Η νόσος του Crohn είναι μια χρόνια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί φλεγμονή σε οποιοδήποτε τμήμα του πεπτικού σωλήνα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι της νόσου, ανάλογα με το σημείο εμφάνισής της:

• Ο πιο συνηθισμένος τύπος είναι η ειλεοκολίτιδα (45-50% των περιπτώσεων), όπου προσβάλλεται τόσο ο ειλεός όσο και το κόλον (παχύ έντερο)
• Στο 1/3 των περιπτώσεων προσβάλλεται μόνο ο ειλεός, οπότε μιλάμε για ειλεΐτιδα
• Στο 20% έχουμε προσβολή μόνο του παχέος εντέρου (κολίτιδα)
• Η προσβολή του λεπτού εντέρου είναι πιο σπάνια
• Σε ορισμένες περιπτώσεις η νόσος προσβάλλει το στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο
• Οι περιοχές του ορθού και του πρωκτού επηρεάζονται από τη νόσο στο 25-30% των περιπτώσεων

Η νόσος του Crohn επηρεάζει εξίσου άντρες και γυναίκες και εμφανίζεται συνήθως στις ηλικίες μεταξύ 15 και 40 ετών. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που ακολουθούν την εμφάνιση της Κρον είναι ο κοιλιακός πόνος και η διάρροια. Επιπλέον, μπορούν να παρουσιαστούν συμπτώματα, όπως πυρετός, απώλεια βάρους, αδιαθεσία και αιμορραγία πρωκτού.

Επιπλοκές της Νόσου

Η Crohn παρουσιάζει εξάρσεις και υφέσεις και συχνά επιπλοκές, που επηρεάζουν τον εντερικό σωλήνα, τις ορθοπρωκτικές περιοχές αλλά και άλλα όργανα του σώματος:

1. Η πιο συνηθισμένη επιπλοκή είναι η απόφραξη του εντέρου, καθώς στενεύει η δίοδος, εξαιτίας της πάχυνσης του εντερικού τοιχώματος με ουλώδη ιστό
2. Η αιμορραγία, που μπορεί να είναι σοβαρή και επίμονη, ενδέχεται να προκαλέσει αναιμία Ειδικά τα παιδιά που πάσχουν από τη νόσο μπορεί να έχουν καθυστερημένη ανάπτυξη ή υπανάπτυξη
3. Γύρω από την περιοχή του πρωκτού μπορούν να δημιουργηθούν περιεδρικά συρίγγια, αποστήματα και ραγάδες πρωκτού
4. Σε περίπτωση προσβολής του παχέος εντέρου μπορεί να προκληθεί καρκίνος
5. Η δυσαπορρόφηση θρεπτικών ουσιών είναι συχνό φαινόμενο και παρατηρείται ανεπάρκεια σε πρωτεΐνες, θερμίδες και βιταμίνες

Άλλες επιπλοκές, που αφορούν άλλα όργανα του σώματος είναι:

1. Οστεοπόρωση: αποτέλεσμα της ανεπαρκούς απορρόφησης ασβεστίου
2. Ουρολοιμώξεις και Νεφρολιθίαση: αποτέλεσμα αφυδάτωσης
3. Αρθρικός πόνος: η φλεγμονή μπορεί να προκαλέσει αρθρίτιδα ή αγκύλωση
4. Φλεγμονή του ματιού: λόγω της έλλειψης βιταμινών
5. Δερματικές βλάβες, όπως οζώδες ερύθημα και γαγγραινώδες πυόδερμα
6. Στοματίτιδα με άφθες και έλκη
7. Χολολιθίαση

Κάποια από αυτά τα προβλήματα επιλύονται κατά τη διάρκεια της αγωγής για την αντιμετώπιση της Crohn, ενώ, για κάποια άλλα απαιτείται ξεχωριστή αντιμετώπιση.

Οι πολύποδες είναι μία από τις πιο συνηθισμένες παθήσεις που επηρεάζουν το έντερο μας. Πρόκειται ουσιαστικά για οποιαδήποτε μάζα μη φυσιολογικού ιστού που προεξέχει της επιφάνειας του βλεννογόνου του εντέρου. Πολύποδες εμφανίζει ένα μεγάλο ποσοστό του ενήλικου πληθυσμού, με τα ποσοστά να αυξάνουν καθώς μεγαλώνουμε. Μετά τα 50 έτη 1 στους 3 εμφανίζει κάποιο είδος πολύποδα ενώ μετά τα 70 έτη το ποσοστό αυξάνεται σε 1 στους 2.
Οι περισσότεροι πολύποδες είναι καλοήθεις, ωστόσο, υπάρχει σαφής συσχέτιση ορισμένων τύπων πολύποδα με την εμφάνιση καρκίνου του εντέρου. Υπολογίζεται ότι για να εξελιχθεί ένας καλοήθης πολύποδας σε καρκίνο απαιτούνται 5 έως 10 έτη. Συνεπώς, ξεκινώντας να κάνουμε μία προληπτική εξέταση από την ηλικία των 40-45 ετών και επαναλαμβάνοντας την εξέταση ανά πενταετία, είμαστε σε θέση να εντοπίζουμε τον πολύποδα σε πρώιμο στάδιο και να τον αφαιρούμε έγκαιρα, πριν αυτός εξελιχθεί σε καρκίνο.

Τύποι

Οι πολύποδες στο έντερο χωρίζονται σε διάφορους τύπους και κατηγοριοποιούνται ανάλογα με το μέγεθος, τη θέση, το σχήμα κ.ά. Έτσι, με βάση:

Το σχήμα τους μπορεί να είναι έμμισχοι (σχήμα μανιταριού), άμισχοι (εξογκώματα με ακαθόριστο σχήμα) ή επίπεδοι
Το μέγεθος να είναι μικροί (μόλις λίγων χιλιοστών) ή μεγάλοι (μερικών εκατοστών)
Τον αριθμό να είναι ένας, δύο ή πολλαπλοί
Τη θέση που βρίσκονται στο παχύ έντερο (κατιόν, σιγμοειδές ή στο ορθό)
Τον τύπο των κυττάρων (αδενώματα, υπερπλαστικοί, οδοντωτοί ή φλεγμονώδεις)

Η πιο σημαντική κατηγοριοποίηση των πολυπόδων αφορά τον τύπο των κυττάρων, ο οποίος προσδιορίζεται με την ιστολογική εξέταση του πολύποδα. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τον τύπο του πολύποδα διότι έτσι μπορούμε να προβλέψουμε ποιοι από αυτούς είναι επικίνδυνοι να εξελιχθούν σε καρκίνο:
Τα αδενώματα είναι οι πιο συχνοί πολύποδες και αυτοί που έχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο εκτροπής σε κακοήθεια.
Οι οδοντωτοί πολύποδες βρίσκονται συνήθως στο δεξιό τμήμα του παχέος εντέρου και εντοπίζονται σχετικά δύσκολα. Είναι ο δεύτερος πιο επικίνδυνος τύπος πολύποδα, που επίσης μπορεί να εξελιχθεί σε κακοήθη.
Οι φλεγμονώδεις πολύποδες δεν είναι προκαρκινικοί και συνήθως εντοπίζονται σε σε ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις του πεπτικού (νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα).
Οι υπερπλαστικοί πολύποδες είναι επίσης αρκετά και συχνοί και όπως και οι φλεγμονώδεις δεν εξελίσσονται σε καρκίνο.

Συμπτώματα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πολύποδες είναι εντελώς ασυμπτωματικοί. Αυτός είναι και ο λόγος που οι περισσότεροι πολύποδες εντοπίζονται μόνο κατά τη διάρκεια μιας προληπτικής εξέτασης (κολονοσκόπηση). Όταν οι πολύποδες εμφανίζουν συμπτώματα, σε αυτά περιλαμβάνονται:

Αίμα στα κόπρανα (μαύρο ή κόκκινο)
Αιμορραγία από τον πρωκτό
Επίμονη δυσκοιλιότητα
Διάρροια

Παράγοντες κινδύνου

Ορισμένοι άνθρωποι είναι πιθανότερο να εμφανίσουν πολύποδες απ’ ό, τι κάποιοι άλλοι. Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο είναι:

Η ηλικία (μετά τα 50)
Οικογενειακό ιστορικό εμφάνισης πολυπόδων
Οικογενειακό ιστορικό εμφάνισης καρκίνου του εντέρου
Προσωπικό ιστορικό καρκίνου της μήτρας ή των ωοθηκών
Δίαιτα υψηλή σε ζωική πρωτεΐνη (κόκκινο κρέας) και λιπαρά
Το κάπνισμα
Ο καθιστικός τρόπος ζωής
Η κατανάλωση αλκοόλ
Η παχυσαρκία

Δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να προληφθεί η εμφάνιση πολύποδων, αλλά ένας υγιεινός τρόπος ζωής, που περιλαμβάνει άσκηση, σωστή διατροφή και αποχή από το κάπνισμα και την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να βοηθήσει. Επίσης, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να λαμβάνετε ασβέστιο, συμπληρώματα φυλλικού οξέους ή μία μικρή δόση ασπιρίνης.
Υπάρχουν ορισμένες σπάνιες γενετικές παθήσεις, όπως σύνδρομο Lynch, σύνδρομο Peutz-Jeghers και Οικογενής Αδενωματώδης Πολυποδίαση (σύνδρομο FAP), που μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση πολύποδων σε νεότερους ανθρώπους, ακόμη και εφήβους. Οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του εντέρου.

Αντιμετώπιση

Το σημαντικό με τους πολύποδες είναι ο έγκαιρος εντοπισμός τους, πριν μεγαλώσουν αρκετά και εξελιχθούν σε καρκίνο. Εφόσον εντοπιστούν εγκαίρως, μπορούν να αφαιρεθούν ακόμη και κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης.
Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί διάφορες τεχνικές πολυποδεκτομής και εξαρτάται από τον τύπο του πολύποδα ποια θα επιλεγεί. Τις περισσότερες φορές δεν χρειάζεται καν παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο.

Τα κονδυλώματα αποτελούν τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το πιο διαδεδομένο σεξουαλικό νόσημα. Υπολογίζεται πως περίπου το 60% των γυναικών και των ανδρών είναι φορείς του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (ΗPV-Human Papillomavirus) – όπως λέγεται ο ιός των κονδυλωμάτων.
Τα στοιχεία είναι εξόχως ανησυχητικά αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός πως πρόκειται για έναν ανθεκτικό και μεταδοτικό ιό, η συχνότητα εμφάνισης του οποίου αυξάνεται διαρκώς, ιδιαίτερα στις ηλικίες 20-30. Υπολογίζεται πως στις επόμενες δεκαετίες το 80% του πληθυσμού θα προσβληθεί κάποια στιγμή της ζωής του από τη νόσο.
Ο τύπος κάνει τη διαφορά: Ο συγκεκριμένος ιός είναι αρκετά ύπουλος, γιατί μπορεί να μην κάνει συμπτώματα και άρα να μεταδίδεται, αλλά και να εξελίσσεται (!) εν αγνοία του φορέα! Η παρουσία του είναι ανησυχητική όταν ο ασθενής νοσεί από κάποιους συγκεκριμένους τύπους αυτού του ιού, που γενικά αριθμεί πάνω από 100 τύπους.
15 όμως εξ’ αυτών είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνοι για τον φορέα, καθώς προκαλούν λοίμωξη στα γεννητικά όργανα και στην πρωκτική περιοχή, που μπορεί να εξελιχθεί σε προκαρκινική αλλοίωση και – χωρίς έγκαιρη αντιμετώπιση – σε καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας, στον κόλπο, στο αιδοίο, στον πρωκτό, στο πέος, καθώς και στον στοματοφάρυγγα.
Μετάδοση: Τα κονδυλώματα μεταδίδονται και στα δύο φύλα, ανεξαρτήτως ηλικίας, και σχεδόν πάντα, μέσω της σεξουαλικής επαφής. Μπορούν να μεταδοθούν και με τη δερματική επαφή στη γεννητική περιοχή ή από τα κλινοσκεπάσματα, αν έρθουν σε επαφή με τη γεννητική περιοχή, αλλά οι περιπτώσεις αυτές είναι εξαιρετικά σπάνιες.
Ωστόσο, πριν σπεύσετε να κατηγορήσετε τον/την σύντροφό σας για απιστία, έχετε υπόψη πως είναι πιθανό να έχετε κολλήσει τον ιό αρκετούς μήνες ή και χρόνια πριν, και τα συμπτώματα να εμφανίστηκαν τώρα, επειδή το ανοσοποιητικό σας σύστημα βρέθηκε, για κάποιο λόγο, να είναι εξασθενημένο. Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που κάποιος κολλάει τον ιό, γίνεται φορέας του, αλλά ενδέχεται να νοσήσει μήνες ή και χρόνια αργότερα. Δεδομένα πάντως, όποιος προσβάλλεται από τον ιό, τού έχει μεταδοθεί από κάποιον που είναι φορέας του.
Σημεία εμφάνισης: Στις γυναίκες, εμφανίζονται στο δέρμα της περιοχής του αιδοίου, στον κόλπο, στον τράχηλο της μήτρας, στην περινεϊκή περιοχή, στο δακτύλιο και στο βλεννογόνο του ορθού και στο στόμα. Στον άνδρα, εμφανίζονται στο στόμα, στη βάλανο, στην πόσθη του πέους και στον πρωκτό. Συνήθως όμως, οι άνδρες είναι απλοί φορείς του ιού, χωρίς να παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που δύσκολα το αντιλαμβάνονται.
Γενικότερα, οι τύποι του ιού των κονδυλωμάτων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που εμφανίζονται στα έξω γεννητικά όργανα και προκαλούν τα λεγόμενα οξυτενή κονδυλώματα, και σε αυτά που ευθύνονται για τη δημιουργία προκαρκινικών αλλοιώσεων στα έσω γεννητικά όργανα.
Δυσπλασία: Τα κονδυλώματα είναι μόνο μία εκδήλωση του ιού HPV στην περιοχή του πρωκτού. Άλλη εκδήλωση του ιού HPV στον πρωκτό είναι η δυσπλασία (HGAIN) στην περιοχή του πρωκτού και προκαλείται συνήθως από τους υπότυπους 16, 18, 33 και 35. Γι’ αυτό, πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή τόσο στον εντοπισμό, όσο και στη θεραπεία τους.

Τα πρωκτικά κονδυλώματα (condyloma acuminata) εμφανίζονται στην περιοχή γύρω από και μέσα στον πρωκτό. Μπορεί να πλήξει επίσης το δέρμα και τη γενετική περιοχή. Στην αρχή εμφανίζονται σαν μικροσκοπικά στίγματα ή ογκίδια, στο μέγεθος της κεφαλής μιας καρφίτσας, στη συνέχεια όμως μεγεθύνονται αρκετά και μπορεί να καλύψουν όλη την πρωκτική περιοχή. Εμφανίζονται μεμονωμένα ή πολλά μαζί, ενώ το χρώμα τους μπορεί να είναι ερυθρό-ρόδινο ή γκρίζο-φαιό. Συνήθως, δεν προκαλούν πόνο ή δυσφορία, κι έτσι να μην γίνονται αντιληπτά από τον ασθενή. Κάποιοι ασθενείς εμφανίζουν κνησμό, αιμορραγία, έκκριση βλέννας και/ή αίσθηση όγκου ή μάζας στην πρωκτική περιοχή.

Διάγνωση: Τα κονδυλώματα πρωκτού εντοπίζονται συνήθως στο περιπρωκτικό δέρμα. Αρκετές φορές ωστόσο, επεκτείνονται εσωτερικά στον πρωκτό μέχρι την οδοντωτή γραμμή ή ακόμη και στο βλεννογόνο του ορθού. Επίσης μπορεί να εντοπιστούν κονδυλώματα μόνο ενδοπρωκτικά. Σε όλες τις περιπτώσεις κονδυλωμάτων πρωκτού είναι απαραίτητη η πρωκτοσκόπηση για τον έλεγχο του πρωκτικού σωλήνα και τη διάγνωση ενδοπρωκτικών κονδυλωμάτων ή και δυσπλασιών πρωκτού.

Θεραπεία και Πρόληψη
Αν τα κονδυλώματα είναι εξωτερικά τότε πρέπει να γίνει τοπική φαρμακευτική καυτηρίαση ή καυτηρίαση με λέιζερ. Αν τα κονδυλώματα βρίσκονται στο εσωτερικό των γεννητικών οργάνων, και ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης, μπορούν να καταπολεμηθούν με θεραπεία λέιζερ ή χειρουργική επέμβαση.
Στην περίπτωση ενδοπρωκτικών κονδυλωμάτων, η χρήση των ραδιοσυχνοτήτων RF ή των σύγχρονων LASER προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα. Η καυτηρίαση ή εξάχνωση των κονδυλωμάτων σε αυτή την περιοχή (ύψος οδοντωτής γραμμής) πρέπει να γίνεται με απόλυτη ακρίβεια και να διαφυλάσσεται ο φυσιολογικός ιστός πέριξ των κονδυλωμάτων. Η επέμβαση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο γιατρό στην περιοχή για την αποφυγή σοβαρών μετεγχειρητικών επιπλοκών που αντιμετωπίζονται δύσκολα, όπως μεγάλη στένωση του πρωκτού, επιμόλυνση και δημιουργία αποστημάτων, συριγγίων κ.α.
Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στην αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων είναι οι συχνές υποτροπές που παρουσιάζουν οι ασθενείς μετά τη θεραπεία. Γι’ αυτό ο ασθενής θα πρέπει να παρακολουθείται έως και έναν χρόνο μετά τη θεραπεία.
Οι παράγοντες που ευνοούν την επανεμφάνισή τους είναι το κάπνισμα, η πλημμελής φροντίδα της υγιεινής της περιοχής των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού, ο διαβήτης, οι ανοσολογικές ανεπάρκειες αλλά και η επιθετικότητα του ιού.
Όπως πάντα η πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπείας γι’ αυτό θα πρέπει να ακολουθούμε τα εξής:
• Εάν έχετε πολλούς ερωτικούς συντρόφους, να χρησιμοποιείται πάντα προφυλακτικό, ακόμη και στον στοματικό έρωτα
• Προφυλακτικό πρέπει να χρησιμοποιείται ακόμη και αν έχετε έναν ερωτικό σύντροφο, ο οποίος όμως είναι φορέας του ιού
•Μην παραλείπετε την υγιεινή στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού
•Μην χρησιμοποιείτε κοινόχρηστα κλινοσκεπάσματα και φροντίστε να τα αλλάζετε συχνά
•Μην ντραπείτε να ζητήσετε από έναν νέο σύντροφο να κάνει εξετάσεις
•Ειδικότερα για τα νεαρά κορίτσια, το εμβόλιο κατά του καρκίνου της μήτρας στην ηλικία των 12-15 ετών προστατεύει σε ποσοστό που ξεπερνά το 70%
•Κάνετε συχνά εξετάσεις και αν έχετε την παραμικρή υποψία επισκεφτείτε άμεσα έναν ειδικό ιατρό

Για τους περισσότερους ανθρώπους το να ξυπνάνε το πρωί και αμέσως μετά να έχουν κένωση του εντέρου τους είναι μέρος της καθημερινής τους ρουτίνας. Ωστόσο, για ορισμένους, οι οποίοι βιώνουν έντονη αίσθηση καψίματος ή/και πόνου στην περιοχή του πρωκτού, αυτή η καθημερινή ρουτίνα μπορεί να μετατρέπεται σε πραγματικό εφιάλτη. Ενώ αντίστοιχα συμπτώματα μπορεί να αισθανθεί περιοδικά κάθε άνθρωπος (λόγω κατανάλωσης καυτερών, για παράδειγμα), σε ορισμένες περιπτώσεις ο πόνος και η δυσφορία μπορεί να είναι ένα επαναλαμβανόμενο πρόβλημα που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής κάποιου. Πολλοί ασθενείς που ζουν για καιρό με ανάλογο πρόβλημα περιγράφουν την κατάστασή τους με την αίσθηση του να κάθεται κάποιος επάνω σε ένα κρεβάτι με αγκάθια. Οι κυριότερες αιτίες που προκαλούν πόνο στον πρωκτό είναι:

1. Συρίγγιο ή απόστημα πρωκτού

Πρωκτικό συρίγγιο ονομάζουμε ένα μικρό κανάλι που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ του άκρου του πρωκτικού σωλήνα ή του ορθού και του δέρματος κοντά στον πρωκτό. Εκτός από πόνο, ένα πρωκτικό συρίγγιο μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία, κνησμό και πυώδη έκκριση. Ο πιο κοινός τύπος συριγγίων πρωκτού είναι τα περιεδρικά συρίγγια και τα περισσότερα ξεκινούν ως ορθοπρωκτικά αποστήματα όταν το απόστημα ανοίγει, είτε από μόνο του είτε μετά από χειρουργική επέμβαση χωρίς να έχει γίνει καθαρισμός της κοιλότητας του αποστήματος.

Δείτε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη θεραπεία των συριγγίων εδώ.

2. Ραγάδες πρωκτού

Οι ραγάδες πρωκτού (ή ραγάδες του πρωκτικού δακτυλίου) είναι τραύματα ή σχισίματα στο εσωτερικό του πρωκτικού σωλήνα. Η χρόνια δυσκοιλιότητα ή η διάρροια είναι οι βασικές αιτίες που τις προκαλούν, συνήθως σε συνδυασμό με νευρική ένταση κατά τη διάρκεια μιας παρατεταμένης χρονικής περιόδου. Επίσης, μπορεί οι ραγάδες να είναι και δευτερογενή συμπτώματα παθήσεων του εντέρου, από νόσο Crohn, ελκώδη κολίτιδα ή από ορθοπρωκτική χειρουργική επέμβαση, πρωκτίτιδα, φυματίωση ή καρκίνο του εντέρου.

Στα συμπτώματα της πάθησης είναι ο έντονος πόνος με αίσθηση καψίματος κατά την αφόδευση, η αιμορραγία και ο κνησμός.

3. Αιμορροΐδες

Η αιμορροϊδοπάθεια είναι ο βασικότερος λόγος που προκαλείται πόνος και κνησμός στην πρωκτική περιοχή. Όπως και οι ραγάδες πρωκτού, οι παθολογικές αιμορροΐδες προκαλούνται εξαιτίας κυρίως της δυσκοιλιότητας, της διάρροιας, κάποιας εγκυμοσύνης ή λόγω καταβολής έντονης προσπάθειας.

Δείτε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη θεραπεία των συριγγίων εδώ.

4. Γονόρροια

Η γονόρροια (ή βλεννόρροια) είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα οφειλόμενο σε λοίμωξη από το βακτήριο Neisseria gonorrhoeae. Στις περισσότερες δε περιπτώσεις η νόσος είναι ασυμπτωματική. Ωστόσο, κάποιες φορές η γονόρροια ενδέχεται να εμφανίσει συμπτώματα, όπως πόνο στην πρωκτική περιοχή (τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες), κνησμό και αιμορραγία κατά την προσπάθεια της αφόδευσης.

5. Πρωκταλγία fugax (PF) ή πρωκτικός σπασμός

Η πρωκταλγία fugax είναι μια πάθηση που προκαλεί επεισόδια επίμονου πόνου στο τελευταίο τμήμα του παχέος εντέρου ή στην ορθοπρωκτική περιοχή. Οι ασθενείς που υποφέρουν από τη συγκεκριμένη πάθηση, την περιγράφουν ως έναν οξύ και διαπεραστικό πόνο. Ο πόνος ενδέχεται να εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της νύχτας ή και της μέρας και διαρκεί περίπου 30 λεπτά κι έπειτα υποχωρεί.

6. Φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου

Φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου, όπως η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn ενδέχεται να πυροδοτήσουν αισθήματα πόνου στην περιοχή του πρωκτού. Άλλα συμπτώματα των παραπάνω ασθενειών είναι πόνος στο στομάχι, διάρροια, αίσθημα κόπωσης, απώλεια βάρους και αιμορραγία από το ορθό.

7. Πρωκτίτις

Πρωκτίτιδα είναι η φλεγμονή της εσωτερικής επιφάνειας του πρωκτού και μέρους του ορθού. Μπορεί να είναι μικρής διάρκειας ή χρόνια και μπορεί να οφείλεται σε μια σειρά από αιτίες. Μεταξύ άλλων αναφέρονται η νόσος του Crohn, η παρενέργεια ιατρικών θεραπειών (ακτινοθεραπεία ή αντιβιοτικά), κάποια σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, η ελκώδης κολίτιδα, οι αλλεργίες, η δυσλειτουργία των νεύρων του ορθού, ακόμη και το πρωκτικό σεξ.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στον πρωκτό, διάρροια, αιμορραγία και ύπαρξη βλέννας στα κόπρανα.

8. Καρκίνος πρωκτού

Ο καρκίνος του πρωκτού διαγιγνώσκεται συνήθως σε άνδρες άνω των 60. Το πρωκτικό σεξ χωρίς προφυλάξεις και ο ιός HPV θεωρούνται βασικοί παράγοντες κινδύνου. Στα συμπτώματα περιλαμβάνονται η αλλαγή συνηθειών στις κινήσεις του εντέρου, η εμφάνιση κάποιας μάζας στην περιοχή, ο πόνος, το οίδημα κ.ά.

Ήταν οι αιμορροΐδες αιτία για την ήττα των στρατευμάτων του Μεγάλου Ναπολέοντα στο Βατερλό;

Η μάχη του Βατερλό έμεινε στην ιστορία ως ολοκληρωτική στρατιωτική αποτυχία, τόσο χαρακτηριστική που πλέον ακούμε «Βατερλό» μεταφορικά και καταλαβαίνουμε ότι κάτι πήγε… ντροπιαστικά χάλια! Οι ιστορικοί αναζητώντας την αιτία πίσω από την ολοσχερή ήττα του σχεδόν αήττητου μέχρι τότε Ναπολέοντα, κατέληξαν σε κάποιες αιτίες, μία από τις οποίες είναι… άκουσον άκουσον (!), το ότι έπασχε από αιμορροΐδες! «Έ, καλά», θα πει κάποιος που δεν ξέρει από την πάθηση, «δεν έπασχε κι από καρδιά»… Κι όμως, για δοκιμάστε απλώς να καθίσετε αν έχετε έντονο πρόβλημα αιμορροϊδοπάθειας, πόσω μάλλον να επιθεωρήσετε μια μάχη έφιππος, όπως έπρεπε να κάνει ο Ναπολέων εκείνο το πρωινό της 8ης Ιουνίου, του 1815!

Οι αιμορροΐδες μπορεί να μην είναι επικίνδυνες, επιδεινώνουν όμως σημαντικά την ποιότητα ζωής

Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται στο βιβλίο του «Napoleon’s Hemorrhoids: And Other Small Events That Changed the World» ο Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας Phil Mason. Κατά τον συγγραφέα η γαλλική επίθεση είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 6:00 π.μ, τοπική ώρα. Εξαιτίας της άσχημης κατάστασης του Ναπολέοντα όμως η ώρα για την έναρξη της επίθεσης αναπρογραμματίστηκε για τις 9:00 π.μ. Θεωρήθηκε ότι οι τρεις αυτές ώρες θα ήταν αρκετές για να αποδώσει η θεραπεία με κρέμες που είχαν συστήσει οι γιατροί του Αυτοκράτορα. Τελικά, η μάχη ξεκίνησε μόλις το μεσημέρι, και το αποτέλεσμα αυτής είναι σε όλους μας γνωστό.

Άλλοι ιστορικοί, όπως ο Andrew Roberts συγγραφέας του βιβλίου «Napoleon & Wellington», θεωρούν αυτή την εκδοχή εξαιρετικά απίθανη και την αποδίδουν περισσότερο στην ανάγκη των οπαδών του Ναπολέοντα να αποδώσουν την ήττα του αγαπημένου τους Αυτοκράτορα σε κάποιον εξωγενή παράγοντα και όχι σε δική του αποτυχία.

Οι αιμορροΐδες μπορεί να μην είναι επικίνδυνες, επιδεινώνουν όμως σημαντικά την ποιότητα ζωής

Σε κάθε περίπτωση, είτε ισχύει όντως ο ισχυρισμός για την αιμορροϊδοπάθεια που καθυστέρησε τον Ναπολέοντα είτε όχι, η εμφάνιση παθολογικών αιμορροΐδων είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο για εκατομμύρια ανθρώπους και αιτία για τη δραματική επιδείνωση της ποιότητας της ζωής των περισσοτέρων εξ αυτών. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αιμορροΐδες συχνά αδυνατούν να προγραμματίσουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες, απουσιάζουν συχνά από την εργασία τους ή καθυστερούν να πάνε σ’ αυτήν τα πρωινά και, πολλές φορές, αδυνατούν ακόμη και να βγουν από το σπίτι τους και κλείνονται στον εαυτό τους. Αρκετά συχνά, η αιμορροϊδοπάθεια που δεν αντιμετωπίζεται, αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία της κατάθλιψης των ασθενών.

Στην υγεία δεν μπορεί να υπάρχουν ταμπού και αυτοσχέδιες θεραπείες

Δυστυχώς, έρευνες δείχνουν πως ακόμη και σήμερα η συγκεκριμένη πάθηση παραμένει ένα θέμα «ταμπού» για τους περισσότερους ανθρώπους. Μόλις το 1/3 όσων πάσχουν από αιμορροΐδες ζητούν τη βοήθεια ειδικού ιατρού, με τα υπόλοιπα 2/3 να υπομένουν και υποφέρουν σιωπηλά τα συμπτώματα της πάθησης. Επίσης, μεγάλος είναι ο αριθμός αυτών που αντί να ζητήσουν ιατρική βοήθεια πειραματίζονται με αυτοσχέδιες «θεραπείες» που ανακαλύπτουν στο διαδίκτυο. Είτε είναι το αίσθημα ντροπής που τους αποτρέπει από την επίσκεψη στον ειδικό είτε η αίσθηση πως μια χειρουργική θεραπεία των αιμορροΐδων θα είναι επώδυνη (πράγματι, οι παλαιότερες μέθοδοι χειρουργικής αποκατάστασης προκαλούσαν έντονο πόνο στον ασθενή), πρέπει να γνωρίζουν πως κάνουν λάθος να αγνοούν το πρόβλημα ή να το αντιμετωπίζουν με αναποτελεσματικές μεθόδους.

Οι παλιότερες μέθοδοι έχουν αντικατασταθεί με καινούργιες ασφαλείς μεθόδους που δίνουν οριστική λύση

Οι νέες μέθοδοι θεραπείας είναι αναίμακτες, ανώδυνες και εξαιρετικά αποτελεσματικές ακόμη και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις αιμορροϊδοπάθειας (αιμορροΐδες 4ου βαθμού). Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, η χρήση των υπερήχων (τεχνικές HAL-RAR, THD, TRILOGY ή HELP) έφερε μια επανάσταση στη θεραπεία των αιμορροΐδων. Η χρήση του σύγχρονου laser και ειδικής οπτικής ίνας στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας αποτέλεσε τη δεύτερη επανάσταση, χάρη στην οποία έχουμε άμεση, οριστική και ασφαλή θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας με άμεση επάνοδο του ασθενούς στην καθημερινότητα και την εργασία του.

Αιμορροϊδοπλαστική με laser

Στην Proctoclinic έχουμε εξελίξει ακόμη περισσότερο τη θεραπεία των αιμορροΐδων με Laser εφαρμόζοντας τη μέθοδο της αιμορροϊδοπλαστικής. Η αιμορροϊδοπλαστική με Laser είναι μία ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, που διαρκεί λιγότερο από 15 λεπτά, διενεργείται υπό ελάχιστη αναισθησία ή μέθη, και παρεμβαίνει απευθείας στο αιμορροϊδικό πλέγμα, προκαλώντας την οριστική συρρίκνωσή του, χωρίς να θίγει στο ελάχιστο το βλεννογόνο του εντέρου. Πρόκειται για την πιο εξελιγμένη μέθοδο θεραπείας, η οποία δεν αφήνει μετεγχειρητικές ουλές εντός του πρωκτού, ελαχιστοποιεί τις επιπλοκές και παρενέργειες, ενώ ταυτόχρονα σχεδόν μηδενίζει τις υποτροπές. Η μέθοδος αυτή είναι μακράν η ασφαλέστερη θεραπεία ακόμη και σε ασθενείς με προβλήματα πηκτικότητας στο αίμα ή σε ασθενείς υπό αντιπηκτική αγωγή (η θεραπεία γίνεται χωρίς τη διακοπή της αγωγής).

Η επέμβαση δεν απαιτεί τη νοσηλεία του ασθενούς (επιστρέφει την ίδια μέρα στο σπίτι του), ενώ την επομένη κιόλας ημέρα μπορεί με απόλυτη ασφάλεια να επιστρέψει κανονικά στην εργασία του.

Είναι πραγματικά κρίμα στην εποχή μας άνθρωποι να υποφέρουν από μια τέτοια πάθηση, η θεραπεία της οποίας είναι υπόθεση λίγων λεπτών και γίνεται με απόλυτη ασφάλεια. Εάν παρουσιάζετε συμπτώματα και έχετε την παραμικρή υποψία πως μπορεί να οφείλονται σε αιμορροϊδοπάθεια, μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από κάποιον χειρουργό εξειδικευμένο στις ορθοπρωκτικές παθήσεις.

Οι αιμορροΐδες στέρησαν από το Ναπολέοντα μια αυτοκρατορία, μην αφήνετε τον προβληματισμό και το αίσθημα της ντροπής να στερήσουν από εσάς και τους οικείους σας την ποιότητα ζωής που δικαιούστε.

Στο άνοιγμα του πρωκτικού σωλήνα ή στον ορθό, δηλαδή στο τελευταίο κομμάτι του παχέος εντέρου, μπορεί να δημιουργηθεί κοιλότητα με πύον, από λοίμωξη που προκαλείται στις εντερικές κρύπτες και εξαπλώνεται μέσα στους πρωκτικούς αδένες. Συνηθέστερες αιτίες του προβλήματος αυτού, μπορεί να είναι η εξασθένηση του οργανισμού, τα διευρυμένα θηλώματα, τα κονδυλώματα στην οδοντωτή γραμμή ή φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου.

Τα ορθοπρωκτικά αποστήματα, αν αφεθούν να «σπάσουν» από μόνα τους, χωρίς έγκαιρη ιατρική αντιμετώπιση, το πιθανότερο είναι να εξελιχθούν σε συρίγγια. Συρίγγιο, όμως, μπορεί να δημιουργηθεί και όταν το απόστημα αντιμετωπίζεται μόνο με απλή διάνοιξη – παροχέτευση, χωρίς να επακολουθήσει επαρκής χειρουργικός καθαρισμός της κοιλότητας.

Τα συρίγγια, τα οποία μπορεί να είναι είτε μεμονωμένα είτε πολλά μαζί, έχουν μικρές οπές στο δέρμα περιπρωκτικά, δηλαδή «στόμια», από τα οποία ρέει κατά καιρούς πυώδες υγρό. Πόνος εμφανίζεται όταν τα συρίγγια αποφράσσονται με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ξανά αποστήματα.

Τρόποι Αντιμετώπισης των Συριγγίων του Πρωκτού

Τα συρίγγια αντιμετωπίζονται με διαφορετικές μεθόδους, αναλόγως με το αν είναι μικρά, μεσαία ή υψηλά. Για τα χαμηλά ή μικρά συρίγγια, η κλασική χειρουργική, όπως η συριγγιοτομή, φαίνεται να είναι σχετικά ασφαλής και καλά αποδεκτή στην κλινική πράξη ακόμη και σήμερα.

Για τα μεσαία και υψηλά, όμως, οι τεχνικές έχουν εξελιχθεί σημαντικά ώστε να προστατεύεται η λειτουργία της τόσο ευαίσθητης αυτής περιοχής – να μην παθαίνει δηλαδή ο ασθενής ακράτεια ή άλλες δυσάρεστες επιπλοκές.

Η διόρθωσή τους με τις κλασικές (συμβατικές) χειρουργικές τεχνικές, όπως η αφαίρεση του συριγγίου, ή η τοποθέτηση Setton (τεχνική του Ιπποκράτη), συνοδεύεται αναπόφευκτα από καταστροφή του σφιγκτήρα και επακόλουθη κακή λειτουργία της περιοχής με μόνιμη ανεπάρκεια και ακράτεια, παρουσιάζοντας επίσης υψηλά ποσοστά υποτροπών.

Για το λόγο αυτό, αναπτύχθηκαν τεχνικές που διαφυλάττουν τον σφιγκτήρα, εμποδίζοντας τις υποτροπές. Οι πιο αντιπροσωπευτικές από αυτές είναι η διασφιγκτηριακή απολίνωση του συριγγίου, η τοποθέτηση ειδικού βύσματος εντός του συριγγίου (προέρχεται από τον υποβλεννογόνο χοίρειου λεπτού εντέρου), η χρήση ειδικής ινώδους κόλλας και η τεχνική FiLaC, με τη χρήση ειδικής οπτικής ίνας λέιζερ.

Η διασφιγκτηριακή απολίνωση του συριγγώδους πόρου φαίνεται να είναι ασφαλής και αποτελεσματική με σχετικά μικρό τραυματισμό της περιοχής. Η τοποθέτηση ειδικού βύσματος και η χρήση ινώδους κόλλας έχουν περιορισμένη χρήση και χαμηλά ποσοστά επούλωσης. Η τεχνική με laser κερδίζει σιγά σιγά σημαντικό έδαφος και φαίνεται να πλησιάζει την ιδανική θεραπεία στα συρίγγια του πρωκτού, η οποία πρέπει να στοχεύει στην εξάλειψη της σήψης και την οριστική επούλωση του συριγγίου με όσο γίνεται λιγότερο τραυματισμό των ιστών, διατηρώντας στο ακέραιο τους σφιγκτήρες και το μηχανισμό της εγκράτειας.

Θεραπεία Συριγγίου του Πρωκτού με Laser

Βασική επιδίωξη της θεραπείας με laser FiLaC (Fistula – track – LaserClosure) είναι το κλείσιμο του περιεδρικού συριγγίου χωρίς τραυματισμό του σφιγκτήρα, η ακέραιη διατήρηση κάθε μέρους του μυϊκού ιστού και η ελαχιστοποίηση του ενδεχομένου ακράτειας.

Η θεραπεία, που συνίσταται στη σύγκλιση/κλείσιμο του συριγγίου με τη χρήση του laser EVOLVE και ειδικής οπτικής ίνας με κυκλική διάχυση της ενέργειας, πραγματοποιείται με την προώθηση και την ακριβή τοποθέτηση της οπτικής ίνας στο συρίγγιο, με οδηγό την ειδική δέσμη του laser. Καθώς η οπτική ίνα αποσύρεται, εφαρμόζουμε ενέργεια laser που καταστρέφει με ελεγχόμενο τρόπο τον επιθηλιακό ιστό και συγκλίνει/σφραγίζει τα τοιχώματα του συριγγίου.

Η θεραπεία FiLaC έχει τα εξής σημαντικά πλεονεκτήματα:

• Εξασφαλίζει καλό έλεγχο της παρέμβασης, χωρίς τραύματα, διατηρώντας στο ακέραιο το σφιγκτηριακό μηχανισμό και τη λειτουργία της περιοχής
• Εφαρμόζεται για όλα τα μήκη συριγγίων
• Η ευκαμψία της ίνας εξασφαλίζει πρόσβαση και σε συρίγγια με δύσκολη ανατομία
• Η επέμβαση έχει ολιγόλεπτη διάρκεια
• Η ενέργεια του laser επιταχύνει τη διαδικασία της επούλωσης
• Η θεραπεία μπορεί να συνδυαστεί και με άλλες τεχνικές για το κλείσιμο του στομίου
• Είναι η ασφαλέστερη θεραπεία με τα υψηλότερα ποσοστά επούλωσης
• Εφαρμόζεται με απόλυτη ασφάλεια σε ασθενείς με νόσο Crohn και πολλαπλά συρίγγια
• Η εμπειρία μας στη συγκεκριμένη τεχνική είναι παραπάνω από ενθαρρυντική

Τα αποτελέσματα της πρώτης στατιστικής μελέτης που έχουμε εκπονήσει, μας κάνουν να πιστεύουμε πως είμαστε κοντά στην ιδανική θεραπεία. Αρχίσαμε να εφαρμόζουμε τη θεραπεία laser το 2012, πρώτοι στην Ελλάδα και από τους πρώτους στην Ευρώπη, σχεδόν σε όλους μας τους ασθενείς. Τα δύο τελευταία χρόνια (2015-2016), μετά και από δική μας τροποποίηση-εξέλιξη της τεχνικής, το ποσοστό επούλωσης αγγίζει το 95%.

Η εύκολη εφαρμογή και τα εντυπωσιακά αποτελέσματα μάς δίνουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε τη συγκεκριμένη οπτική ίνα (laser) και σε άλλα συρίγγια – μεσαία ή χαμηλά – διότι ο χρόνος επούλωσης και η μετεγχειρητική ταλαιπωρία του ασθενή είναι πολύ μικρότερη σε σύγκριση με όλες τις άλλες τεχνικές.