Αιμορροΐδες: Πώς δημιουργούνται;
Αιμορροΐδες: Πως εξελίσσονται σε προβληματικές! Δείτε ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνιση τους και πως μπορείτε να τη θεραπεύσετε πραγματικά.
Η αιμορροϊδοπάθεια είναι μία συχνή πάθηση, που υπολογίζεται ότι προσβάλλει περίπου τα 2/3 των υγιών ανθρώπων, η οποία παρουσιάζει έξαρση τα τελευταία χρόνια – ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Για το λόγο αυτό έχει δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στη θεραπεία της, με την ανάπτυξη νέων μεθόδων που εξελίχθηκαν σταδιακά για να μπορούν πλέον να παρέχουν πραγματικά ανώδυνη θεραπεία με τη χρήση λέιζερ. Ωστόσο, παρά την πρόοδο που έχει γίνει στο ζήτημα της θεραπείας των αιμορροΐδων, εξακολουθούμε να γνωρίζουμε λίγα για την φυσιοπαθολογία τους.
Οι αιμορροΐδες, ουσιαστικά, αποτελούνται από μικρού μεγέθους αρτηρίες και φλέβες, από πολλές αρτηρίδιο-φλεβικές αναστομώσεις δηλαδή, που δημιουργούν αγγειακές μάζες σαν μικρά μαξιλάρια.
Οι συγκεκριμένες μάζες είναι τοποθετημένες στο κατώτερο τμήμα του παχέος εντέρου και στον πρωκτό, κυκλοτερώς, όπου δημιουργούν δύο αιμορροϊδικά πλέγματα, τις εσωτερικές και εξωτερικές αιμορροΐδες. Τα πλέγματα αυτά περιβάλλονται και στηρίζονται στη θέση τους από χαλαρό συνδετικό ιστό με λείες μυϊκές ίνες που δημιουργούν ένα προστατευτικό «μαξιλαράκι».
Οι δύο αυτές ανατομικές δομές υπάρχουν υπό φυσιολογικές συνθήκες σε όλους τους ανθρώπους και συμβάλλουν στο μηχανισμό της εγκράτειας, δηλαδή στην καλύτερη στεγανοποίηση του πρωκτού και στον έλεγχο των κενώσεων. Συνεπώς, οι φυσιολογικές αιμορροΐδες δεν είναι πάθηση αλλά μέρος του σώματός μας. Όταν όμως οι αιμορροΐδες ερεθίζονται, διογκώνονται και προσπίπτουν, προκαλώντας δυσάρεστα για τον ασθενή συμπτώματα, τότε χρησιμοποιούμε τον όρο «αιμορροϊδοπάθεια». Στην καθημερινότητα μας όταν λέμε «Έχω αιμορροΐδες», εννοούμε ότι έχω παθολογικές αιμορροΐδες.
Για τον μηχανισμό δημιουργίας της αιμορροϊδοπάθειας έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες. Κυρίαρχη θέση έχει η θεωρία της χαλάρωσης των στηρικτικών συνδέσμων. Με την πάροδο της ηλικίας ο ιστός που συγκρατεί το αιμορροϊδικό πλέγμα στο τοίχωμα του πρωκτού εξασθενεί και χαλαρώνει με αποτέλεσμα την πρόπτωση και στη συνέχεια τη διόγκωση των αιμορροΐδων.
Μία δεύτερη θεωρία για τον μηχανισμό δημιουργίας των αιμορροΐδων είναι η μη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος στα αιμορροϊδικά πλέγματα. Η διαταραχή στην κυκλοφορία του αίματος μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση, δυσκοιλιότητα, εγκυμοσύνη, κοπρόσταση ή χρόνιο βήχα.
Επίσης, η αιμορροϊδοπάθεια ενδέχεται να οφείλεται σε υπερτονία του σφιγκτήρα. Με τη λειτουργία της αφόδευσης, ο σφιγκτήρας του πρωκτού χαλαρώνει προκειμένου να διέλθουν τα κόπρανα από το τελευταίο τμήμα του εντέρου – που λειτουργεί ως αποθήκη κοπράνων και ονομάζεται ορθό – προς τα έξω. Με τη χαλάρωση του σφιγκτήρα, το αιμορροϊδικό πλέγμα αδειάζει από το αίμα και ξαναγεμίζει μετά την ολοκλήρωση της αφόδευσης. Με τον τρόπο αυτό οι αιμορροΐδες βοηθούν τον πρωκτικό σφιγκτήρα στη σύγκλειση του πρωκτού, σε βαθμό περίπου 15-20%, συμβάλλοντας έτσι στην εγκράτεια των κοπράνων. Εάν υπάρξει αυξημένη πίεση στον σφιγκτήρα του πρωκτού ενδεχομένως να παρατηρηθούν μικροτραυματισμοί στον συνδετικό ιστό, αιμορραγία και διόγκωση των αιμορροΐδων.
Παράγοντες και αιτίες της αιμορροϊδοπάθειας
α ακριβή αίτια που προκαλούν την αιμορροϊδοπάθεια δεν έχουν ακόμη προσδιοριστεί. Κατά καιρούς ενοχοποιούνται διάφοροι παράγοντες. Η πάθηση, ωστόσο, συνδέεται κατά κύριο λόγο με τους εξής:
- Η δυσκοιλιότητα θεωρείται ένας από τους κυριότερους παράγοντες πρόκλησης αιμορροϊδοπάθειας. Άτομα με πρόβλημα δυσκοιλιότητας – ιδιαιτέρως αν υπάρχει και κάποια προδιάθεση – είναι πολύ πιθανό να εμφανίσουν συμπτωματικές αιμορροΐδες. Στις δυτικές μάλιστα κοινωνίες παρατηρείται έξαρση της δυσκοιλιότητας εξαιτίας του άγχους και του στρες της καθημερινότητας, της καθιστικής ζωής, της μειωμένης φυσικής άσκησης, της εκτεταμένης κρεατοφαγίας και του άστατου τρόπου διατροφής. Από επιδημιολογικής άποψης θεωρείται πως το 50% των Αμερικανών επηρεάζεται κάποια στιγμή στη ζωή του από αιμορροΐδες και περίπου το 5% του πληθυσμού επηρεάζεται για κάποια χρονική περίοδο. Τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα αυξημένα στις ηλικίες 45-65 και έχουν περίπου ίδιο ποσοστό και στα δύο φύλα.
- Η διατροφή θεωρείται ο δεύτερος σημαντικότερος παράγοντας για την εμφάνιση της αιμορροϊδοπάθειας. Οι δίαιτες που είναι χαμηλές σε πρόσληψη φυτικών ινών, η υπερβολική κατανάλωση κρέατος, τα κορεσμένα λιπαρά και το πρόχειρο φαγητό, διατροφικές συνήθειες που εντοπίζονται κυρίως στη Δύση, αποτελούν επιβαρυντικούς παράγοντες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η αιμορροϊδοπάθεια είναι σπάνια πάθηση στην αφρικανική ήπειρο και σε ορισμένες περιοχές της Ασίας. Αναπόφευκτα, όμως, και οι κάτοικοι αυτών των περιοχών που μεταναστεύουν στη Δύση και υιοθετούν τις δυτικές διατροφικές συνήθειες, επίσης παρουσιάζουν αυξημένη αιμορροϊδοπάθεια.
- Η άσκηση ενδοκοιλιακής πίεσης είναι επίσης ένας ακόμη επιβαρυντικός παράγοντας, που μπορεί να οφείλεται στη συχνή άρση βάρους, στο σχηματισμό ενδοκοιλιακής μάζας ή σε εγκυμοσύνη.
Άλλοι παράγοντες είναι το γήρας, η απουσία βαλβίδας εντός των αιμορροϊδικών φλεβών, γενετικοί παράγοντες, η διάρροια, η παχυσαρκία, ο χρόνιος βήχας, η παρατεταμένη ορθοστασία και η συχνή κατανάλωση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Περισσότερα για την Θεραπεία της Αιμορροϊδοπάθειας με χρήση laser
Συμπερασματικά
Οι εσωτερικές αιμορροΐδες είναι μια συχνή πάθηση που μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως αίμα στα κόπρανα, πόνο και ερεθισμό γύρω από τον πρωκτό. Αιμορροΐδες 4ου βαθμού, που εμφανίζονται έξω από τον πρωκτό, συχνά απαιτούν χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπισή τους. Η καθιστική ζωή και η πίεση στην περιοχή του πρωκτού μπορεί να επιδεινώσουν την κατάσταση. Μετά από σοβαρή επιδείνωση, είναι απαραίτητη η αξιολόγηση από ειδικό για την κατάλληλη θεραπεία, καθώς οι αιμορροΐδες μπορεί να προκαλέσουν σημαντική δυσφορία και επιπλοκές.