα οφέλη των φυτικών ινών

Ο μέσος άνθρωπος στον δυτικό κόσμο προσλαμβάνει μέσω της διατροφής του 13-19 γραμμάρια φυτικών ινών. Για καλή λειτουργία του εντέρου, η ημερήσια κατανάλωση φυτικών ινών πρέπει να κυμαίνεται μεταξύ 25 και 35 γραμμαρίων. Αυτό σημαίνει πως οι περισσότεροι από μας καταναλώνουμε μόλις το ήμισυ των φυτικών ινών που χρειάζεται ο οργανισμός μας για καλή εντερική λειτουργία.

Εάν προσπαθήσουμε να διπλασιάσουμε τις φυτικές ίνες που καταναλώνουμε, κι επιπλέον τις μοιράσουμε σε αρκετά γεύματα, θα έχουμε καταφέρει να βελτιώσουμε την υγεία του εντέρου μας.

Δυσπλασία πρωκτού: Τι είναι και πότε μπορεί να εξελιχθεί σε καρκίνο του πρωκτού;

/in /by

Τι είναι η δυσπλασία πρωκτού;

Ο πρωκτός είναι το τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου. Πρόκειται για έναν κοντό σωλήνα, ο οποίος περιβάλλεται από τους μυς του σφιγκτήρα (εσωτερικά και εξωτερικά) που παρέχουν έλεγχο στην εγκράτεια του εντέρου. Η επένδυση του πρωκτού (το πλακώδες επιθήλιο)  ή του γύρω περιπρωκτικού δέρματος μπορεί να γίνει ανώμαλη και να προκληθεί δυσπλασία του πρωκτού (προκαρκινική κατάσταση).

Εάν η δυσπλασία δεν θεραπευτεί, ενδέχεται να εξελιχθεί σε καρκίνο του πρωκτού. Ο καρκίνος του πρωκτού προκύπτει όταν τα φυσιολογικά κύτταρα του επιθηλίου του πρωκτού ή του περιβάλλοντος δέρματος, διαιρούνται και αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα. Είναι μία πάθηση που αφορά και τα δύο φύλα αλλά περίπου τα δύο τρίτα των ασθενών είναι συνήθως γυναίκες. Τα περιστατικά πρωκτικού καρκίνου αυξάνονται σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαίτερα στις πιο ανεπτυγμένες κοινωνίες.

Τι προκαλεί τις πρωκτικές δυσπλασίες;

Ο συνηθέστερος παράγοντας κινδύνου για την πρωκτική δυσπλασία είναι ο ιός HPV. Υπάρχουν αρκετοί τύποι του συγκεκριμένου ιού, ο οποίος μεταδίδεται σεξουαλικά. Η πλειοψηφία των ανθρώπων με HPV δεν εμφανίζουν συμπτώματα, όμως, ορισμένοι μπορεί να αναπτύξουν δυσπλασία. Πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι κάποιος μπορεί να μολυνθεί με τον συγκεκριμένο ιό ακόμη και χωρίς να έχει σεξουαλική δραστηριότητα. Ερχόμενος σε επαφή με ένα άτομο που φέρει τον ιό και μετά αγγίξει τον πρωκτό ή την περιοχή των γεννητικών οργάνων μπορεί να κολλήσει τον HPV.

Οι συνηθέστεροι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη προ-καρκινικών αλλοιώσεων είναι:

  • το πρωκτικό σεξ
  • η μόλυνση με τον ιό HIV
  • η συχνή εναλλαγή σεξουαλικών συντρόφων
  • η ασυνέπεια στη χρήση προφυλακτικού
  • η μόλυνση με τον ιό HPV
  • η λήψη ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων
  • η προηγούμενη παρουσία κονδυλωμάτων
  • το πεσμένο ανοσοποιητικό (άνθρωποι που κάνουν χημειοθεραπείες, μεταμοσχευμένοι ασθενείς, κ.λπ.)
  • το χρόνιο κάπνισμα
  • η ηλικία (άνω των 50)

Οι γυναίκες με προηγούμενο ιστορικό HPV του τραχήλου της μήτρας κινδυνεύουν επίσης να αναπτύξουν πρωκτική δυσπλασία.

Συμπτώματα και διάγνωση δυσπλασιών πρωκτού

Οι δυσπλασίες στον πρωκτό, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν συνοδεύονται από συμπτώματα. Όταν υπάρχουν συμπτώματα, αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

  • πρωκταλγία
  • κνησμό
  • εξάνθημα ή έλκος, που δεν υποχωρεί
  • ένα εξόγκωμα
  • αιμορραγία πρωκτού
  • πύον

Δεδομένου ότι τις περισσότερες φορές οι δυσπλασίες δεν συνοδεύονται από συμπτώματα, η διάγνωσή τους γίνεται συνήθως κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας. Αλλά και όταν υπάρχουν συμπτώματα, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο η δυσπλασία να συγχέεται με άλλες παθήσεις, όπως η αιμορροϊδοπάθεια. Γι’ αυτό, στη συγκεκριμένη πάθηση, μεγαλύτερη σημασία δεν έχει το είδος της εξέτασης αλλά η εξειδίκευση και η εμπειρία του γιατρού που θα την κάνει.

Η λήψη του ιστορικού του ασθενούς και η κλινική εξέταση είναι το πρώτο βήμα για να γίνει η διάγνωση. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα προχωρήσει σε επισκόπηση της περιπρωκτικής περιοχής, για τυχόν εμφανείς αλλοιώσεις, και σε δακτυλική εξέταση πρωκτού και ορθού.

Η κυτταρολογική εξέταση του πρωκτού (Test Pap Πρωκτού) – με λήψη δείγματος από τον πρωκτικό σωλήνα – είναι μία εξέταση με την οποία ανιχνεύονται τυχόν προκαρκινικές βλάβες.

Η πιο ακριβής εξέταση για τον εντοπισμό των δυσπλασιών είναι η πρωκτοσκόπηση υψηλής ευκρίνειας.

Η κολονοσκόπηση είναι ακόμη μία εξέταση, η οποία κρίνεται απαραίτητη για ορισμένους ασθενείς προκειμένου να εξεταστεί και το υπόλοιπο τμήμα του εντέρου.

Θεραπεία δυσπλασιών πρωκτού

Εφόσον οι δυσπλασίες επιβεβαιωθούν από τη βιοψία, τότε μπορούν να θεραπευτούν με τη μέθοδο του καυτηριασμού, ώστε να σταματήσει η εξέλιξή τους και στη συνέχεια να εξαλειφθούν. Υπάρχουν αρκετές μέθοδοι καυτηριασμού (Ηλεκτροδιαθερμία, Laser, κ.ά).

Στην Proctoclinic επιλέγουμε να θεραπεύουμε τις δυσπλασίες με χρήση διοδικού  Laser 1470 nm, αφού το συγκεκριμένο μήκος μας διασφαλίζει επιφανειακή και ελεγχόμενη διείσδυση θερμικής ενέργειας, μόνο στο πρώτο χιλιοστό του επιθηλίου, το οποίο είναι και στόχος της θεραπείας μας, προστατεύοντας τους ιστούς κάτω από το επιθήλιο.

Το πιο σημαντικό όμως στη θεραπεία των δυσπλασιών δεν είναι η επιλογή της μεθόδου αλλά η επιλογή του γιατρού. Πρόκειται για μία πάθηση, η οποία, τόσο για τη διάγνωσή της όσο και για τη θεραπεία της, απαιτεί εξειδίκευση και μεγάλη εμπειρία.

Οι ασθενείς με δυσπλασίες στον πρωκτό πρέπει να παρακολουθούνται από εξειδικευμένο γιατρό κάθε 4 με 6 μήνες τα πρώτα χρόνια μετά τη θεραπεία, και κάθε χρόνο για το υπόλοιπο της ζωής τους. Φυσικά, στην εμφάνιση οποιουδήποτε συμπτώματος πρέπει να κλείσουν αμέσως ραντεβού με τον γιατρό τους.

Στις δυσπλασίες είναι συχνό το φαινόμενο επανεμφάνισής τους.

Περιεδρικό απόστημα και πρωκτικό συρίγγιο

/in /by

Περιεδρικό απόστημα ονομάζεται η κοιλότητα με πύον, που εντοπίζεται κοντά στον πρωκτό ή το ορθό. Σε ποσοστό περίπου 90%, τα αποστήματα αυτά είναι αποτέλεσμα οξείας λοίμωξης στους εσωτερικούς αδένες του πρωκτού. Η λοίμωξη αυτή δημιουργείται όταν βακτήρια, κόπρανα ή ξένη ύλη φράσσουν τον πρωκτικό αδένα και εισχωρούν μέσα στον ιστό γύρω από τον πρωκτό ή το ορθό, καταλήγοντας να συσσωρεύονται σε μια κοιλότητα, όπου δημιουργείται το απόστημα.

Το πρωκτικό συρίγγιο, συχνά, δημιουργείται ως αποτέλεσμα προηγούμενου ή υπάρχοντος πρωκτικού αποστήματος. Αυτό συμβαίνει σε έως και 40% των ασθενών με αποστήματα. Το συρίγγιο είναι μια επιθηλιακή σήραγγα που συνδέει έναν φραγμένο αδένα μέσα στο πρωκτικό κανάλι με το εξωτερικό δέρμα.

Κατηγοριοποίηση

Τα περιεδρικά αποστήματα ταξινομούνται ανάλογα με τους σφιγκτήρες του πρωκτού και την υπόλοιπη δομή της περιοχής (πρωκτού και ορθού).

Κι έτσι έχουμε τα εξής:

• περιπρωκτικό απόστημα

• παραπρωκτικό απόστημα

• διασφιγκτηριακό απόστημα

• απόστημα έξω από τον ανελκτήρα μυ του ορθού

Εάν κάποιος από αυτούς τους συγκεκριμένους τύπους αποστήματος απλώνεται μερικώς περιφερειακά γύρω από τον πρωκτό ή τον ορθό, ονομάζεται πεταλοειδές απόστημα.

Τα συρίγγια ταξινομούνται από τη σχέση τους με τμήματα του συμπλέγματος σφιγκτήρα – πρωκτού (τους μύες που μας επιτρέπουν να ελέγχουμε τα κόπρανα), με την εξής κατηγοριοποίηση:

1. επιφανειακό συρίγγιο

2. μεσοσφιγκτηριακό συρίγγιο

3. διασφιγκτηριακό συρίγγιο

4. άνω-σφιγκτηριακό συρίγγιο

5. και έξω-σφιγκτηριακό συρίγγιο

 

Το μεσοσφιγκτηριακό είναι το πιο κοινό συρίγγιο, ενώ το έξω-σφιγκτηριακό είναι το λιγότερο κοινό. Αυτές οι ταξινομήσεις είναι σημαντικές για να βοηθήσουν τον χειρουργό να λάβει αποφάσεις θεραπείας.

Συμπτώματα

Ο πόνος στην περιοχή του πρωκτού, το πρήξιμο, η ερυθρότητα του δέρματος και ο πυρετός είναι τα πιο κοινά συμπτώματα ενός αποστήματος. Περιστασιακά, μπορεί να υπάρχει αιμορραγία από το ορθό, ή ουρολογικά συμπτώματα, όπως πρόβλημα κατά την έναρξη ούρησης ή επώδυνη ούρηση.

Σε ασθενείς με συρίγγια, συνήθως έχει προηγηθεί απόστημα πρωκτού το οποίο παροχετεύτηκε από αυτόματη ή χειρουργική διάνοιξη. Ο πόνος στην περιοχή του πρωκτού, η διαρροή από το περιπρωκτικό δέρμα, ο ερεθισμός του περιπρωκτικού δέρματος και μερικές φορές η πρωκτική αιμορραγία, μπορεί να συνιστούν συμπτώματα πρωκτικού συριγγίου.

Εξέταση

Απαιτείται λήψη προσεκτικού ιστορικού αναφορικά με τα ορθοπρωκτικά συμπτώματα και σύγκριση αυτού με το παρελθόν ιατρικό ιστορικό, και κατόπιν κλινική εξέταση. Κοινά ευρήματα που οδηγούν στη διάγνωση ενός περιφερειακού αποστήματος τα εξής:

• πυρετός

• ερυθρότητα

• οίδημα

• ευαισθησία στην ψηλάφηση

Και ενώ τα περισσότερα αποστήματα είναι ορατά στο δέρμα γύρω από τον πρωκτό, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μπορεί να μην υπάρχει κάποιο εμφανές εξωτερικό απόστημα, παρά μόνο πόνος ή πίεση στο ορθό. (Μια δαχτυλική εξέταση μπορεί να προκαλέσει εξαιρετικό πόνο.)

Συνήθως όμως κατά την κλινική εξέταση ενός πρωκτικού συριγγίου εντοπίζουμε ένα εξωτερικό άνοιγμα από το οποίο ρέει πύον, αίμα ή κόπρανα.

Η δημιουργία κοκκιώματος στο εξωτερικό στόμιο συνήθως υποδηλώνει εγκατεστημένο συρίγγιο. Μια δακτυλική εξέταση μπορεί να παράξει πύον από το εξωτερικό άνοιγμα. Κάποια συρίγγια κλείνουν αυθόρμητα και η διαρροή μπορεί να είναι διαλείπουσα, πράγμα το οποίο δυσχεραίνει τον εντοπισμό τους κατά την κλινική εξέταση.

Περιστασιακά μπορεί να ψηλαφηθεί ένα «κορδόνι» στο εξωτερικό άνοιγμα προς το πρωκτικό κανάλι, όπου μπορεί να υπάρχει εσωτερικό άνοιγμα του συριγγίου.

Διαγνωστικές εξετάσεις

Τα περισσότερα περιεδρικά αποστήματα και τα πρωκτικά συρίγγια διαγιγνώσκονται και αντιμετωπίζονται βάσει κλινικών ευρημάτων. Περιστασιακά, μπορεί να χρειαστούν επιπρόσθετες εξετάσεις για τη διάγνωση ή την οριοθέτηση του πρωκτικού συριγγίου. Σήμερα, τόσο ο παραδοσιακός δισδιάστατος όσο και ο τρισδιάστατος ενδοπρωκτικός υπέρηχος είναι ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος διάγνωσης ενός βαθέος περιπρωκτικού αποστήματος, που μπορεί να εντοπίσει το πεταλοειδές απόστημα και να οριοθετήσει τη διαδρομή του συριγγίου.

Ο υπέρηχος μπορεί να γίνει με την έγχυση υπεροξειδίου του υδρογόνου μέσα στο συρίγγιο (δια του εξωτερικού ανοίγματος), ώστε να γίνει πιο ακριβής η εξέταση. Οι αξονικές τομογραφίες μπορεί να είναι χρήσιμες για ασθενείς με πολύπλοκες λοιμώξεις, πολλαπλά συρίγγια, ή με άλλες ιατρικές παθήσεις που μπορεί να εκδηλώνονται με παρόμοιο τρόπο, όπως η νόσος του Crohn. Έχει αποδειχθεί ότι η πυελική μαγνητική τομογραφία έχει ακρίβεια έως και 90% για τη χαρτογράφηση του συριγγίου και τον εντοπισμό εσωτερικών ανοιγμάτων.

Τι είναι τα προβιοτικά και πότε μπορούν πραγματικά να μας βοηθήσουν; 5 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για αυτά

/in /by

Τα προβιοτικά είναι «της μόδας» στις μέρες μας, τόσο μάλιστα που ο αριθμός των ενηλίκων που λαμβάνουν προβιοτικά ή πρεβιοτικά συμπληρώματα (για τα οποία υπάρχει η άποψη ότι μπορούν να κάνουν το έντερό μας νεότερο»), έχει υπερδιπλασιαστεί μέσα στην τελευταία 10ετία.

Αλλά τα προβιοτικά είναι ένα συμπλήρωμα που χρησιμοποιείται και στα παιδιά. Μάλιστα, στις ΗΠΑ τα συμπληρώματα προβιοτικών είναι σταθερά στην κορυφαία 5άδα των συμπληρωμάτων διατροφής για παιδιά. Όμως, τι ακριβώς είναι αυτά τα χαπάκια που τόσοι άνθρωποι λαμβάνουν ως συμπλήρωμα στη διατροφή τους;

Τι είναι τα προβιοτικά;

Τα προβιοτικά είναι συμπληρώματα διατροφής που περιέχουν ζωντανούς οργανισμούς (βακτήρια) και ζυμομύκητες. Οι μικροοργανισμοί αυτοί βρίσκονται φυσιολογικά και στο έντερό μας, και ωφελούν τον οργανισμό μας – ειδικά το πεπτικό σύστημα. Τα προβιοτικά που λαμβάνουμε μέσω συμπληρωμάτων ή τροφίμων είναι αντίστοιχα με αυτά που βρίσκονται στο έντερό μας και, επί της ουσίας, ενισχύουν αυτά του εντέρου.

Τι κάνουν τα προβιοτικά;

Για να κατανοήσουμε τον ρόλο των προβιοτικών πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε τη λειτουργία του εντέρου. Το εσωτερικό του εντέρου μας, όπως και κάθε επιφάνεια του σώματός μας, είναι καλυμμένο με μικροσκοπικά πλάσματα, κυρίως βακτήρια. Αυτοί οι οργανισμοί δημιουργούν ένα μικρο-οικοσύστημα γνωστό ως μικροβίωμα. Και παρόλο που εμείς δεν συνειδητοποιούμε καν την ύπαρξή τους, το μικροβίωμα του εντέρου παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην υγεία μας, και μπορεί να επηρεάσει ακόμη και τη διάθεση ή τη συμπεριφορά μας.

Υπάρχει λοιπόν η άποψη ότι η μείωση των «καλών» βακτηρίων στο έντερό μας θα επηρεάσει την υγεία μας αφού θα έχει διαταραχθεί η ομαλή λειτουργία του πεπτικού. Επομένως, πιστεύεται από πολλούς ότι η λήψη προβιοτικών διατηρεί τον αριθμό και την υγεία αυτών των μικροοργανισμών στα σωστά επίπεδα.

Ωστόσο, οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική. Τα προβιοτικά ωφελούν μόνο έναν μικρό αριθμό ατόμων, και παρακάτω εξηγούμε γιατί.

1. Προβιοτικά vs αντιβιοτικά

Για πολλά χρόνια οι γιατροί συνταγογραφούσαν αντιβιοτικά για να αντιμετωπίσουν μια σειρά από ασθένειες. Αν και τα αντιβιοτικά είναι εξαιρετικά χρήσιμα φάρμακα, συνοδεύονται συχνά και από ορισμένες ανεπιθύμητες παρενέργειες. Όσο συνεχίζουμε να λαμβάνουμε αντιβιοτικά τόσο πιο ανθεκτικές γίνονται οι ασθένειες σε αυτά. Αυτό σημαίνει πως αν συνεχίσουμε να παίρνουμε αντιβίωση για το παραμικρό, σε λίγο διάστημα τα αντιβιοτικά θα καταστούν αναποτελεσματικά στη θεραπεία.

Ένα άλλο ζήτημα με τα αντιβιοτικά είναι ότι επηρεάζουν αρνητικά το εντερικό μικροβίωμα, με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η ομαλή λειτουργία του πεπτικού και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ο οργανισμός μας να αδυνατεί να ανταποκριθεί σε βασικές λειτουργίες, όπως η ικανότητά του να παράγει βιταμίνες. Συνεπώς, η ικανότητα των προβιοτικών να αποκαθιστούν το μικροβίωμα έχει συμβάλλει στο να αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο για την αποκατάσταση της υγείας μας.

2. Δεν είναι όλα τα προβιοτικά το ίδιο και δεν αποτελούν όλα μέσο θεραπείας

Τα περισσότερα προβιοτικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο δεν είναι τίποτα παραπάνω από placebo. Δεν λέμε ότι δεν είναι προβιοτικά. Αλλά ο οργανισμός μας είναι ανθεκτικός σε πολλά από αυτά, συνεπώς η λήψη τους δεν μας προσφέρει απολύτως τίποτα.

Υπάρχουν λίγα σκευάσματα, τα οποία περιέχουν συγκεκριμένους μύκητες και βακτήρια τα οποία όντως ενισχύουν το μικροβίωμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν θεραπεία. Φυσικά, πρέπει κανείς να προσέξει τι είδους οργανισμούς περιλαμβάνονται στο σκεύασμα διότι, άλλοι απαιτούνται για τη θεραπεία π.χ της διάρροιας και άλλοι για τη δυσκοιλιότητα.

3. Τα προβιοτικά δεν έχουν πολλές παρενέργειες – και οι έμποροι το γνωρίζουν

Ενώ, όπως προαναφέραμε, τα προβιοτικά είναι άχρηστα στους περισσότερους ανθρώπους, επίσης, είναι και ακίνδυνα για τους περισσότερους ανθρώπους. Ορισμένοι μπορεί να έχουν κάποια συμπτώματα, όπως φούσκωμα, αέρια ή αλλαγές στις εντερικές τους συνήθειες. Ορισμένες ενδείξεις μάς λένε ότι η λήψη προβιοτικών μπορεί να σχετίζεται και με πονοκεφάλους. Όμως αυτές οι παρενέργειες είναι αφενός οι πιο σοβαρές αφετέρου εξαιρετικά σπάνιες.

Κι από τη στιγμή που η ζήτηση είναι τεράστια (η παγκόσμια αγορά προβιοτικών υπολογίζεται σε πάνω από 40 δισεκατομμύρια δολάρια σε ετήσια βάση), υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι να προσφέρουν το προϊόν, ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι δεν έχει καμία ωφέλεια στον οργανισμό.

4. Τα προβιοτικά μπορεί να είναι επικίνδυνα για ανοσοκατασταλμένους ασθενείς

Για μια μικρή ομάδα ατόμων τα προβιοτικά μπορεί να είναι επικίνδυνα. Το ποσοστό αυτό βέβαια είναι μία περίπτωση σε εκατομμύρια. Πρόκειται για άτομα με πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως:

  • πάσχοντες από HIV/AIDS

  • άτομα με ορισμένες κληρονομικές ασθένειες

  • ασθενείς μετά από μεταμόσχευση ή μετά από θεραπεία για καρκίνο που λαμβάνουν ορισμένους τύπους ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων

5. Συγκεκριμένα προβιοτικά βοηθούν στην αντιμετώπιση της ελκώδους κολίτιδας

Η ελκώδης κολίτιδα είναι μία μορφή φλεγμονώδους εντερικής νόσου, η οποία συνοδεύεται από πολύ σοβαρά και δυσάρεστα συμπτώματα. Τα συμπτώματα αυτά μπορούν να κατασταλούν με τη λήψη συγκεκριμένων προβιοτικών, τα οποία θα σας συνταγογραφήσει ειδικός γιατρός.

Στην πραγματικότητα η συγκεκριμένη ασθένεια είναι μία από τις ελάχιστες, για την οποία χρειάζεται κανείς να παίρνει προβιοτικά.

Ποια είναι η διαδικασία της πέψης και πόσος χρόνος χρειάζεται για την πέψη των τροφίμων;

/in /by

Οι περισσότεροι από μάς δεν εκτιμούμε όσο θα έπρεπε την εργασία που κάνει για εμάς το έντερό μας και γενικά το πεπτικό μας σύστημα. Από τη στιγμή που το φαγητό φύγει από το στόμα μας, σταματάμε να το σκεφτόμαστε. Τα τρόφιμα που καταναλώνουμε, όμως, δεν εξαφανίζονται τη στιγμή που εξέρχονται της στοματικής μας κοιλότητας. Παραμένουν στον οργανισμό μας για αρκετό διάστημα μέχρι να τα συναντήσουμε ξανά, σε διαφορετική μορφή, στη λεκάνη της τουαλέτας μας.

Το πεπτικό μας σύστημα αποτελείται από πολλά και πολύπλοκα υποσυστήματα, τα οποία εργάζονται άοκνα και συνεχώς, προκειμένου να επιτευχθεί η πέψη των τροφίμων. Πόσο χρόνο όμως χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη διαδικασία, πόσο διαρκεί, και πόσο επηρεάζεται από το είδος και την ποσότητα των τροφών που καταναλώνουμε;

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της πέψης;

Προφανώς, το πρώτο βήμα για την πέψη των τροφών είναι η τοποθέτησή τους στο στόμα μας και το μάσημά τους – ωστόσο, τα δόντια μας δεν κάνουν όλη τη δουλειά εδώ. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας – όπως επισημαίνει ο Αμερικανικός Οργανισμός για τον Διαβήτη, τις Πεπτικές και Νεφρικές Ασθένειες – οι σιελογόνοι αδένες μας εκκρίνουν υγρά ούτως ώστε το φαγητό να υγρανθεί αρκετά και να βοηθηθεί έτσι να περάσει από τον οισοφάγο κατά την κατάποση.

Αφού το φαγητό περάσει από τον οισοφάγο, φτάνει στον οισοφαγικό σφιγκτήρα, ο οποίος είναι ένας μυς που χαλαρώνει για να αφήσει το φαγητό να φτάσει στο στομάχι. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν δράση οι μύες του στομάχου, αναμιγνύοντας το φαγητό με χωνευτικούς χυμούς. Ταυτόχρονα, οι αδένες που βρίσκονται στο στομάχι παράγουν διάφορα ένζυμα και οξέα, τα οποία ενεργούν έτσι ώστε το φαγητό να διασπαστεί σε ακόμη μικρότερα κομμάτια.

Στη συνέχεια, το φαγητό περνάει από το λεπτό και το παχύ έντερο, τα θρεπτικά συστατικά και το νερό που έχουν προκύψει από τη διαδικασία απορροφώνται στο κυκλοφορικό σύστημα, και στο παχύ έντερο, τα υγρά απόβλητα μετατρέπονται σε κόπρανα, τα οποία μεταφέρονται στο ορθό. Το ορθό, που βρίσκεται στο κάτω άκρο του παχέος εντέρου, αποθηκεύει τα κόπρανα έως ότου τα σπρώξει έξω κατά τη διάρκεια της εντερικής κένωσης.

Πόσο διαρκεί συνήθως όλη η πεπτική διαδικασία;

Ο χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρωθεί η πεπτική διαδικασία – από τη στιγμή που βάζετε το φαγητό στο στόμα μέχρι τη στιγμή που το αποβάλετε – εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Συνήθως, ο χρόνος αυτός κυμαίνεται μεταξύ δύο και πέντε ημερών.

Πολλοί παράγοντες παίζουν ρόλο στη χρονική αυτή διάρκεια. Το είδος του φαγητού που καταναλώνεται, όμως, είναι ένας από τους βασικότερους. Για παράδειγμα, τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες μπορούν να επιταχύνουν την πέψη. Επίσης, η πεπτική διαδικασία είναι ευκολότερη και γρηγορότερη όταν καταναλώνουμε μη επεξεργασμένα τρόφιμα, διότι ο οργανισμός μας δυσκολεύεται περισσότερο να διασπάσει τα πολύπλοκα χημικά, τα οποία βρίσκονται στα επεξεργασμένα τρόφιμα.

Πολύπλοκα σάκχαρα, τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε λιπαρά, και τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες παίρνουν μεγαλύτερο χρόνο για να υποστούν επεξεργασία από τον οργανισμό μας. Επιπλέον, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το πεπτικό μας σύστημα γίνεται πιο αργό χρόνο με το χρόνο, γι’ αυτό, είναι σημαντικό να προσαρμόζουμε το διαιτολόγιό μας στην ηλικία μας.

Ποιες παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν τη χρονική διάρκεια της πεπτικής διαδικασίας;

Μια σειρά από παθήσεις μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Ο επηρεασμός αυτός δεν αφορά αποκλειστικά την επιβράδυνση ή την επιτάχυνση της πεπτικής διαδικασίας, καθώς αυτοί οι δύο παράγοντες δεν αποτελούν τις μοναδικές ενδείξεις ότι κάτι ανησυχητικό συμβαίνει με το πεπτικό μας σύστημα.

Οι πιο συχνές από αυτές τις παθήσεις είναι:

Εάν υποπτεύεστε ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστό στο πεπτικό σας σύστημα – για παράδειγμα, εάν έχετε συχνές διάρροιες ή δυσκοιλιότητα – καλό θα είναι να απευθυνθείτε άμεσα σε έναν εδικό. Υπάρχουν μια σειρά από εξετάσεις που μπορούν να γίνουν προκειμένου να αξιολογηθεί η κατάστασή σας. Το θετικό είναι ότι τα περισσότερα από τα προβλήματα που αφορούν το πεπτικό μπορούν να αντιμετωπιστούν με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής και διατροφής.

Θεραπεία με Laser: Η Επανάσταση στην Αντιμετώπιση των Ορθοπρωκτικών Παθήσεων

/in /by

Η εισαγωγή και χρήση τεχνολογιών laser στη χειρουργική έχει αποτελέσει μια πραγματική επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο θεραπεύονται μια σειρά από παθήσεις, αλλά και στην αποτελεσματικότητα αυτών των επεμβάσεων. Κι ενώ το laser βρίσκει εφαρμογές σε μια σειρά από ειδικότητες, είναι στη θεραπεία ασθενειών του παχέος εντέρου, του ορθού και του πρωκτού, που έχουν γίνει πραγματικά άλματα.

Οι κυριότερες παθήσεις που η εξειδίκευση της Πρωκτολογίας αντιμετωπίζει με τη χρήση laser είναι:

  • αιμορροΐδες

  • ραγάδα πρωκτού

  • συρίγγιο πρωκτού

  • κονδυλώματα

  • κύστη κόκκυγος

Το Laser είναι μια φωτεινή δέσμη θερμικής ενέργειας, με ειδικά χαρακτηριστικά την οποία ο χειρουργός κατευθύνει στην πάσχουσα περιοχή προκειμένου να τη θεραπεύσει.

Θεραπεία με laser έναντι συμβατικών θεραπειών

Σήμερα, οι τεχνικές λέιζερ είναι εξαιρετικά προηγμένες, ασφαλείς, ελάχιστα επεμβατικές, και αποτελεσματικές, και προσφέρουν μια σειρά από πλεονεκτήματα έναντι των συμβατικών θεραπειών, όπως:

  • Μεγαλύτερη χειρουργική ακρίβεια

  • Γίνονται με τοπική αναισθησία ή μέθη

  • Πολύ μικρότερη διάρκεια χειρουργείου

  • Ο ασθενής αποχωρεί εντός λίγων ωρών

  • Η επιστροφή στην καθημερινότητα είναι άμεση

  • Δεν υπάρχουν ράμματα ή ουλές

  • Ταχύτερη ανάρρωση

  • Δεν υπάρχει απώλεια αίματος

  • Δεν υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος

  • Μειώνεται η πιθανότητα μόλυνσης και επιπλοκών

  • Εξαφανίζεται ο κίνδυνος πρόπτωσης του ορθού ή στένωσης του πρωκτού

  • Ο πρωκτικός σφιγκτήρας αφήνεται ανέγγιχτος, συνεπώς δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να προκληθεί ακράτειας εξαιτίας της επέμβασης

  • Οι πιθανότητες υποτροπής είναι απειροελάχιστες

Το σημαντικότερο όμως πλεονέκτημα της θεραπείας με laser είναι τα εξαιρετικά υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας της θεραπείας. Αναλόγως της πάθησης και της έκτασης του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε, με το laser μπορούμε να έχουμε οριστική θεραπεία σε ποσοστό μέχρι και πάνω από 98%.

Ορθοπρωκτικές παθήσεις στις οποίες εφαρμόζουμε χειρουργική θεραπεία με laser

 

1. Αιμορροΐδες

Οι αιμορροΐδες είναι αγγειακές μάζες τοποθετημένες στο κατώτερο τμήμα του παχέος εντέρου και στον πρωκτό, κυκλοτερώς, δημιουργώντας δύο αιμορροϊδικά πλέγματα, τις εσωτερικές και εξωτερικές αιμορροΐδες.

Οι δύο αυτές ανατομικές δομές υπάρχουν υπό φυσιολογικές συνθήκες σε όλους τους ανθρώπους και συμβάλλουν στο μηχανισμό της εγκράτειας, δηλαδή στην καλύτερη στεγανοποίηση του πρωκτού και στον έλεγχο των κενώσεων. Συνεπώς, οι φυσιολογικές αιμορροΐδες δεν είναι πάθηση αλλά μέρος του σώματος μας. Όταν όμως οι αιμορροΐδες ερεθίζονται, διογκώνονται και προσπίπτουν, προκαλούν δυσάρεστα για τον ασθενή συμπτώματα, τότε χρησιμοποιούμε τον όρο «αιμορροϊδοπάθεια». Στην καθημερινότητα μας όταν λέμε «Έχω αιμορροΐδες», εννοούμε ότι έχω παθολογικές αιμορροΐδες.

2. Ραγάδα πρωκτού

Η ραγάδα δακτυλίου ή ραγάδα πρωκτού είναι ένα τραύμα ή σχίσιμο στο εσωτερικό του πρωκτικού σωλήνα. Συνήθως προκαλεί έντονο πόνο ή ένα αίσθημα «καψίματος», ειδικά κατά τη διέλευση κοπράνων. Αρκετές φορές μάλιστα συνοδεύεται από αιμορραγία. Οι ραγάδες μπορούν να επεκταθούν είτε προς τα πάνω, στο χαμηλότερο μέρος του βλεννογόνου του ορθού είτε να επεκταθούν προς τα κάτω, προκαλώντας πρησμένα δερματικά θηλώματα που αναπτύσσονται στο πρωκτικό χείλος, γνωστά και ως πρωκτικά θηλώματα.

3. Συρίγγιο πρωκτού

Τα πρωκτικά συρίγγια είναι μικρές, μολυσμένες περιοχές που σχηματίζονται μεταξύ του δέρματος κοντά στον πρωκτό και στο τέλος του εντέρου. Τα περισσότερα συρίγγια ξεκινούν ως ορθοπρωκτικά αποστήματα. Όταν το απόστημα ανοίγει από μόνο του, ή έχει ανοίξει χειρουργικά χωρίς να γίνει χειρουργικός καθαρισμός της κοιλότητας του αποστήματος, τότε μπορεί να δημιουργηθεί ένα συρίγγιο.

Άλλες αιτίες των συριγγίων είναι η φυματίωση, ο καρκίνος και η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Τα Συρίγγια μπορεί να εμφανιστούν μεμονωμένα ή πολλά μαζί.

4. Κύστη Κόκκυγα

Η κύστη κόκκυγα είναι ένα συρίγγιο (τούνελ κάτω από το δέρμα) στο σημείο, όπου έχουμε τη λεγόμενη «ουρά» μας. Απ’ έξω μοιάζει σαν να υπάρχει ένα ερεθισμένο σπυρί που μπορεί να είναι μικρού, μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους – στο εσωτερικό του συσσωρεύεται πύον. Το σημείο είναι επιρρεπές είτε λόγω τρίχας που μεγαλώνει εσωτερικά είτε λόγω τραυματισμού. Πιο επιρρεπείς είναι όσοι έχουν γεννηθεί με μικρό λακκάκι στο δέρμα ανάμεσα στα οπίσθια.

Γνωρίστε τον χειρουργό: Ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς πρωτοπορεί στην Ελλάδα από το 2009, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας μεθόδους με βάση την εφαρμογή laser τελευταίας γενιάς, που αντιμετωπίζουν τις παθήσεις πρωκτού και εντέρου με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζουν μόνιμη θεραπεία και -το κυριότερο- χωρίς επιπλοκές. Οι επεμβάσεις με laser για τη θεραπεία αιμορροΐδων, κύστης κόκκυγα, περιεδρικού συριγγίου και ραγάδας πρωκτού, είναι σύντομες (διαρκούν μόλις 15 λεπτά) και ανώδυνες. Δεν χρειάζονται νοσηλεία και επιτρέπουν στον ασθενή να επιστρέψει στις δραστηριότητές του από την επόμενη κιόλας ημέρα.

Ραγάδα πρωκτού: Από τι προκαλείται και πώς μπορεί να θεραπευτεί αποτελεσματικά, χωρίς επιπλοκές

/in /by

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία που να προκαλεί την εμφάνιση ραγάδας πρωκτού, σύμφωνα με ποικίλες έρευνες. Ωστόσο, η πλειοψηφία των περιστατικών σχετίζεται με δυσκοιλιότητα εξαιτίας χαμηλής σε ίνες διατροφής. Χωρίς επαρκείς φυτικές ίνες στη διατροφή δεν γίνεται καλή χώνεψη, με αποτέλεσμα να παράγονται σκληρά κόπρανα, τα οποία περνώντας από το πρωκτικό κανάλι προκαλούν μικρό σκίσιμο στο δέρμα γύρω από τον πρωκτό, το οποίο ονομάζεται ραγάδα πρωκτού.

Υπάρχουν, ωστόσο, κάποιοι παράγοντες κινδύνου ή πιθανές αιτίες που αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης πρωκτικής ραγάδας, οι οποίες είναι οι εξής:

Η χρόνια δυσκοιλιότητα προκαλεί πρωκτική ραγάδα: Η δυσκοιλιότητα οδηγεί στο να συσσωρεύονται μεγάλες ποσότητες σκληρών κοπράνων, τις οποίες το σώμα δυσκολεύεται να τις αποβάλει. Η διέλευση αυτών τον κοπράνων από το πρωκτικό κανάλι, τείνει να προκαλεί μικρό σκίσιμο στο ευαίσθητο πρωκτικό βλεννογόνο, δηλαδή ραγάδα πρωκτού.

Ραγάδα πρωκτού που προκαλείται από διάρροια: Η χρόνια διάρροια επίσης μπορεί να προκαλέσει ραγάδα πρωκτού. Επαναλαμβανόμενες κενώσεις με υδαρά κόπρανα ερεθίζουν το πρωκτικό βλεννογόνο και προκαλούν μικρό σκίσιμο, δηλαδή ραγάδα πρωκτού.

Μυικοί σπασμοί που προκαλούν ραγάδα πρωκτού: Έρευνα δείχνει ότι τα άτομα που παρουσιάζουν σπασμούς στον πρωκτικό σφιγκτήρα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης πρωκτικής ραγάδας. Ένας πρωκτικός σπασμός συμβαίνει όταν οι πρωκτικοί μύες σφίγγονται ξαφνικά. Αν οι σπασμοί αυτοί εξακολουθούν να παρουσιάζονται και μετά την εμφάνιση ραγάδας πρωκτού, τότε επιβραδύνουν την διαδικασία επούλωσης αυτής.

Εγκυμοσύνη και τοκετός μπορεί να προκαλέσουν ραγάδα πρωκτού: Αυτή είναι μια ακόμη πιθανή αιτία και παράγοντας κινδύνου για τις έγκυες γυναίκες. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της υπερβολικής πίεσης που ασκείται στο πρωκτικό κανάλι κατά τη διάρκεια του τοκετού, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει μικρό σκίσιμο στο πρωκτικό βλεννογόνο, δηλαδή ραγάδα πρωκτού.

Η πρωκτική ραγάδα μπορεί να είναι αποτέλεσμα σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών (ΣΜΑ): Η σεξουαλική δραστηριότητα χωρίς προστασία και με πολλούς συντρόφους προκαλεί ασθένειες όπως HPV, έρπη, χλαμύδια, και HIV, οι οποίες αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισης πρωκτικής ραγάδας.

Κάποιες παθήσεις μπορεί να προκαλούν πρωκτική ραγάδα: Υπάρχουν συγκεκριμένες παθήσεις, όπως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα, οι οποίες επίσης αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης ραγάδας πρωκτού. Αυτό συμβαίνει επειδή αυτές οι παθήσεις έχουν ως αποτέλεσμα να σχηματίζονται έλκη κατά μήκος του πρωκτικού καναλιού, τα οποία αργότερα οδηγούν στο σχίσιμο του πρωκτικού βλεννογόνου προκαλώντας ραγάδα πρωκτού

Πρωκτική ραγάδα εξαιτίας αυξημένης πίεσης στον σφιγκτήρα: Υπάρχουν δύο σφιγκτήρες που ελέγχουν τον πρωκτό, ένας εξωτερικός κι ένας εσωτερικός. Ο εξωτερικός σφιγκτήρας μπορεί να μην είναι υπό συνεχή πίεση, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τον εσωτερικό. Οι έρευνες δείχνουν ότι αν αυτή η πίεση γίνει υπερβολική, τότε μπορεί να προκαλείται σπασμός στον σφιγκτήρα και αυτό με τη σειρά του να προκαλέσει ραγάδα πρωκτού.

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία εμφάνισης πρωκτικής ραγάδας, υπάρχουν όμως αρκετοί παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα αυτή. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν ανεπαρκή σε φυτικές ίνες διατροφή, παθήσεις όπως η νόσος του Crohn, σεξουαλική δραστηριότητα με πολλούς συντρόφους και χωρίς προστασία.

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον η ραγάδα εμφανιστεί και παραμένει, να γνωρίζετε ότι υπάρχει ελάχιστα επεμβατική θεραπεία που αφήνει άθικτο τον πρωκτικό σφιγκτήρα.

ΣΥΧΡΟΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ LASER ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΚΤΙΚΗΣ ΡΑΓΑΔΑΣ

Η τεχνική αυτή έχει αναπτυχθεί από τον Δρ. Αλκιβιάδη Παππά μέσα από πολυετή έρευνα και εμπειρία αντιμετώπισης παραπάνω των 11.000 περιστατικών ορθοπρωκτικών παθήσεων, και βασίζεται στην αποκλειστική χρήση επουλωτικού laser, μέσω της οποίας γίνεται νεαροποίηση της ραγάδας, με λέιζερ.

Πρόκειται για μία ελάχιστα επεμβατική τεχνική, ανώδυνη, μικρής διάρκειας και με σίγουρο αποτέλεσμα. Πέραν όμως αυτού, η θεραπεία με λέιζερ διασφαλίζει ένα ακόμη κύριο πλεονέκτημα: αφήνει άθικτο τον πρωκτικό σφιγκτήρα, προλαμβάνοντας έτσι οποιεσδήποτε επιπλοκές.

Ως εκ τούτου, η εφαρμογή για τη θεραπεία της ραγάδας πρωκτού είναι και η πιο ασφαλής επιλογή. Με μια σύντομη θεραπεία 10-15 λεπτών, πετυχαίνουμε σίγουρο αποτέλεσμα και αποφεύγουμε πιθανές αστοχίες, όπως του μπότοξ, ή και πιο σοβαρές επιπλοκές όπως της σφιγκτηροτομής. Επιπλέον, με τη χρήση του επουλωτικού λέιζερ, μπορούμε επίσης να έχουμε άριστο αποτέλεσμα και σε χρόνια έλκη του πρωκτού, που δύσκολα αντιμετωπίζονται με άλλες τεχνικές.

Γνωρίστε τον χειρουργό: Ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς πρωτοπορεί στην Ελλάδα από το 2009, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας μεθόδους με βάση την εφαρμογή laser τελευταίας γενιάς, που αντιμετωπίζουν τις παθήσεις πρωκτού και εντέρου με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζουν μόνιμη θεραπεία και -το κυριότερο- χωρίς επιπλοκές. Οι επεμβάσεις με laser για τη θεραπεία αιμορροΐδων, κύστης κόκκυγα, περιεδρικού συριγγίου και ραγάδας πρωκτού, είναι σύντομες (διαρκούν μόλις 15 λεπτά) και ανώδυνες. Δεν χρειάζονται νοσηλεία και επιτρέπουν στον ασθενή να επιστρέψει στις δραστηριότητές του από την επόμενη κιόλας ημέρα.

Proctoclinic: Ολοκληρωμένο Κέντρο Ορθοπρωκτικών Παθήσεων, με Αναγνωρισμένο Ερευνητικό Έργο και Πρωτοποριακές Μεθόδους Θεραπείας με Laser

/in /by

Το κέντρο «Proctoclinic» ξεκίνησε τη λειτουργία του προ δεκαπέντε ετών, πρωτοεισάγοντας στην Ελλάδα νέες θεραπείες για τις ορθοπρωκτικές παθήσεις, με βάση το laser, που είχαν αναπτυχθεί σε Γερμανία, Ιταλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ο διευθυντής του κέντρου, Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς, προσανατολισμένος προς τις νέες αυτές μεθόδους laser, ξεκίνησε αρχικά (2009) να εφαρμόζει την αιμορροϊδοπλαστική με λέιζερ (τεχνική LHP) και στη συνέχεια (2010), θεραπεία για τα δύσκολα δύσκολα (υψηλά) συρίγγια του πρωκτού (τεχνική FiLaC).

Παράλληλα, συνέχισε να εξελίσσει τις μεθόδους αυτές, αλλά να αναπτύσσει και δικές του τεχνικές, εφαρμόζοντας το laser και για άλλες παθήσεις του πρωκτού, οι οποίες μέχρι τότε αντιμετωπίζονταν παγκοσμίως με τον κλασικό τρόπο, δηλαδή με νυστέρι, ή δεν αντιμετωπίζονταν ουσιαστικά, γιατί δεν αναγνωρίζονταν καν ως παθήσεις, όπως η πρωκταλγία.

Έτσι, το 2012, πρωτοπορώντας σε παγκόσμιο επίπεδο, ανέπτυξε θεραπεία με laser για την κύστη κόκκυγα (ενδοσκοπική εξάχνωση με λέιζερ της κύστης κόκκυγα – τεχνική SiLaC), καθώς και θεραπεία με λέιζερ για τη ραγάδα πρωκτού (FiLaT).

Θεραπείες με laser που εφαρμόζουμε στο Proctoclinic για τις ορθοπρωτικές παθήσεις

Αποτέλεσμα της χειρουργικής του πρακτικής και της συνεχούς έρευνας ήταν η εξέλιξη υφιστάμενων μεθόδων και η ανάπτυξη νέων για ένα σύνολο παθήσεων του πρωκτού, στις οποίες περιλαμβάνονται οι εξής:

Οι θεραπείες αυτές είναι ελάχιστα επεμβατικές, δεν έχουν καμία επιπλοκή για τον ασθενή, και πετυχαίνουν οριστικό αποτέλεσμα, σε συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό από ό,τι οποιαδήποτε άλλη προηγούμενη θεραπεία.

Ολική Αιμορροϊδοπλαστική με Λέιζερ (Total LHP)

Από τις σημαντικότερες εξελίξεις σε αυτήν τη μακροχρόνια πορεία έρευνας και χειρουργικής πρακτικής, είναι η ολική εφαρμογή λέιζερ στην αιμορροϊδοπάθεια 3ου και 4ου βαθμού, με τη μέθοδο της Ολικής Αιμορροϊδοπλαστικής με Λέιζερ (Total LHP).

Η μέθοδος αυτή συνιστά εξέλιξη της αρχικής μεθόδου που είχε πρωτοαναπτυχθεί στις προαναφερόμενες ευρωπαϊκές χώρες (η οποία αντιμετώπιζε αιμορροϊδοπάθεια 2ου και 3ου βαθμού), και είναι σημαντική ως εξέλιξη δεδομένου ότι μπορεί να αντιμετωπίζει με laser, όλα τα είδη της αιμοροΐδοπάθειας (3ου και 4ου βαθμού), ανεξαρτήτως μορφής και βαθμού.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζει ο ασθενής ότι η επιλογή του τρόπου αντιμετώπισης της αιμοροΐδοπάθειας δεν εξαρτάται από το βαθμό τους, αλλά αποκλειστικά από τη χειρουργική εμπειρία και την ιατρική τεχνογνωσία του χειρουργού.

Σημείωση: Η αιμορροϊδοπάθεια μπορεί να θεραπευτεί με laser, όσο προχωρημένη και αν είναι, οπότε δεν χρειάζεται ο ασθενής να προσανατολιστεί σε επιλογή του παλιού κλασικού τρόπου θεραπείας (νυστέρι) και -σε καμία των περιπτώσεων- δεν χρειάζεται να γίνει αφαίρεση των αιμορροΐδων.

11.000 περιστατικά θεραπείας και προσέλευση ασθενών από Ευρώπη και Αμερική

Το σύνολο των περιστατικών που έχει μέχρι τώρα αντιμετωπίσει το κέντρο μας (11.000), σε συνάρτηση με το αποτέλεσμα, το οποίο σταδιακά πετύχαινε ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό οριστικής θεραπείας (98%), τελειοποιώντας τις μεθόδους, ανέδειξαν το Proctoclinic και τις πρωτοποριακές θεραπείες του Δρ. Αλκιβιάδη Παππά παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ελλάδα.

Πλέον, το κέντρο μας δέχεται ασθενείς από όλο τον κόσμο, τόσο από Ευρώπη όσο και από Αμερική. Πρόκειται για ασθενείς, οι οποίοι είχαν υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία, με συνεχόμενες υπότροπες και επιβαρυντικές θεραπείες στη χώρα τους, που εντοπίζουν τις θεραπείες του Δρ. Αλκιβιάδη Παππά μέσα από το διαδίκτυο, από τις δημοσιευμένες σε έγκριτα διεθνή ιατρικά περιοδικά ιατρικές έρευνες του.

Εκτός, όμως, από ασθενείς από όλη την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ευρώπη και την Αμερική, δεχόμαστε και συναδέλφους από το εξωτερικό, που συμμετέχουν σε workshops παρουσίασης και εισαγωγής στις μεθόδους αυτές.

Οι μέθοδοι θεραπείας που έχει αναπτύξει και εξελίξει ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς έχουν αλλάξει τα δεδομένα στην αντιμετώπιση των παθήσεων του πρωκτού, αναδεικνύοντας το έργο του κέντρου μας, αλλά και τη χώρα μας.

Μετά από δεκαπέντε χρόνια επίμονης επιστημονικής έρευνας και συστηματικής εξέλιξης, αισθανόμαστε χαρά και ικανοποίηση που μπορούμε να προσφέρουμε ολοκληρωμένες και εξειδικευμένες λύσεις θεραπείας, με τον λιγότερο επεμβατικό τρόπο και χωρίς καμία απολύτως επιπλοκή.

Γνωρίστε τον χειρουργό: Ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς πρωτοπορεί στην Ελλάδα από το 2009, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας μεθόδους με βάση την εφαρμογή laser τελευταίας γενιάς, που αντιμετωπίζουν τις παθήσεις πρωκτού και εντέρου με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζουν μόνιμη θεραπεία και -το κυριότερο- χωρίς επιπλοκές. Οι επεμβάσεις με laser για τη θεραπεία αιμορροΐδων, κύστης κόκκυγα, περιεδρικού συριγγίου και ραγάδας πρωκτού, είναι σύντομες (διαρκούν μόλις 15 λεπτά) και ανώδυνες. Δεν χρειάζονται νοσηλεία και επιτρέπουν στον ασθενή να επιστρέψει στις δραστηριότητές του από την επόμενη κιόλας ημέρα.

Γιατί η καθημερινή κένωση του εντέρου είναι κρίσιμη για την ορμονική ισορροπία όλων μας και δη των γυναικών

/in /by

Η κατάσταση του εντέρου μας επηρεάζει άμεσα τη διάθεσή μας. Πόσο άνετοι ή χαρούμενοι μπορούμε να είμαστε αν νιώθουμε για παράδειγμα, φούσκωμα ή δυσκοιλιότητα; Ή, πόσο μάλλον, αν μας έχει «πιάσει» διάρροια και πρέπει κάθε τρεις και λίγο να τρέχουμε στην τουαλέτα!

Αλλά για πολλούς από εμάς, ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η ανεπαρκής διατροφή, και η ανεπαρκής κατανάλωση νερού έχουν κάνει τη δυσκοιλιότητα (το να πηγαίνει δηλαδή κανείς στην τουαλέτα λιγότερο από μία φορά την ημέρα), τη νέα «κανονικότητα». Πράγμα το οποίο συνιστά πρόβλημα για μια σειρά από λόγους για όλους, και ειδικά για τις γυναίκες. Και αυτό γιατί η δυσκοιλιότητα μπορεί να επηρεάσει τις ορμόνες σας, ειδικά τα οιστρογόνα, και να επιφέρει, συνακόλουθα, μια σειρά από άλλα ενοχλητικά προβλήματα, όπως πονοκεφάλους και ακμή.

Πώς μπορεί η δυσκοιλιότητα να απορρυθμίσει τις ορμόνες σας

Το ήπαρ είναι υπεύθυνο για τη δέσμευση των ορμονών μετατρέποντάς τες από λιποδιαλυτές σε υδατοδιαλυτές. Αφότου γίνει αυτή η μετατροπή, οι δεσμευμένες πρωτεΐνες μεταφέρονται τότε στο έντερο, όπου μπορούν να απεκκριθούν με ασφάλεια.

Αλλά τι συμβαίνει όταν η απέκκριση καθυστερεί εξαιτίας της δυσκοιλιότητας; Αν το έντερο δεν αδειάζει, τα οιστρογόνα παραμένουν μέσα σε αυτό περισσότερο από όσο θα έπρεπε, και στη συνέχεια επιστρέφουν στο κυκλοφορικό. Το έντερο πρέπει να αδειάζει κάθε μέρα για να αποβάλλονται τα οιστρογόνα.

Επιπλέον, ανισορροπίες στη χλωρίδα του εντέρου μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένη παραγωγή β-γλυκουρονιδάσης – ενός ενζύμου που ουσιαστικά επανενεργοποιεί τα δεσμευμένα οιστρογόνα και άλλες ορμόνες, αποσυνδέοντάς τα από τη μεθυλική τους ομάδα. Όταν συμβαίνει αυτό, τα οιστρογόνα τα οποία δεν είναι πια υδατοδιαλυτά, απορροφώνται από το κυκλοφορικό. Η δυσκοιλιότητα επιδεινώνει αυτή τη διαδικασία, καθώς η ορμόνη παραμένει στο έντερο για περισσότερο διάστημα, έχοντας έτσι περισσότερες πιθανότητες να διαχωριστεί από τη μεθυλική ομάδα.

Ορμονοσχετιζόμενα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από τη δυσκοιλιότητα

Αν η δυσκοιλιότητα συμβαίνει μια στο τόσο δεν είναι σημαντικό πρόβλημα, αλλά η χρόνια δυσκοιλιότητα, σταδιακά, μπορεί να προκαλέσει ορμονική ανισορροπία, αφού η ορμόνη που ανακυκλώνεται στο σώμα είναι πιο τοξική από την αρχική.

Ποια είναι τα πιο συχνά προβλήματα που προκύπτουν;

Η ακμή είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Η μειωμένη απομάκρυνση των μεταβολικών αποβλήτων και η ανισορροπία των ορμονών μπορούν να βλάψουν το δέρμα σας. Αν δεν απομακρύνετε τα απόβλητα μέσω του εντέρου σας, το σώμα σας μπορεί να προσπαθήσει να αποβάλει κάποια από αυτά… μέσα από το δέρμα!

Άλλα προβλήματα που προκαλούνται από τη συσσώρευση οιστρογόνων περιλαμβάνουν πονοκεφάλους, προεμμηνορροϊκό σύνδρομο (PMS), συχνές περιόδους, βαριές περιόδους, και εξάψεις.

Μακροπρόθεσμα, υπάρχει δυνητικά αυξημένος κίνδυνος για καρκίνους που εξαρτώνται από τα οιστρογόνα, καθώς η κανονική διαδικασία απέκκρισης δεν συμβαίνει σωστά.

Πρακτικές που προάγουν την καθημερινή κένωση και διατηρούν τις ορμόνες σε ισορροπία

Η διατήρηση των ορμονών σας υπό έλεγχο και η αποφυγή των παραπάνω προβλημάτων μπορεί να είναι τόσο απλή όσο το να κάνετε μερικές τροποποιήσεις στη διατροφή και τον τρόπο ζωής σας για να έχετε κανονική κένωση εντέρου. Και να θυμάστε, «κανονική» σημαίνει τουλάχιστον μία έως τρεις φορές την ημέρα.

Επιπλέον, τα υγιή κόπρανα δεν θα πρέπει να περιέχουν βλέννα, αίμα ή άπεπτη τροφή – οπότε εάν παρατηρήσετε κάποιο από, προγραμματίστε μια επίσκεψη στον γιατρό σας.

Δείτε πώς μπορείτε να ρυθμίσετε τις κενώσεις σας και να προάγετε την ορμονική ισορροπία που εξαρτάται από αυτές:

Τακτική άσκηση. Όλα τα είδη άσκησης και ιδιαιτέρως η καρδιαγγειακή άσκηση, μπορεί να αυξήσει το μεταβολισμό σας, γεγονός που αυξάνει την εντερική κινητικότητα (δηλαδή, εντερικές συσπάσεις που σας βοηθάνε να έχετε κένωση εντέρου).

Χαλαρώστε ενόσω τρώτε. Το να είστε σε χαλαρή κατάσταση ενώ τρώτε, και για περίπου 30 λεπτά μετά το τέλος, είναι ζωτικής σημασίας για υγιείς κινήσεις του εντέρου. Αυτό σημαίνει ότι δεν περπατάτε και τρώτε στα γεύματά σας, ούτε τρέχετε γύρω από το γραφείο ανάμεσα σε τσιμπολογήματα, αλλά, ούτε και έχετε συναισθηματική ένταση κατά τη διάρκεια ενός γεύματος.

Πίνετε περισσότερο νερό. Η ανεπαρκής κατανάλωση νερού είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους μη κανονικής κένωσης του εντέρου. Πόσο νερό θα πρέπει να πίνουμε εξαρτάται από τα κιλά μας και τη δραστηριότητά μας (αν γυμναζόμαστε, αν κάνουμε χειρονακτική δουλειά κλπ). Σε γενικές γραμμές, ισχύουν οι παρακάτω αντιστοιχίες:

36 κιλά – 1,1 λίτρα

45 κιλά – 1,4 λίτρα

54 κιλά – 1,7 λίτρα

63 κιλά – 2 λίτρα

72 κιλά – 2,3 λίτρα

81 κιλά – 2,6 λίτρα

90 κιλά – 2,9 λίτρα

99 κιλά – 3,2 λίτρα

108 κιλά – 3,5 λίτρα

Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών. Πρόσληψη μη αμυλούχων λαχανικών και φρούτων με προτίμηση σε τροφές που είναι ιδιαιτέρως πλούσιες σε φυτικές ίνες, όπως τα σμέουρα. Στοχεύστε έξι έως εννέα μερίδες φρούτων και λαχανικών καθημερινά, για να φτάσετε το όριο των ινών σας.

Λάβετε συμπλήρωμα. Εξετάστε -με συνταγή γιατρού- το ενδεχόμενο πρόσληψης συμπληρώματος που υποστηρίζει το συκώτι. Τα συμπληρώματα που βοηθούν στη λειτουργία του ήπατος και στη διαχείριση της υπερδραστικής βήτα-γλυκουρονιδάσης, περιλαμβάνουν D-γλυκαρικό ασβέστιο, διινδολυλομεθάνιο (DIM), ινδολο-3-καρβινόλη, Ν-ακετυλοκυστεΐνη (NAC), άλφα-λιποϊκό οξύ και γλουταθειόνη.

Οι ορμονικές ανισορροπίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα (όχι μόνο το αντίστροφο)

Ενώ είναι λιγότερο συχνές οι ανισορροπίες ορμονών να προκαλούν δυσκοιλιότητα, μπορεί να συμβεί. Μία από τις πιο συχνές ανισορροπίες ορμονών που οδηγεί σε δυσκοιλιότητα είναι ο υποθυρεοειδισμός ή η πολύ λίγη ορμόνη του θυρεοειδούς. Χωρίς επαρκείς ορμόνες του θυρεοειδούς, τα έντερα δεν κινούνται. Έτσι, εάν η χρόνια δυσκοιλιότητα είναι το πρόβλημά σας, αναλογιστείτε το ενδεχόμενο πλήρους εξέτασης του θυρεοειδούς (TSH, ελεύθερη Τ4, ελεύθερη Τ3, αντι-ΤΡΟ και μέτρηση αντισωμάτων κατά της θυρεοσφαιρίνης) για να αξιολογήσετε την υγεία σας.

5 μύθοι για τον καρκίνο του παχέος εντέρου

/in /by

Ο Καρκίνος του Παχέος Εντέρου και του Ορθού, εκτός από πολύ συνηθισμένος είναι και πολύ θανατηφόρος – ο δεύτερος σε σειρά μετά τον καρκίνο του πνεύμονα. Το χαρακτηριστικό αυτού του είδους καρκίνου είναι η «unisex» φύση του, αφού δεν κάνει διακρίσεις σε άνδρα ή γυναίκα!

«Προτιμά» ωστόσο περισσότερο χώρες του δυτικού κόσμου, με την Ευρώπη και την Αυστραλία να έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά, και την Αφρική, τη Λ. Αμερική και την Καραϊβική, τα χαμηλότερα.

Για φέτος στις ΗΠΑ, προβλέπεται να «χτυπήσει» πάνω από 130.000 άτομα, ενώ μέχρι το 2.035, υπολογίζεται πως περίπου 2,4 εκατομμύρια άνθρωποι θα διαγνωστούν με τον εν λόγω καρκίνο, παγκοσμίως.

Τα στοιχεία αυτά είναι σίγουρα ιδιαιτέρως ανησυχητικά. Όμως, ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να θεραπευτεί αποτελεσματικά, εφόσον διαγνωστεί σε κάποιο από τα αρχικά στάδια. Το ιδανικό είναι να προλαμβάνουμε το πρόβλημα και να το αντιμετωπίζουμε εγκαίρως.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό να είμαστε ενήμεροι σχετικά με τα συμπτώματα και τις προληπτικές εξετάσεις που πρέπει να κάνει κάθε άνθρωπος από μία ηλικία και μετά και να μην πέφτουμε στην παγίδα των μύθων, που συνοδεύουν αυτό το είδος καρκίνου.

Πέντε από τους πιο συνηθισμένους μύθους που πρέπει να γνωρίζετε για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι οι εξής:

  • Η απουσία συμπτωμάτων σημαίνει πως κάποιος δεν έχει καρκίνο

Επικρατεί η άποψη πως κάθε πάθηση εμφανίζεται με μια σειρά από συμπτώματα που προειδοποιούν τον ασθενή για την ύπαρξή της. Σε ό, τι αφορά τον καρκίνο του εντέρου, η απουσία συμπτωμάτων είναι ο συνήθης κανόνας. Συμπτώματα όπως αιμορραγία στον πρωκτό, αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου και κοιλιακό άλγος ενδέχεται να εμφανιστούν αφού η νόσος έχει προχωρήσει αρκετά, και όχι στην αρχική της φάση. Είναι σημαντικό όλοι οι άνθρωποι να προχωρούν σε προληπτικές εξετάσεις (κολονοσκόπηση) μετά την ηλικία των 45 ετών, είτε έχουν συμπτώματα είτε όχι.

  • Η ύπαρξη πολύποδων στο έντερο σημαίνει καρκίνο

Πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν πολύποδες στο έντερο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα εμφανίσουν και καρκίνο. Κάποιοι τύποι πολύποδων ενδέχεται να προκαλέσουν καρκίνο μελλοντικά, γι’ αυτό και συνιστάται η αφαίρεσή τους μετά τον εντοπισμό τους στο έντερο. Μεγαλύτερη προσοχή συνιστάται στα άτομα εκείνα που έχουν οικογενειακό ιστορικό εμφάνισης πολύποδων. Οι «κληρονομικοί» πολύποδες ευθύνονται για το 1% των συνολικών καρκίνων του εντέρου. Τα άτομα με τέτοιο ιστορικό πρέπει από την ηλικία των 40 ετών να εξετάζονται και αν χρειαστεί να προχωρούν σε αφαίρεσή τους.

  • Ο καρκίνος του εντέρου είναι δύσκολο να θεραπευτεί

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου θεραπεύεται συχνά όταν είναι εντοπισμένος στο έντερο. Όταν δηλαδή δεν έχει εξαπλωθεί και σε άλλα όργανα. Η χειρουργική επέμβαση είναι η κύρια μορφή θεραπείας και οδηγεί σε θεραπεία σε περίπου 50% των ασθενών. Η υποτροπή μετά από χειρουργική επέμβαση είναι ένα μείζον πρόβλημα και είναι συχνά η τελική αιτία θανάτου. Κατά τη χειρουργική διαδικασία το κομμάτι του εντέρου που πάσχει αφαιρείται και στη συνέχεια το έντερο ξαναράβεται χωρίς περαιτέρω επιπλοκές. Ασφαλώς θα χρειαστεί μετεγχειρητική παρακολούθηση του ασθενούς και επιπλέον εξετάσεις, αλλά τα ποσοστά θεραπείας είναι ιδιαίτερα υψηλά.

  • Όποιος διαγνωστεί με καρκίνο του εντέρου υποβάλλεται σε χημειοθεραπεία

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, στις περισσότερες περιπτώσεις, όπου έχουμε έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου, η χειρουργική αφαίρεσή του είναι η ενδεδειγμένη και μοναδική θεραπεία. Εφόσον απομακρύνουμε όλα τα καρκινικά κύτταρα από την πάσχουσα περιοχή δεν θα χρειαστούν περαιτέρω θεραπείες. Χημειοθεραπεία θα γίνει στον ασθενή μόνο στις περιπτώσεις εκείνες όπου υπάρχουν μεταστάσεις του καρκίνου σε άλλα όργανα.

  • Εφόσον κανείς στην οικογένειά μου δεν είχε καρκίνο δεν διατρέχω κίνδυνο να εμφανίσω εγώ

Το οικογενειακό ιστορικό είναι σημαντικό, δεν είναι όμως το απόλυτο κριτήριο. Ειδικά στις περιπτώσεις όπου η νόσος εμφανίζεται σε ηλικία μεγαλύτερη των 60 ετών είναι σχεδόν απίθανο να έχει προκληθεί από γενετικούς κυρίως παράγοντες. Ωστόσο, στις περιπτώσεις που κάποιος έχει έναν συγγενή πρώτου βαθμού που έχει διαγνωστεί με καρκίνο του εντέρου σε νεαρή σχετικά ηλικία (μικρότερη των 45 ετών), είναι απαραίτητο να κάνει προληπτικές εξετάσεις αρκετά νωρίς.

Τι είναι το εδρόλουτρο και πώς μπορεί να σας ανακουφίσει από τον πόνο γύρω από την πρωκτική ή τη γεννητική περιοχή

/in /by

Η «έδρα» ως όρος έχει πολλές σημασίες, μία από τις οποίες αφορά και την περιοχή του πρωκτού: έδρα: ο πρωκτός. Και το «λουτρό» προϋποθέτει το βύθισμα του σώματος σε κάποιο υλικό (άμμο, λάσπη, ιαματικό νερό), για θεραπευτικούς σκοπούς. Εν προκειμένω, βύθισμα σε σκέτο νερό, μέχρι τη μέση του σώματος ή μέχρι τους γοφούς.

Έτσι το «εδρόλουτρο» σημαίνει το βύθισμα της περιοχής του πρωκτού σε νερό, σε τέτοια στάση, όπως όταν καθόμαστε. Γι’ αυτό στα αγγλικά ο όρος αναφέρεται ως «sitz bath», από το γερμανικό ρήμα «sitzen», το οποίο σημαίνει «κάθομαι».

Άρα το «εδρόλουτρο» αναφέρεται στο λουτρό του πρωκτού, που γίνεται για θεραπευτικούς λόγους.

Για ποιες παθήσεις συνιστάται το εδρόλουτρο;

Ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει εδρόλουτρο αν έχετε:

  • αιμορροΐδες

  • ραγάδα πρωκτού

  • αν έχετε κάνει επέμβαση στον πρωκτό

  • αν έχετε κάνει περινεοτομή

  • κράμπες στη μήτρα

  • αν υποφέρετε από φλεγμονώδη νόσο του εντέρου

  • αν υποφέρετε από λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, του προστάτη ή του κόλπου

Τα εδρόλουτρα, εκτός του ότι διατηρούν καθαρή την περιοχή, αυξάνουν τη ροή του αίματος στην πάσχουσα περιοχή, γεγονός το οποίο έχει ανακουφιστική και θεραπευτική δράση. Η πάθηση καθεαυτή δεν θεραπεύεται, αλλά η πάσχουσα περιοχή ανακουφίζεται από τον ερεθισμό.

Ένας παιδίατρος, επίσης μπορεί να συστήσει εδρόλουτρο για ένα παιδάκι που έχει άβολες κενώσεις, δερματική αντίδραση, ή τραυματισμό στη γεννητική περιοχή.

Πώς γίνεται το εδρόλουτρο;

Εδρόλουτρο κάνουμε καθήμενοι σε ήπια ζεστό νερό (μέχρι το σημείο που να καλύπτεται η πάσχουσα περιοχή) για να ανακουφιστούμε από τον πόνο γύρω από την περιοχή του πρωκτού ή τη γεννητική περιοχή.

Γεμίζετε τη μπανιέρα σας μερικούς πόντους ήπια ζεστό, σκέτο νερό (χωρίς αφρόλουτρα ή σαπούνι), όσο να καλύπτεται η πάσχουσα περιοχή, και κάθεστε (μουλιάζετε δηλαδή) μέσα σε αυτό για 10-15 λεπτά τη φορά. Επαναλαμβάνετε 2-3 φορές την ημέρα (ή και για παραπάνω, ανάλογα τι θα σας συμβουλεύσει ο γιατρός σας, σύμφωνα με την πάθησή σας).

Εκτός από τη μπανιέρα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μικρές πλαστικές μπανιέρες ή λεκάνες που τοποθετούνται πάνω σε κάθισμα τουαλέτας, τις οποίες μπορείτε να προμηθευτείτε από καταστήματα ιατρικών ειδών, είτε από φαρμακεία.

Μετά από κάθε εδρόλουτρο στεγνώνετε απαλά την περιοχή με μαλακή πετσέτα. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιείτε πιστολάκι μαλλιών, ρυθμίζοντας το στον κρύο αέρα ή στο πολύ χαμηλό ζεστό.