Το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ), γνωστό και ως « σπαστική κολίτιδα» πλήττει ένα ποσοστό περίπου 15-20% του πληθυσμού σε Ευρώπη και Αμερική, προκαλώντας πόνο στην κοιλιά, κράμπες και φούσκωμα, καθώς και διάρροια και δυσκοιλιότητα. Τα ακριβή του αίτια, ωστόσο, παραμένουν ακόμη ασαφή.

Υπάρχει όμως ένα πράγμα στο οποίο συμφωνούν οι ειδικοί: Το φύλο ενός ατόμου παίζει ρόλο στην εμφάνιση ή όχι αυτού του συνδρόμου. Οι γυναίκες έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν αυτό το σύνδρομο, σε σχέση με τους άνδρες. Αυξανόμενο είναι το ποσοστό των ερευνών που δείχνει ότι γι’ αυτό μπορεί να ευθύνονται οι σεξουαλικές ορμόνες, όπως τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη, καθώς οι ορμόνες αυτές μπορούν να πυροδοτήσουν συμπτώματα Ευερέθιστου Εντέρου, γεγονός το οποίο μπορεί να εξηγήσει γιατί έχετε πιο έντονα συμπτώματα κατά τη διάρκεια του εμμηνορυσιακού κύκλου.

Σεξουαλικές ορμόνες και ΣΕΕ

Τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη επηρεάζουν τα συμπτώματα του ΣΕΕ με διάφορους τρόπους, από το πώς λειτουργεί το έντερό σας έως το επίπεδο του πόνου που σας προκαλείται. Τα κύτταρα στο έντερό σας έχουν υποδοχείς που επιτρέπουν σε αυτές τις ορμόνες να προσδένονται πάνω τους. Αυτό δείχνει ότι το πεπτικό σας σύστημα έχει σχεδιαστεί να αντιλαμβάνεται και να αντιδρά σε αυτές τις ορμόνες. Αυτοί είναι οι κύριοι τρόποι, με τους οποίους οι ορμόνες αυτές επηρεάζουν το ΣΕΕ:

Πέψη: Ελέγχουν τον λείο μυ στο έντερό σας, ο οποίος υπαγορεύει την ταχύτητα με την οποία κινείται το φαγητό μέσα από το σύστημά σας. Σε μια έρευνα, τα πειραματόζωα που είχαν λάβει χαμηλότερη δόση αυτών των ορμονών, χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο να αδειάσουν το έντερό τους, σε σχέση με όταν έλαβαν υψηλότερη δόση. Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί τα χαμηλά επίπεδα σεξουαλικών ορμονών μπορεί να επιφέρουν δυσκοιλιότητα.

Επίπεδο Πόνου: Τα επίπεδα αυτών των ορμονών επηρεάζουν την πρόκληση κραμπών στην κοιλιά. Μια αύξηση στα οιστρογόνα μπορεί να μειώσει κάποιους από τους παράγοντες που προκαλούν κοιλιακό άλγος ή κράμπες στην κοιλιά.

Φλεγμονή: Οι σεξουαλικές ορμόνες μπορούν να αυξήσουν τα επίπεδα της φλεγμονής σε όλο το σώμα. Αυτό επιδεινώνει τα συμπτώματα του ΣΕΕ.

Μεγάλο μέρος των ερευνών, συνδέει τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη με το ΣΕΕ. Επίσης οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι ανδρικές σεξουαλικές ορμόνες, όπως η τεστοστερόνη, μπορεί να προστατεύουν από την πάθηση. Ίσως εκεί να οφείλεται το γεγονός ότι οι άνδρες έχουν πιο μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν αυτό το σύνδρομο.

Εμμηνορυσιακός Κύκλος

Αυτές οι ορμόνες αυξάνονται και πέφτουν κατά τη διάρκεια του μήνα, οπότε έχει κάποιο νόημα η σύνδεσή τους με τα συμπτώματα του ΣΕΕ. Ευρήματα πρόσφατης έρευνας κατέγραψαν συσχέτιση για το 40% των συμμετεχουσών γυναικών.

Ο κύκλος αυτός, με διάρκεια περίπου 28 ημερών, χωρίζεται σε 4 στάδια:

Περίοδος (1-5 ημέρες): Αν δεν είστε έγκυος αποβάλλεται το ενδομήτριο (η εσωτερική επένδυση της μήτρας) κατά τη διάρκεια της περιόδου. Στο στάδιο αυτό, τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης είναι στα χαμηλότερά τους.

Ωοθηλακική φάση (6-14 ημερών): Τα οιστρογόνα αυξάνονται, προκαλώντας ενδομήτρια πάχυνση.

Ωορρηξία (14η ημέρα): Το αυγό απελευθερώνεται.

Ωχρινική ή εκκριτική φάση: (ημέρες 15-28): Η προγεστερόνη ανεβαίνει για να προετοιμάσει τη μήτρα για εγκυμοσύνη. Αν αυτό δεν συμβεί, τα επίπεδα οιστρογόνων και προγεστερόνης πέφτουν γρήγορα κατά τη διάρκεια της ύστερης ωχρινικής φάσης, γύρω στις ημέρες 24 έως 28.

Το ΣΕΕ επιδεινώνεται καθώς τα ορμονικά επίπεδα πέφτουν. Κατά τη διάρκεια της ύστερης ωχρινικής φάσης, είναι πιθανότερο να πάθετε φούσκωμα και ίσως να εμφανίσετε δυσκοιλιότητα ή να έχετε διάρροια. Καθώς τα επίπεδα των ορμονών πέφτουν στο χαμηλότερο επίπεδο κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, τα συμπτώματα – όπως ο πόνος στο στομάχι, η δυσφορία και η δυσκοιλιότητα ή η διάρροια – γίνονται πιο συνηθισμένα και έντονα.

Σε ακόμη χειρότερη θέση είναι οι γυναίκες με δυσμηνόρροια (επώδυνες περιόδους), καθώς έχουν διπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν αυτά τα συμπτώματα.

Εγκυμοσύνη

Τα επίπεδα των ορμονών αυξάνονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οπότε τα συμπτώματα ΣΕΕ, μπορεί να μειωθούν. Κάποιες εγκυμονούσες, ωστόσο, τείνουν να εμφανίζουν δυσκοιλιότητα.

Εμμηνόπαυση

Οι σεξουαλικές ορμόνες, όπως είναι αναμενόμενο, πέφτουν μετά την εμμηνόπαυση. Αλλά, δεν είναι σαφές πώς επηρεάζει αυτό τα συμπτώματα ΣΕΕ. Σε κάποιες γυναίκες παρατηρείται βελτίωση, ενώ σε άλλες καταγράφονται συμπτώματα παρόμοια με αυτά του ΣΕΕ, όπως αέρια ή καούρα. (Περισσότερες έρευνες χρειάζεται να γίνουν επ’ αυτού.)

Αντισυλληπτικό χάπι

Επηρεάζει τα συμπτώματα του ΣΕΕ και πώς; Η μέχρι τώρα έρευνα απαντά αρνητικά στο ερώτημα. Οι ερευνητές δεν βρήκαν διαφορά στα συμπτώματα ΣΕΕ ανάμεσα σε γυναίκες που λάμβαναν το χάπι και σε γυναίκες που δεν το λάμβαναν. Οι δύο ομάδες εμφάνισαν πτώση στις σεξουαλικές ορμόνες πριν από την έμμηνο ρύση τους.

Εντερική χλωρίδα, μικροχλωρίδα ή μικροβίωμα καλείται το σύνολο των βακτηρίων που βρίσκονται στο λεπτό και παχύ μας έντερο. Ένας μέσος ενήλικας άνθρωπος έχει στο έντερό του περίπου 100 δισεκατομμύρια βακτήρια, τα οποία ζυγίζουν δύο κιλά.

Η καλή υγεία του ανθρώπου εξαρτάται εν πολλοίς από το πεπτικό σύστημα, και το μικροβίωμα παίζει σημαίνοντα ρόλο ως προς αυτό. Έχει την ιδιότητα να διασπά άπεπτες τροφές, όπως το άμυλο και οι φυτικές ίνες, και έτσι να μας τροφοδοτεί με ενέργεια, να παράγει βιταμίνες και να διασπά τυχόν τοξίνες και φαρμακευτικές ουσίες που περνάνε στον οργανισμό μας, εκπαιδεύοντας έτσι το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Τι είναι το μικροβίωμα και πώς ωφελεί τον ανθρώπινο οργανισμό;

Τα βακτήρια αποτελούνται από ένα μόνο κύτταρο, υπάρχουν παντού στον πλανήτη και έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά ως προς τη διατροφή τους, το επίπεδο τοξικότητας και τη χρησιμότητά τους ή μη για την ανθρώπινη υγεία. Υπάρχουν πολλά είδη βακτηρίων, και η έρευνα ως προς την κατηγοριοποίηση και τη μελέτη των λειτουργιών κάθε ομάδας βρίσκεται σε εξέλιξη.

Διαφορετικές ομάδες παράγουν διαφορετικές ουσίες: οξέα, αέρια, λίπη, κ.λπ. Κάποια βακτήρια ευθύνονται για τη διάρροια και κάποια για τις διάφορες οσμές του ανθρώπινου σώματος. Διαφορετικά βακτήρια βρίσκονται στο λεπτό έντερο και διαφορετικά εντοπίζονται στο παχύ έντερο.

Υπάρχουν επιστήμονες που υποστηρίζουν ότι το μικροβίωμα θα πρέπει να εξετάζεται και να αντιμετωπίζεται ως ξεχωριστό όργανο του ανθρώπινου σώματος, όπως είναι αντίστοιχα το ήπαρ, οι νεφροί κ.ο.κ. Κι αυτό διότι το μικροβίωμα αποτελείται από μεγάλο αριθμό κυττάρων, αναπτύσσεται παράλληλα με την ανάπτυξη των υπολοίπων οργάνων ενός ανθρώπινου οργανισμού, επιτελεί συγκεκριμένες λειτουργίες για το σώμα και επικοινωνεί με τα υπόλοιπα όργανα. Δεν συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες με τη θεώρηση του μικροβιώματος ως οργάνου, ωστόσο, είναι αλήθεια ότι έχει συμπεριφορά οργάνου.

Μπορούν τα βακτήρια να προκαλέσουν προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία;

Τα βακτήρια, στη μεγάλη τους πλειονότητα είναι αβλαβή, και συχνά πολύ χρήσιμα για την υγεία του ανθρώπου καθώς συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του μεταβολισμού, την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών από τις τροφές, την εύρυθμη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και την άμυνα ενάντια σε ιούς, παθογόνους μικροοργανισμούς και αρρώστιες.

Προβλήματα για την ανθρώπινη υγεία δημιουργούνται όταν παρατηρηθεί ανισορροπία μεταξύ των φιλικών για τον οργανισμό βακτηρίων σε σχέση με τα παθογόνα που βρίσκονται στον οργανισμό. Σε άτομα που υποφέρουν από παχυσαρκία, κατάθλιψη, νευροπάθειες, πεπτικά προβλήματα κ.λπ, έχουν παρατηρηθεί διαφορετικές αναλογίες εντερικών βακτηρίων σε σχέση με άτομα που δεν έχουν αντίστοιχα προβλήματα υγείας- μια σαφής απόδειξη του σημαντικότατου ρόλου της εντερικής μικροχλωρίδας στην καλή λειτουργία του οργανισμού.

Η ισορροπία αυτή μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες αιτίες, όπως:

• άγχος και στρεσογόνες περίοδοι στη ζωή του ατόμου

• κατανάλωση οξεοποιητικών και επεξεργασμένων τροφών (σάκχαρα, κορεσμένα λιπαρά, ραφιναρισμένα άλευρα, τηγανιτά κ.ά)

• χρόνιες ασθένειες του εντέρου

• έκθεση σε τοξίνες και σε περιβαλλοντική ρύπανση

• αστική μόλυνση

• ορισμένα ήδη φαρμάκων (π.χ αντιβίωση)

Πώς τα αντιβιοτικά επηρεάζουν το μικροβίωμα;

Η χώρα μας έχει κατακτήσει εδώ και χρόνια μια αρνητική πρωτιά ως προς την κατανάλωση αντιβιοτικών φαρμάκων. Η χρήση μεγάλου αριθμού αντιβιοτικών έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή αδιακρίτως τόσο των παθογόνων μικροοργανισμών όσο και των φιλικών προς τον οργανισμό βακτηρίων, τα οποία αποτελούν τη φυσική άμυνα του οργανισμού μας. Ακόμη κι όταν τα βακτήρια αυτά δεν καταστρέφονται εντελώς, τα αντιβιοτικά παρεμποδίζουν την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό τους, με αρνητικά αποτελέσματα για τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος και του μεταβολισμού.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαγορευτεί εντελώς η λήψη αντιβιώσεων, αλλά ότι αυτή πρέπει να γίνεται με φειδώ, λελογισμένα, και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του θεράποντος ιατρού. Στόχος είναι να καταπολεμηθούν τα παθογόνα με τη μικρότερη δυνατή βλάβη στα φιλικά βακτήρια. Διότι εάν ο αριθμός των φιλικών βακτηρίων μειωθεί κάτω από ένα συγκεκριμένο επίπεδο αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα μας, την αύξηση της τοξικότητας του εντέρου, και σε δυσάρεστες καταστάσεις, όπως:

• αέρια και φουσκώματα

• δυσκοιλιότητα

• διάρροια

• σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

• σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου

• καντιντίαση

Πώς μπορούμε να προλάβουμε την καταστροφή της εντερικής χλωρίδας;

Εφόσον δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη λήψη αντιβιοτικών φαρμάκων, πρέπει, ταυτόχρονα και παράλληλα, να υποστηρίξουμε τη χλωρίδα του εντέρου μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής, που θα περιλαμβάνει:

• φρούτα και λαχανικά

• όσπρια

• γιαούρτι (ζωντανό, όχι επιδόρπια)

• κεφίρ, αριάνι, ξινόγαλο

• ώριμα τυριά

• προϊόντα ζύμης ολικής άλεσης

• ελιές και ελαιόλαδο

• τουρσιά και πίκλες

• τόφου

• λιπαρά ψάρια

Οι συγκεκριμένες τροφές καλό είναι να βρίσκονται στο τραπέζι μας όχι μόνο κατά τη διάρκεια λήψης της αντιβίωσης αλλά συνεχώς, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, ο γιατρός σας μπορεί να σας δώσει και κάποια συμπληρώματα προβιοτικών (ίσως συνδυασμένα και με πρεβιοτικά), τα οποία έχουν την ιδιότητα να «εποικούν» σε διάφορα σημεία του γαστρεντερικού σωλήνα πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι τα προβιοτικά που λαμβάνουμε μέσα από τις τροφές.

Το 2012, επιμένοντας στη διερεύνηση και την ασφαλή δοκιμή, ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς ξεκίνησε να πρωτοεφαρμόζει ενδοσκοπική θεραπεία με laser (Μέθοδος SiLaΤ), για μια πάθηση που μέχρι τότε αντιμετωπιζόταν μόνο με χειρουργείο (εκτομή του ιστού που είχε υποστεί βλάβη), όντας επώδυνη για τον ασθενή και με πολλές πιθανότητες υποτροπής.

Σταδιακά, μπόρεσε να τελειοποιήσει τη μέθοδο (την οποία ονόμασε Μέθοδος SiLaΤ), πετυχαίνοντας εντυπωσιακά αποτελέσματα, με ποσοστό επιτυχίας που πλέον αγγίζει το 98%.

Το 1ο μέρος αυτών των αποτελεσμάτων για το διάστημα 2012-2015, καταγράφηκαν σε κλινική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο διεθνές ιατρικό περιοδικό Colorectal Disease.

Τη μέθοδο αυτή ο Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς είχε παρουσιάσει επίσης και στο διεθνές συνέδριο Πρωκτολογίας το 2016, καθώς και σε συναδέλφους του από τη Γερμανία που συμμετείχαν σε ειδικό workshop, το οποίο είχε διοργανωθεί στο Ιατρικό Ψυχικού.

Η νέα αυτή θεραπεία για την κύστη κόκκυγα (ενδοσκοπική θεραπεία με laser – SiLaΤ), γίνεται με εφαρμογή θερμικής ενέργειας (μέσω οπτικής ίνας) στα εσωτερικά τοιχώματα της κύστης κόκκυγα, χωρίς δηλαδή εκτομή! Με τον τρόπο αυτό προξενείται μία ελεγχόμενη φωτοθερμική διαδικασία με έντονη αντισηπτική και ήπια φλεγμονώδη δράση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την ταχεία επούλωση και σύγκλιση της κύστης κόκκυγα, και την οριστική θεραπεία της πάθησης.

Πλεονεκτήματα τεχνικής SiLaT:

• Η θεραπεία με τη Μέθοδος SiLaΤ γίνεται με τοπική αναισθησία και είναι ανώδυνη, αναίμακτη και σύντομη, καθώς διαρκεί έως και 20 λεπτά, το πολύ.

• Ο χρόνος νοσηλείας είναι σχεδόν μηδαμινός, χωρίς χρόνο ανάρρωσης ή κόστος αποθεραπείας.

• Η περιοχή δεν φέρει κανένα απολύτως τραύμα. Έτσι, ο ασθενής γλιτώνει από την επώδυνη και επίπονη μετεγχειρητική περιποίηση με τις συχνές αλλαγές, αλλά κι από τον κίνδυνο έκθεσης σε μολύνσεις ή άλλες επιπλοκές.

• Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις κανονικές του δραστηριότητες. Παράλληλα, η μετεγχειρητική εικόνα της περιοχής επανέρχεται σύντομα σε αυτήν που προϋπήρχε της εμφάνισης της κύστης κόκκυγα.

• Η θεραπεία είναι οριστική και συνοδεύεται από άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

• Οι περιπτώσεις υποτροπών είναι πολύ σπάνιες, οπωσδήποτε πολύ λιγότερες απ’ ότι με την κλασική τεχνική εφαρμογής laser. Επιπλέον, η εφαρμογή της νέας τεχνικής με laser σε περιπτώσεις πολλαπλών υποτροπών μετά από χειρουργική αφαίρεση προσφέρει οριστικό αποτέλεσμα.

• Η εφαρμογή του laser στην ευρύτερη περιοχή της ουράς σχεδόν μηδενίζει την πιθανότητα δημιουργίας νέας κύστης ή υποτροπής σε αυτή την περιοχή.

Οι Ημικρανίες και το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ) φαίνεται να συνυπάρχουν σε πολλούς πάσχοντες. Έρευνα που δημοσιεύτηκε από την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας συνηγορεί προς αυτό, δείχνοντας ότι μπορεί να υπάρχει ακόμη πιο ισχυρή σύνδεση ανάμεσα στις Ημικρανίες και το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου, από ό,τι πιστεύαμε αρχικά. Σύμφωνα με τους συντελεστές της έρευνας, μάλιστα, ενδέχεται να υπάρχει ισχυρός γενετικός παράγοντας και στις δύο διαταραχές.

Η σχέση ανάμεσα στις Ημικρανίες και το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου (ΣΕΕ)

Στην προαναφερόμενη έρευνα, οι πάσχοντες από ημικρανία συμμετέχοντες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν ΣΕΕ, από ό,τι οι πάσχοντες μόνο από πονοκέφαλο τάσης. Από τους συμμετέχοντες που έπασχαν από ΣΕΕ, 38 έπασχαν κι από ημικρανίες, ενώ 24 εμφάνιζαν πονοκέφαλο τάσης.

Αυτή η συσχέτιση ώθησε τους ερευνητές να ελέγξουν τους διαβιβαστές και τους υποδοχείς της σεροτονίνης, και βρήκαν ότι οι υγιείς συμμετέχοντες είχαν ένα γονίδιο που διέφερε από εκείνο των συμμετεχόντων που έπασχαν από ΣΕΕ και/ή από ημικρανίες.

Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να δούμε καθαρά την ύπαρξη βιολογικής διαφοράς ανάμεσα σε αυτούς που πάσχουν από ημικρανίες και ΣΕΕ και στους μη πάσχοντες από αυτές τις παθήσεις.

Ημικρανίες και Σεροτονίνη

Η σεροτονίνη είναι νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον εγκέφαλο και εντοπίζεται στον γαστρεντερικό σωλήνα και στο νευρικό σύστημα. Είναι ένα χημικό που δρα στα περισσότερα εγκεφαλικά κύτταρα, επηρεάζοντας τη διάθεση, τη σεξουαλική επιθυμία, την όρεξη, τον ύπνο, τη μνήμη, τη μάθηση, τη ρύθμιση της θερμοκρασίας και μέρος της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Τα άτομα με χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης είναι πιθανότερο να πάσχουν από διάφορες παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της ημικρανίας, του χρόνιου πονοκεφάλου, του χρόνιου πόνου, της κατάθλιψης και της αϋπνίας. Κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι η σεροτονίνη μπορεί να κάνει τα αγγεία του κεφαλιού να συσταλούν, και αυτό να έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση του αφόρητου πόνου της ημικρανίας.

Δεδομένου ότι η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που σχετίζεται με την ανθρώπινη διάθεση, αναμενόμενα οι συναισθηματικές εξάρσεις εξαιτίας στρες, πείνας, άσκησης και κόπωσης, μπορεί να πυροδοτήσουν ημικρανία.

Κατά «σύμπτωση» αυτοί οι ίδιοι παράγοντες πυροδοτούν επίσης συμπτώματα ΣΕΕ, στα οποία συμπεριλαμβάνεται κοιλιακός πόνος, κράμπες, αίσθημα φουσκώματος, αέρια, διάρροια ή δυσκοιλιότητα.

Τα επίπεδα της σεροτονίνης μπορούν να τροποποιηθούν με συμπεριφορικές παρεμβάσεις, διατροφικά συμπληρώματα και συγκεκριμένα αντικαταθλιπτικά φάρμακα.

Το Μέλλον της έρευνας για τη Σχέση ΣΕΕ και Ημικρανίας

Αυτή η σύνδεση μπορεί να σημαίνει πολλά για τους πάσχοντες από ημικρανίες και ΣΕΕ. Κι ενώ η προαναφερόμενη έρευνα συνιστά ένα τεράστιο βήμα προς την κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στο ΣΕΕ και την ημικρανία, νέες έρευνες είναι απαραίτητο να γίνουν προκειμένου να κατανοήσουμε πραγματικά τη γενετική σύνδεση ανάμεσα σε αυτές τις δύο παθήσεις, και να μπορέσουμε έτσι να ξαναδούμε την αντιμετώπισή τους σε άλλη βάση.

Οι αιμορροΐδες (αιμορροϊδικό πλέγμα αποτελούμενο από πολλές αρτηρίες και φλέβες) είναι φυσιολογικό μέρος του σώματός μας. Δεν τις αφαιρούμε, μόνο τις θεραπεύουμε. Η θεραπεία τους εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια ώστε να μην υπάρχουν οι επιπλοκές που προκαλούνταν από τις άλλοτε επεμβατικές μεθόδους αφαίρεσης των αιμορροΐδων.

Η εξέλιξη αυτών των θεραπειών έφτασε στην αιχμή της προ ολίγων ετών, όταν εισήχθηκε η χρήση laser στη θεραπεία της αιμορροϊδοπάθειας (διογκωμένες ή προσπίπτουσες αιμορροΐδες), αφού η μέθοδος αυτή είναι ελάχιστα επεμβατική· τόσο όσο χρειάζεται για να θεραπευτεί το παθολογικό αιμορροϊδικό πλέγμα συνολικά, χωρίς καμία επέμβαση σε άλλο σημείο αυτής της τόσο ευαίσθητης περιοχής του πρωκτού.

Η πρώτη μεγάλη εξέλιξη στην αντιμετώπιση της αιμορροϊδοπάθειας ήταν η χρήση του υπερήχου και η απολίνωση των άνω αιμορροϊδικών αρτηριών με τη βοήθεια του υπερήχου (1994). Η μέθοδος αυτή συγκριτικά με τις προγενέστερες παλιότερες τεχνικές ήταν φυσικά επαναστατική και λιγότερο επεμβατική. Σε σχέση όμως με το laser, είναι λιγότερο αποτελεσματική και περισσότερο επεμβατική.

Βασικό πλεονέκτημα της θεραπείας με λέιζερ είναι το οριστικό, ανώδυνο και ασφαλές αποτέλεσμα.

☑ Εφαρμόζεται σε 15 λεπτά, οι ασθενείς αναχωρούν από την κλινική την ίδια ημέρα, σε λίγες ώρες από την εφαρμογή της θεραπείας και σε ποσοστό άνω του 90% από την επομένη επιστρέφουν κανονικά στην καθημερινότητα τους.

☑ Η θεραπεία με εφαρμογή laser από έμπειρο γιατρό έχει ποσοστό επιτυχίας 98%.

*Σε περίπτωση υποτροπής (ποσοστό μόνον 2%), στην κλινική μας παρέχουμε δωρεάν επανάληψη της θεραπείας.

Η ανάρτηση του αιμορροϊδικού όζου (lifting βλεννογόνου) με ή χωρίς Υπέρηχο μπορεί να συνδυαστεί με την Αιμορροϊδοπλαστική με Laser (LHP) στις προχωρημένες μορφές αιμορροϊδοπάθειας (στάδιο 4) για να επιτευχθεί μια προσωρινή διόρθωση της μεγάλης πρόπτωσης, τοποθετώντας μόνο δύο ράμματα και μόνο στο βλεννογόνο, μέχρι το λέιζερ να καθηλώσει το αιμορροϊδικό πλέγμα μόνιμα στη φυσιολογική του θέση εντός του πρωκτού και να επιφέρει το οριστικό αποτέλεσμα. Η Αιμορροϊδοπλαστική με Laser (LHP) αναπτύχθηκε την τελευταία δεκαετία (από το 2008 στην Ευρώπη, από το 2010 στο κέντρο μας), πετυχαίνοντας συνολικά, ηπιότερη, ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη θεραπεία ως προς τη θεραπεία των αιμορροΐδων, σε σχέση με την παλιότερη μέθοδο Απολίνωσης με Υπέρηχο (THD, HAL). Πλέον οι περισσότεροι ειδικοί πιστεύουν ότι η απολίνωση από μόνη της προσφέρει ελάχιστα στη διόρθωση της αιμορροϊδοπάθειας.

Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς Χειρουργός-Ειδικός Πρωκτολόγος, Διευθυντής Χειρουργικού-Πρωκτολογικού Τμήματος του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών – Ιατρικό Ψυχικού, Διδάκτωρ Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών

O Δρ. Αλκιβιάδης Παππάς πρωτοπορεί στην Ελλάδα από το 2009, αναπτύσσοντας και εξελίσσοντας μεθόδους με βάση την εφαρμογή laser τελευταίας γενιάς, που αντιμετωπίζουν τις παθήσεις πρωκτού και εντέρου με τη λιγότερο δυνατή παρέμβαση, ώστε να διασφαλίζουν μόνιμη θεραπεία και -το κυριότερο- χωρίς επιπλοκές. Οι επεμβάσεις με laser για τη θεραπεία αιμορροΐδων, κύστης κόκκυγα, περιεδρικού συριγγίου και ραγάδας πρωκτού, είναι σύντομες (διαρκούν μόλις 15 λεπτά) και ανώδυνες. Δεν χρειάζονται νοσηλεία και επιτρέπουν στον ασθενή να επιστρέψει στις δραστηριότητές του από την επόμενη κιόλας ημέρα. Δείτε περισσότερα ΕΔΩ.

Στο παρελθόν άλλο ένα είδος βακτηρίων (τα φουσοβακτήρια) είχε θεωρηθεί ένοχο για τον ίδιο λόγο, ανεβάζοντας έτσι σε τρία πλέον τα είδη των μικροοργανισμών που μπορεί να εμπλέκονται στην καρκινογένεση μέσα στο παχύ έντερο.

Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανακάλυψαν νέες ενδείξεις ότι για τον καρκίνο του παχέος εντέρου μπορούν να βάλουν το «χεράκι» τους κάποια βακτήρια που ζουν στο έντερο. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένοι παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορεί να αποτελούν μια κρυφή έως τώρα αιτία γι’ αυτή τη συχνή μορφή καρκίνου.

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι δυο κοινά είδη βακτηρίων, ένα στέλεχος του Escherichia coli και το Bacteroides fragilis, μπορούν να απελευθερώσουν τοξικές ουσίες μέσα στο έντερο και έτσι να πυροδοτήσουν ή να τροφοδοτήσουν περαιτέρω τον καρκίνο του εντέρου, επιφέροντας βλάβες στο DNA. Οι βλάβες αυτές προκαλούν νέες ή επιταχύνουν προϋπάρχουσες προκαρκινικές μεταλλάξεις, που οδηγούν τελικά στη δημιουργία όγκων.

Στο παρελθόν άλλο ένα είδος βακτηρίων (τα φουσοβακτήρια) είχε θεωρηθεί ένοχο για τον ίδιο λόγο, ανεβάζοντας έτσι σε τρία πλέον τα είδη των μικροοργανισμών που μπορεί να εμπλέκονται στην καρκινογένεση μέσα στο παχύ έντερο.

Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τη δρα Σίνθια Σίαρς του Ινστιτούτου Ανοσοθεραπείας του Καρκίνου Bloomberg Kimmel της Βαλτιμόρης, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, σύμφωνα με τους New York Times και το New Scientist, επιβεβαίωσε ότι τα βακτήρια μπορούν να εισβάλλουν σε μεγάλους πληθυσμούς και να αποικίσουν τα τοιχώματα του εντέρου δημιουργώντας μια βιομεμβράνη.

Όπως έδειξαν δείγματα ιστών που ελήφθησαν τόσο από ασθενείς με μια κληρονομική μορφή καρκίνου του παχέος εντέρου, την οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση, όσο και από άτομα με την συχνότερη μη κληρονομική μορφή καρκίνου του εντέρου, βρέθηκε στο παχύ έντερό τους ο ίδιος συνδυασμός των μικροοργανισμών E.coli και B.fragilis, σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς από ό,τι στο έντερο υγιών ανθρώπων.

Όταν τα εν λόγω βακτήρια, εισήχθησαν σε τρωκτικά, τότε αυξήθηκε δραματικά ο πληθυσμός των όγκων στο έντερό τους. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον αυτά τα δύο είδη βακτηρίων -ίσως και άλλα- δρουν από κοινού για να ανοίξουν το δρόμο στον καρκίνο.

«Δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι αυτά τα βακτήρια θα αποτελέσουν το ιερό δισκοπότηρο του καρκίνου του εντέρου, αλλά σίγουρα πρέπει να τοποθετηθούν ψηλά στον κατάλογο των πιθανών ενόχων», δήλωσε ο καθηγητής ιατρικής του Πανεπιστημίου της Φλόριντα Κρίστιαν Τζόμπιν, ειδικός στα μικρόβια του γαστρεντερικού συστήματος.

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τον ίδιο συνδυασμό βακτηρίων στο έντερό τους, αλλά ακόμη και όσοι τον έχουν, δεν είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα πάθουν καρκίνο.

Οι περισσότεροι καρκίνοι του εντέρου ξεκινούν από πολύποδες που φέρουν μία ή δύο μεταλλάξεις, όμως οι περισσότεροι πολύποδες ποτέ δεν εξελίσσονται σε καρκίνο και παραμένουν αβλαβείς, αν και καλό είναι να αφαιρούνται προληπτικά μέσω καλονοσκόπησης.

Οι ασθενείς με οικογενή αδενωματώδη πολυποδίαση έχουν εκατοντάδες πολύποδες στο έντερό τους, με συνέπεια συχνά να καθίσταται αναγκαία η αφαίρεση όλου του παχέος εντέρου.

Στο μέλλον, πάντως, ίσως οι κολονοσκοπήσεις να αξιοποιηθούν για να συλλέγονται επίσης στοιχεία για το μικροβίωμα του εντέρου, προκειμένου να εφαρμοσθούν προληπτικές θεραπείες κατά των δυνητικά επικίνδυνων βακτηρίων. Όπως όμως επεσήμανε και η δρ Σίαρς, αυτό πιο εύκολα λέγεται, παρά γίνεται, καθώς τα αντιβιοτικά μπορούν να προκαλέσουν περισσότερο κακό παρά καλό, καθώς θα σκοτώσουν και χρήσιμα μικρόβια μέσα στο έντερο.

Πηγή:  skaigr